Terra Incωgnita

Αφού μας πρωτοσυστήθηκαν το 2011 με το άγουρο ντεμπούτο τους, "Barren Land", οι Terra Incωgnita επέστρεψαν στα τελειώματα του έτους που μας άφησε με το δεύτερο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ. Το "Fragments Of A Ruined Mind", περί ου ο λόγος, αποτελεί έναν φιλόδοξο concept δίσκο σχετικά με την ζωή του Strahd Von Zarovich (χαρακτήρα από το γνωστό Ravenloft RPG), με την ίδια την μπάντα να παρουσιάζεται ανανεωμένη ηχητικά σε αυτήν της την επιστροφή.

Βασικό χαρακτηριστικό της μουσικής των Αθηναίων metallers μοιάζει να είναι η keep-it-simple μουσική προσέγγιση, αφού οι συνθέσεις τους ακολουθούν κατά βάση απλούς δομικούς δρόμους, με διακριτά, στακάτα riff και solo που εξυπηρετούν πρωτίστως την ροή του εκάστοτε τραγουδιού. Αυτό, στις περισσότερες των περιπτώσεων, λειτουργεί ευεργετικά κατά την ακρόαση του δίσκου, αφού δεν χρειάζονται πολλές ακροάσεις για να οικειοποιηθεί κανείς το περιεχόμενο του, το οποίο και χρωστάει την ύπαρξη του στα πεπραγμένα κορυφαίων μπαντών όπως οι Judas Priest, οι Iced Earth, αλλά (σε σημεία) μέχρι και οι Pantera (του "Cowboys From Hell" άλμπουμ).

Πάντως, τα εκφραστικά ηνία του "Fragments Of A Ruined Mind" κρατούνται ξεκάθαρα από τις φωνητικές εμπνεύσεις του Billy Vass, αφού χάρη στην εύπλαστη αλλά και αρκούντως στεντόρεια φωνή του, η μπάντα καταφέρνει να ξεχωρίσει τη θέση της σε σχέση με τα έτερα ομόηχα σχήματα εκεί έξω. Πραγματικά, από άποψη φωνητικής απόδοσης και γραμμών, το υλικό έχει τη στόφα να σταθεί ανταγωνιστικά σε υψηλό επίπεδο, με την όποια προβληματική να βρίσκεται στην ποιοτική ανισότητα που παρατηρείται μεταξύ των συνθέσεων και διαταράσσει τις ισορροπίες.

Ως προς το τελευταίο, δεδομένα η μπάντα έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου σε σχέση με το ντεμπούτο της, παρουσιάζοντας ένα αρκετά πιο ποικιλόμορφο νέο μουσικό πρόσωπο, οπότε θα ήταν άδικο να μην αναγνωριστεί αυτή της η προσπάθεια. Ωστόσο, θεωρώ πως στην ανάγκη να εξυπηρετήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τη θεματική του άλμπουμ, κατέληξε να ακολουθήσει μια λιγότερο αυστηρή αξιολόγηση σχετικά με τα κομμάτια που θα συμπεριλαμβάνονταν, με αποτέλεσμα την ύπαρξη κάποιων στιγμών που θα μπορούσαν και να λείπουν. Άλλωστε, με ένα-δύο λιγότερα τραγούδια, το υλικό θα ήταν ακόμη πιο συμπαγές, με ό,τι θετικό αυτό συνεπάγεται.

Όπως και να 'χει, το δεύτερο άλμπουμ των Terra Incωgnita αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, με εμφανή βελτίωση σε κάθε επιμέρους χαρακτηριστικό της μουσικής τους και, το σημαντικότερο, άξια λόγου, «σωστά» τραγούδια, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.