Ιστορίες από τον Κόσμο του Λυκόφωτος

Είναι ευχής έργον αυτό που συμβαίνει με τους Blind Guardian και τις εγχώριες εμφανίσεις τους τα τελευταία χρόνια, αφού οι Γερμανοί μας έχουν «κακομάθει» με τη συχνότητα που εμφανίζονται πλέον στα μέρη μας. Μας ενοχλεί; Τουναντίον, αφού οι ίδιοι είναι ένα πολυαγαπημένο σχήμα που όσες φορές κι αν απολαύσουμε ζωντανά, φαντάζει να μην αρκεί. Κι αν τυχόν αστεϊσμοί δίνουν και παίρνουν σε καφενειακές συζητήσεις, η αλήθεια είναι πως, όπως με τους Scorpions, έτσι και με τους Βάρδους από το Krefeld της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, το ελληνικό κοινό έχει χτίσει μια αμφίδρομη σχέση αγάπης, που επιβεβαιώνεται σε κάθε νέα τους επιστροφή εδώ.

Και φέτος, λοιπόν, θα έχουμε την τύχη να τους δούμε, στη σκηνή του Λυκαβηττού αυτήν τη φορά, σε μια χρονιά που έχουν συμπληρωθεί αισίως 35 χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου που παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένα το μουσικό όραμα της μπάντας, στο εντυπωσιακό, πολύπλευρο εύρος του. Ο λόγος, φυσικά, γίνεται για το "Tales From The Twilight World", τρίτο κατά σειρά πόνημα των Blind Guardian, στο οποίο είναι εμφανής αυτή η επέκταση του ύφους τους από το πρωτόλειο speed/power των πρώιμων Helloween, σε κάτι πιο εμφατικό, μελωδικό και πομπώδες, κάτι που θα έφτανε στη δημιουργική του κορύφωση με τα "Imaginations From The Other Side" και "Nightfall In Middle Earth", μερικά χρόνια αργότερα.

Βέβαια, προφανώς το σχήμα δεν έκοψε τους δεσμούς με το παρελθόν της. Οι συμμετοχές των Kai Hansen και Piet Sielck υπενθυμίζουν την κυρίαρχη επιρροή τους, οι ταχύτητες στέκουν σχεδόν μόνιμα ανεβασμένες, μα για πρώτη φορά βλέπουμε ορισμένες τάσεις να κάνουν την εμφάνιση τους. Πιο έντονα και αντιληπτά χορωδιακά μέρη, αναβαθμισμένη παραγωγή, αλλά, κυρίως, η απελευθέρωση τους από τον «αυτοσκοπό» της έντασης, μας χάρισε την πρώτη τους μπαλάντα (βλ. το υπέροχο "Lord Of The Rings") και την επένδυση στον αφηγηματικό χαρακτήρα των συνθέσεων τους.

Έτσι κι αλλιώς, στα υπόλοιπα δεδομένα της μουσικής τους, η μπάντα εμφάνιζε πρόοδο σε κάθε νέο της άλμπουμ, εστιάζοντας τόσο στα ερμηνευτικά skills του Hansi Kursch, όσο και στο τεχνοκρατικό κομμάτι των οργανικών εκτελέσεων, στις συνθετικές δομές και στο στιχουργικό υπόβαθρο των τραγουδιών. Από το "Traveler In Time" και τη θεματολογία του, εμπνευσμένη από τα Dragonlance Chronicles, στο "Watchers" του Dean Koontz ως πηγή έμπνευσης για το "Welcome To Dying", το άλμπουμ βρίθει λογοτεχνικών και φαντασιακών επιρροών, πέραν του άμεσα προφανούς (βλ. J.R.R. Tolkien και… "Lord Of The Rings").

Αγαπημένη για το σχήμα, δε, φαντάζει η στιχουργική επίδραση του Stephen King με το "Tommyknockers" του, το οποίο αποτέλεσε concept βάση για τουλάχιστον δύο τραγούδια του δίσκου. Έτσι, το τρίτο άλμπουμ της μπάντας, με την αυτοαναφορικότητα του στα πεπραγμένα της μπάντας (βλ. "The Last Candle"), με τα διαχρονικά του έπη σε πρώτο πλάνο (βλ. "Lost In The Twilight Hall" με το καλύτερο ντουέτο Hansi - Kai στη Blind Guardian δισκογραφία) και με τον αέρα της προόδου και της εδραίωσης εμφανή, αποτελεί το δίσκο - σημείο καμπής για την καριέρα της, δίχως αμφιβολία. Άλλωστε, από το εμβληματικό εξώφυλλο του Andreas Marschall, μέχρι τις υπερβατικές δισολίες των Olbrich και Siepen, τα πάντα έχουν αυτόν τον αέρα στιβαρούς μεγαλοπρέπειας, σήμα κατατεθέν των αγαπημένων Βάρδων εδώ και δεκαετίες. Μακάρι και στις 26 Ιουνίου, το setlist που θα μας παρουσιάσουν να έχει αρκετές εκπλήξεις μέσα κι από εδώ.