Dio

Ξεκινώντας να κρίνεις μια νέα κυκλοφορία ενός καλλιτέχνη που δε βρίσκεται πια στη ζωή άθελά ή μη κλωθογυρίζει στο μυαλό σου η ιδέα της αρπαχτής. «Άλλο ένα πακέτο με live ή demo της x μπάντας έρχεται στο προσκήνιο, στοχεύοντας την τσέπη μας» είναι συνήθως η πρώτη σκέψη. Τι συμβαίνει πραγματικά όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Κατ' αρχήν έχουμε για πρώτη φορά επίσημη και ολοκληρωμένη live κυκλοφορία των Dio (σε ήχο και όχι σε DVD/VHS) με την αρχική τους σύνθεση. Τουτέστιν, με κιθαρίστα τον Vivian Cambell. Και γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό; Είναι σημαντικό γιατί μετά το ΕP "Intermission" του 1986, με τον Craig Goldy στην κιθάρα, το διπλό "Inferno: The Last In Live" του 1998 με τον Tracy G και τα πολύ καλά "Evil Or Divine" (2005) και "Holy Diver Live" (2006) με τον Doug Aldrich, έρχεται στην επιφάνεια για πρώτη φορά η ωμή ενέργεια της πρώτης περιόδου μιας μπάντας που «σκότωνε» σε κάθε εμφάνισή της. Κι αν δε μας φτάνει αυτό, το διπλό αυτό cd μας χαρίζει για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη εμφάνιση των Dio και με τη δεύτερη σύνθεσή τους, αφού και ο Craig Goldy δεν είχε εμφανιστεί σε ολοκληρωμένο live άλμπουμ.

Στο πρώτο cd απολαμβάνουμε την εμφάνιση των Dio στο θρυλικό Monsters Of Rock festival του 1983. Το "Holy Diver" βρίσκεται ήδη στα δισκοπωλεία και η μπάντα περιοδεύει για να το υποστηρίξει. Ο Ronnie James Dio βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και η μπάντα «κεντάει» σε όλα τα τραγούδια. Τo set list είναι απλά ονειρώδες, με τέσσερις συνθέσεις από το θρυλικό ντεμπούτο (πλατινένιο στις ΗΠΑ, ασημένιο στο Ηνωμένο Βασίλειο) και τις υπόλοιπες από το ζηλευτό κατάλογο της Rainbow & Black Sabbath περιόδου της καριέρας του μεγάλου τραγουδιστή. Με μοναδική ανάσα το μικρό σε έκταση solo κιθάρας και μια προσωπική ένσταση για το πετσοκομμένο "Stargazer", οι Dio πήραν κεφάλια στο Donington Park. Highlights το 11λεπτο "Heaven And Hell" και το μπαρουτοκαπνισμένο medley "Man On The Silver Mountain / Starstruck" στο τέλος του set.

O δεύτερος ψηφιακός δίσκος μας ταξιδεύει ξανά στο Donington, αλλά τέσσερα χρόνια μετά, στα 1987. Ο κιθαρίστας έχει αλλάξει και η μπάντα υποστηρίζει το αρκετά καλό "Dream Evil". O Craig Goldy είναι πραγματικά εξαιρετικός στα solo, αλλά οι συνθέσεις της τελευταίας τότε δουλειάς δεν είναι του επιπέδου "Holy Diver", ενώ και η μπάντα έχει περάσει σε πιο hair metal φάση, με τα πλήκτρα πιο μπροστά και περισσότερες mid tempo επιλογές. Εξαίρεση η πολύ δυνατή εκτέλεση του "Neon Knights" αλλά και το φινάλε με το "Rainbow In The Dark". Αν κάτι με ενοχλεί πραγματικά στη συγκεκριμένη εμφάνιση είναι τα μεγάλα medley που είχε κάνει μόδα ο Ronnie από τη "Last In Line" tour και συνέχιζε να στηρίζει κι εδώ. Το "Last In Line / Children Of The Sea / Holy Diver / Heaven And Hell" παραπάει για ποτ πουρί και δεν αφήνει να ξεδιπλωθεί καθόλου το μεγαλείο των συνθέσεων, ειδικά των δύο μεσαίων που είναι μόλις ενάμιση λεπτό η κάθε μια εδώ. Επίσης το "All The Fools Sailed Away" δεν παίζεται ολόκληρο (λείπει η αργή εισαγωγή) και ενώνεται πάλι με το "Last In Line", το οποίο είχε εμφανιστεί και στο προηγούμενο medley.

Συνολικά η συγκεκριμένη κυκλοφορία αξίζει τα λεφτά της και για την ποιότητά της (πολύ καλός ήχος για τόσο παλιές ηχογραφήσεις) και για την όμορφη συσκευασία της, που αποτελείται από ένα διπλό digipack με ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και δύο ρέπλικες από τα backstage passes των συγκεκριμένων φεστιβάλ. Το κυριότερο ατού της όμως είναι η ιστορική της αξία και η αποτύπωση της πρώτης περιόδου των Dio σε επίσημη κυκλοφορία.

Επενδύετε με κλειστά τα μάτια...