Enshadowed

Η αλλαγή στο λογότυπο των Αθηναίων blacksters, αποτελεί και το μουσικό χαρακτηριστικό της τέταρτης ολοκληρωμένης δουλειάς τους: επιστροφή στις ρίζες. Ναι μεν, έχουν δηλώσει ως μπάντα που αρέσκεται στον πειραματισμό, κάτι που έκαναν εξάλλου στο παρελθόν, εδώ όμως αυτή η πτυχή τους παραμερίζεται. Ξεκάθαρα σκοτεινό και αγωνιώδες black metal, με υλικά που υφαίνουν εφιάλτες. Και απ’ ό,τι φαίνεται, σκοπεύουν να μείνουν σε αυτό το μονοπάτι για καιρό ακόμα.

Σφυρηλατημένοι στουντιακά με πλείστες demo - split κυκλοφορίες, αλλά και στο σανίδι (έχουν και live album), συντροφιά με τα κυρίαρχα Μ του black να είναι συνυπεύθυνα για τον μαύρο δρόμο που τραβάνε. Με 22 χρόνια στην πλάτη, η εμπειρία έρχεται ως φυσικό επακόλουθο και η άποψη της μπάντας προβάλλει ξεκάθαρη: μακριά από πρέπει δισκογραφικών εταιριών και προθεσμίες, δημιουργούν και κυκλοφορούν, όταν έχουν κάτι ικανό να μας ταράξει. Σε αυτό συμβάλλει και η αυτονομία που προσφέρει το δικό τους στούντιο.

Απέχοντας αρκετά από ό,τι ορίζουμε ως ελληνικό μπλακ, σαρώνουν τα ηχεία με σκανδιναβική ορμή και οργή. Μαυρίλα, ο θάνατος και τί δεν ακολουθεί αυτού κυριαρχεί θεματικά, συνάμα με μια νέα αρχή που έπεται της εσχατιάς. Κορυφαίο και ανελέητο drumming από τον George Trakas (Ravencult, Resurgency), κιθάρες-ξυράφια από τον N.e.c.r.o., διακριτικό και ουσιώδες μπάσο από τον Golgotha κι ένας Serpent να εξουσιάζει με τα "ευχάριστα" μαντάτα το μικρόφωνο, δημιουργούν μια απειλητική και δυσοίωνη ατμόσφαιρα. Συντονίζονται υπέροχα, κι αν μας πετάνε στο πιτ από τις πρώτες νότες, έχουν την οξυδέρκεια ώστε στο δεύτερο ήμισυ του δίσκου να ρίξουν λίγο τις ταχύτητες. Να ανασάνουμε ελάχιστα, έτσι ώστε να κλείσει η ακρόαση με «ορθόδοξο» τρόπο. Εκτιμώντας αφάνταστα έτσι την τελευταία σύνθεση, που φαντάζει ως το μουσικό τους μανιφέστο τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Δήλωσαν ότι θα παραμείνουν ακραίοι και ωμοί μουσικά. Μακάρι, όταν και όποτε το αποφασίσουν εκ νέου. Τούτη η εκδοχή τους μας αφήνει με μια προσμονή, ενώ η μεταμέθη του "Stare Into The Abyss" καλά κρατεί.

Bandcamp