A Whisper In The Noise

Οι A Whisper In The Noise είναι το πνευματικό παιδί και ταυτόχρονα το μουσικό όχημα του West Thordson από το St. Paul της Minneapolis, ο οποίος αρέσκεται στο να χαϊδεύει τα αποπνικτικότερα των συναισθημάτων που τείνει να προκαλεί το post-rock και να ξεφεύγει ακόμα πιο μακριά, προς το επονομαζόμενο slowcore και τα υπνωτιστικά ηχοτοπία της dream pop. Έχοντας ξεμπερδέψει με την άχαρη εισαγωγή, να μπω στην ουσία: κάθε μουσικόφιλος έχει μια λίστα με δίσκους που τον κάνουν κομμάτια και τους οποίους φυλάει για να ακούει σε στιγμές ιδιαίτερης ψυχολογικής κατάστασης... Η προηγούμενη κυκλοφορία των A Whisper In The Noise, το απίστευτο "Dry Land" που κυκλοφόρησε προ πενταετίας, όχι μόνο ανήκει στην αντίστοιχη δική μου λίστα, αλλά κατέχει και περίοπτη θέση. Δε θα πω ψέματα, λοιπόν, όταν θα ισχυριστώ ότι περίμενα το "To Forget" με μεγάλη ανυπομονησία, αφού η μοναδική φορά που ακούσαμε από αυτούς τα τελευταία χρόνια ήταν για το soundtrack του βραβευμένου ντοκιμαντέρ "The Art Of Steal" του 2009.

Ο West Thordson συνηθίζει να αλλάζει τους μουσικούς που τον πλαισιώνουν. Αυτήν τη φορά συνεργάστηκε με τη βιολονίστα Sonja Larson, η οποία εκτός από τα φωνητικά που χάρισε στο δίσκο, συμμετείχε και στη συνθετική διαδικασία. Επίσης, για πρώτη φορά στον τέταρτο αυτό δίσκο τους οι A Whisper In The Noise δεν ηχογράφησαν στο εγκαταλελειμμένο κτήριο όπου πήγαινε δημοτικό ο Thordson αλλά σε μια φάρμα, εγκαταλελειμμένη και αυτή, την οποία μετέτρεψαν σε studio. Τα πάντα με γνώμονα το να βγει το συναίσθημα μελαγχολίας και ζόφου που επιδιώκουν... Η αλήθεια είναι ότι αυτήν τη φορά το αποτέλεσμα τους βγήκε λίγο πιο light, σφίγγει λιγότερο την καρδιά, είναι περισσότερο υποτονικό και γι’ αυτόν το λόγο δε θα τοποθετήσω το "To Forget" πλάι στο "Dry Land". Θα μείνει ένα σκαλί πιο κάτω.

Μακράν το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι το συγκλονιστικό "All My", κομμάτι που θα ζήλευαν πολλοί συνοδοιπόροι τους και που κυριαρχείται από τον ήχο-σήμα κατατεθέν των A Whisper In The Noise με τις αιθέριες φωνητικές μελωδίες και τα εμπνευσμένα επαναλαμβανόμενα πλήκτρα. Προσωπικά κρίνω ατυχή την επιλογή της μπάντας να διαλέξει να φτιάξει βίντεο για το Sigur Rós-ικό "Your Hand" και όχι γι’ αυτό. Στις κορυφαίες στιγμές του δίσκου συγκαταλέγεται επίσης και το "Sad, Sad Song", ένα από τα λίγα κομμάτια του δίσκου που στηρίζεται στην κιθάρα και όχι στα βιολιά, τα πιάνα και τα τσέλα. Εν γένει, το "To Forget" στέκεται σαφέστατα άνωθεν του σωρού, είναι τέτοια η στόφα του West Thordson που δε θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Πρόκειται για ένα ταξίδι στον κόσμο των αναμνήσεων και της λήθης, ταξίδι στο οποίο θα μπορούσαν να συμβαίνουν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που υπονοούνται. Είναι τέτοιες οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί. Είμαι σίγουρος ότι μπορούν πολύ καλύτερα από το να φτιάξουν έναν «όμορφο δίσκο».