Devildriver

Μετά από ένα σύντομο διάλλειμα, λόγω της επαναδραστηριοποίησης των Coal Chamber, η βασική μπάντα του Dez Fafara επιστρέφει με το έβδομο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ της, με τίτλο "Trust No One". Παρόλο που η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς βλέποντας το ομολογουμένως τραγελαφικό εξώφυλλο, δεν είναι η καλύτερη δυνατή, όταν μιλάμε για μια μπάντα με συνεπή δισκογραφική παρουσία εδώ και δεκατρία χρόνια, με δουλειές που στέκονται αρκετά πάνω του μέσου όρου, ένα τέτοιο ατόπημα εύκολα συγχωρείται αν το περιεχόμενο του δίσκου είναι στα επίπεδα που μας έχει συνηθίσει.

Ξεκινώντας από το πρώτο δείγμα που είχε διαρρεύσει, το single "Daybreak" αποτελεί ιδανικό προπομπό, όντας μια από τις πιο αξιόλογες στιγμές του δίσκου, μα ευτυχώς όχι η καλύτερη. Έτσι, το γνωστό ύφος των Devildriver παρουσιάζεται απαράλλακτο, με τη θύμηση των Coal Chamber να είναι αναμενόμενα λίγο εντονότερη ανά σημεία, όπως άλλωστε και τα στοιχεία των προ δεκαετίας Machine Head. Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα groove metal, που σε κομμάτια όπως το εναρκτήριο "Testimony Of Truth", το "My Night Sky" ή το μελωδικό ομότιτλο απογειώνεται, ενώ και στα υπόλοιπα κομμάτια η απόδοση της μπάντας, παρά τις αλλαγές μελών που διατελέστηκαν, είναι υποδειγματική, καταφέρνοντας να διατηρηθεί ακέραιο το ενδιαφέρον του ακροατή, παρά τα όποια συνθετικά σκαμπανεβάσματα.

Ωστόσο, όσο καλά μακιγιαρισμένες κι αν είναι οι αδυναμίες, δεν παύουν να υφίστανται. Σίγουρα, δεν περιμένει κανείς από τους Devildriver να παρουσιάσουν μια ριζοσπαστική δουλειά, μα η ανακύκλωση ορισμένων ιδεών εδώ κι εκεί αποτελεί τροχοπέδη για να ξεχωρίσει ουσιαστικά η νέα τους κυκλοφορία. Παράλληλα, η ερμηνεία του Dez Fafara, αν και ταιριάζει απόλυτα στο ηχητικό πλαίσιο του δίσκου, όντας πλήρως οργισμένη και επιθετική, λόγω αυτού της του χαρακτηριστικού καταντάει ορισμένες στιγμές μονότονη, αποζητώντας μια πιο ευέλικτη ερμηνευτική προσέγγιση για να αναδειχτούν οι αρετές των φωνητικών γραμμών σε όλο τους το φάσμα.

Συνολικά, η νέα δουλειά των Devildriver αποτελεί ακόμη μια αξιόλογη κυκλοφορία στον ευρύτερο χώρο του metalcore, που παρά ορισμένες παθογένειες της, που παρουσιάζονται συνολικά στο είδος τα τελευταία χρόνια, καταφέρνει και διατηρεί ένα υψηλό ποιοτικό επίπεδο, επαναφέροντας τους στο προσκήνιο έπειτα από μια αβέβαιη γι' αυτούς περίοδο.