Έρευνα: Τα παιδιά που άκουγαν metal στα 80's είναι μια χαρά!

Μεταξύ των περιοδικών περιόδων πανικού των Αμερικανών κάτω από τη διαβρωτική επήρεια της ποπ κουλτούρας, υπήρξε και η εκστρατεία δυσφήμισης της heavy metal μουσικής της δεκαετίας του '80, που ξεχωρίζει για το επίπεδο των ντεσιμπέλ, τόσο της ίδιας της συγκεκριμένης μουσικής όσο και των «αντίπερα» διαμαρτυριών.

Με συγκλονιστικές μαρτυρίες στα δικαστήρια και στις ακροάσεις του Κογκρέσου, ανησυχούντες γονείς, ακόμη και κυβερνητικοί αξιωματούχοι προειδοποιούσαν ότι μπάντες όπως οι Iron Maiden και οι Metallica «προσέλκυαν τους εφήβους στο ηθικό και πνευματικό σκοτάδι», μέχρι και στον σατανισμό.

Έτσι τώρα, που έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από αυτή την υποτιθέμενη προσπάθεια του Σατανά να διεισδύσει σε νεαρούς εγκέφαλους με όχημα τους τυμπανοθραυστικούς ήχους του metal, πώς να τα πηγαίνουν όλοι αυτοί οι τότε έφηβοι headbangers; Μήπως η επίπονα δυνατή και έντονη μουσική τους υπέβαλε σε μια ζωή γεμάτη απελπισία;


Δεν είναι καθόλου έτσι, σύμφωνα με μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι ο πρώην metal fans «ήταν σημαντικά πιο ευτυχισμένοι στα νιάτα τους και προσαρμόζονται καλύτερα σήμερα» σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που προτίμησαν άλλα μουσικά είδη, ανάμεσα σε μια ομάδα σημερινών φοιτητών κολεγίου.

«Η κοινωνική στήριξη είναι ένας κρίσιμος προστατευτικός παράγοντας για την ταλαιπωρημένη νεολαία. Οι φίλοι και μουσικοί αισθάνθηκαν μια συγγένεια εντός της metal κοινότητας και βρήκαν έναν τρόπο για να βιώσουν έντονα συναισθήματα με ομοϊδεάτες ανθρώπους.»

«Οι λάτρεις του metal είχαν συχνά τραυματικές και επικίνδυνες, τύπου "sex, drugs & rock-and-roll" ζωές», αναφέρει μια ερευνητική ομάδα του Humboldt State University με επικεφαλής την ψυχολόγο Tasha Howe. «Ωστόσο, η ταυτότητα metalhead επίσης υπηρέτησε ως προστατευτικός παράγοντας ενάντια στα όποια αρνητικά αποτελέσματα.»

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Self and Identity", εξέτασε δείγμα με 377 ενήλικες: 154 που ήταν heavy metal οπαδοί και μεγάλωσαν τη δεκαετία του 1980 (συμπεριλαμβανομένων των μουσικών και των groupies), 80 που συνήθως άκουγαν άλλα είδη μουσικής κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους και 153 ενεργούς φοιτητές σε ένα πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Όλοι οι συμμετέχοντες απάντησαν σε λεπτομερείς ερωτήσεις σχετικά με τις νεανικές εμπειρίες τους και τα τρέχοντα επίπεδα επιτυχίας και ευτυχίας. Τα αποτελέσματα θα εκπλήξουν κάθε πολέμιο του σκληρού ήχου.

«Παρά τις προκλήσεις των ανεπιθύμητων γεγονότων της παιδικής ηλικίας και άλλα στρεσογόνα και επικίνδυνα γεγονότα στα νιάτα τους», γράφουν οι ερευνητές, οι πρώην λάτρεις του metal «ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα νεανικής ευτυχίας» από τους συνομηλίκους με άλλα μουσικά γούστα, καθώς και τους φοιτητές του σήμερα.

«Θα ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να έχουν μετανιώσει για πράγματα που είχαν κάνει στα νιάτα τους.»

Στην πραγματικότητα, εκείνοι που εστιάζουν στα είδη της μουσικής εκτός του heavy metal «αναζήτησαν ψυχολογική συμβουλευτική για συναισθηματικά προβλήματα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα, που δείχνει μια λιγότερο ευτυχισμένη και ικανοποιητική προοπτική της 80s εφηβείας τους.»

Το πιο σημαντικό, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν «στατιστικά σημαντικές διαφορές των ομάδων στις εμπειρίες της ζωής ή την τρέχουσα λειτουργία» μεταξύ των ομάδων που εξετάστηκαν. «Αυτό δείχνει παρόμοια αναπτυξιακή τροχιά και ενήλικη λειτουργία» μεταξύ των πρώην metal fans και των λιγότερο επαναστατικών ομολόγων τους.

Και παρά το μειονέκτημα ότι μάλλον προέρχονταν από προβληματικές οικογένειες, «οι μεταλλάδες σε γενικές γραμμές δεν είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν σεξ σε μικρότερη ηλικία από ό, τι η υπόλοιπη νεολαία», δήλωσε ο Howe και οι συνάδελφοί του. «Ούτε ήταν πιο πιθανό να χάσουν την εργασία τους λόγω προβληματικής σωματικής ή ψυχικής υγείας ως ενήλικες.»


Λοιπόν, πώς επιβίωσαν για να γίνουν «μεσαίας τάξης, μισθωτής δραστηριότητας, σχετικά μορφωμένοι» ενήλικες; Ο Howe και οι συνεργάτες του έχουν μια αρκετά καλή ιδέα.

«Η κοινωνική στήριξη είναι ένας κρίσιμος προστατευτικός παράγοντας για την νεολαία», τονίζουν. Η αίσθηση του ανήκειν τελικά βοήθησε σε μια θετική μετάβαση.

Με άλλα λόγια, αν περνάτε μια δύσκολη περίοδο, θα βοηθήσει πραγματικά να επικοινωνείτε με άλλους ομοϊδεάτες -ακόμα κι αν η ομάδα που σας ταιριάζει είναι ένα «ετερόκλητο πλήρωμα» που αγαπά τους Mötley Crüe.