Προακρόαση: Airged Lamh - Ode To Salvation

29/07/2007 @ 08:18
Οι Airged Lamh είναι αναμφίβολα μια από τις καλύτερες μπάντες του epic metal ήχου και σίγουρα ένας από τους καλύτερους μουσικούς πρεσβευτές της χώρας μας. Τη Δευτέρα 23 Ιουλίου το συγκρότημα διοργάνωσε μια προακρόαση του καινούργιου του υλικού. Η αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα ήταν μεγάλη, αφού η προηγούμενη δουλειά τους "The Silver Arm" απέφερε αρκετά καλά σχόλια και από τους οπαδούς αλλά και τα Mέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά, κάτι που ήταν αναμενόμενο, αφού η εν λόγω κυκλοφορία ήταν αντιπροσωπευτική του είδους. Με τα νέα τους κομμάτια απέδειξαν ότι μπορούν να φτάσουν αρκετά ψηλά.



Ας πάρουμε όμως τα κομμάτια με τη σειρά:

Midlothian: Το instrumental intro του δίσκου. Πομπώδες και επιβλητικό, θυμίζει επική ταινία. Μια από τις ωραιότερες εισαγωγές που έχω ακούσει και η οποία σε βάζει στο κλίμα του δίσκου.

Hunter's Path: Αργό, επικό κομμάτι, με ωραίες φωνητικές γραμμές, πλήρως εναρμονισμένες με το ύφος της μπάντας.

Ode To Salvation: Ενώ ξεκινάει με mid tempo riff, στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε ένα γρήγορο κομμάτι, σήμα κατατεθέν της μπάντας.

Eternal Eyes: Αργό και επικό κομμάτι, με ωραία κιθαριστικά μέρη, φέρνει στο μυαλό ηχητικά και συνθετικά τις ήδη αναγνωρισμένες μπάντες του χώρου.

Dine In Hades: Το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου. Αναφέρεται -εξού και ο τίτλος- στη ταινία «300». Το κομμάτι είναι η τελική συρραφή τριών τραγουδιών που αποτέλεσαν την αρχική ιδέα. Επειδή τελικά δεν τους προέκυψε αυτό που ήθελαν, αποφάσισαν να πάρουν τις καλύτερες για αυτούς ιδέες και να δημιουργήσουν ένα κομμάτι. Μουσικά έχει αρκετά πλήκτρα και mid tempo μελωδία η οποία δένει πολύ με τη στιχουργική δομή του κομματιού.

Pages Of Essence: Το πιο παράξενο κομμάτι που έχουν γράψει οι Airged Lamh. Ξεφεύγει λίγο από το στυλ τους και θυμίζει αρκετά κομμάτι σουηδικής μπάντας τύπου Morgana Lefay, Candlemass κλπ. Στακάτα κιθαριστικά riffs αποτελούν τη βασική δομή του κομματιού. Σίγουρα το εν λόγω κομμάτι θα προκαλέσει αρκετές συζητήσεις, θετικές και αρνητικές. Μεγάλο ατού του κομματιού η καμπάνα που ηχεί πένθιμα ανά στιγμές στην αρχή του κομματιού.

The Ritual Lair: Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν ξεφεύγει ούτε αυτό από το ύφος της μπάντας. Αργό mid tempo κομμάτι στο χαρακτηριστικό στυλ τους. Από τα κομμάτια που αντιπροσωπεύουν τη μπάντα.

Blood Upon A Star: Το σε γενικές γραμμές πιο μπαλαντοειδές κομμάτι του album. Το μεγαλύτερο μέρος του κομματιού είναι αργό, ατμοσφαιρικό και αρκετά συναισθηματικό. Προς το τέλος το κομμάτι αγριεύει αρκετά, κάτι που σίγουρα ξαφνιάζει, αφού ο ακροατής περιμένει να κυλήσει όλο το κομμάτι πιο χαλαρά. Ο τίτλος του στο δίσκο θα είναι αλλαγμένος. Αυτός θα είναι μια ιρλανδέζικη λέξη που σημαίνει στη γλώσσα μας "το αίμα μου". Δυστυχώς δεν κατάφερα να συγκρατήσω τον ακριβή τίτλο.

Glide On The Wings: Το κομμάτι ξεκινάει με riff που θυμίζει Running Wild με folk στοιχεία. Έπειτα οι ρυθμοί ανεβαίνουν στο γνωστό ύφος του group. Το κομμάτι τελειώνει όπως αρχίζει ο δίσκος, αργά και επιβλητικά, σα να απομακρυνόμαστε σιγά - σιγά από το πεδίο μάχης του album.

Οι πρώτες εντυπώσεις της προακρόασης είναι κάπως έτσι. Οι Airdeg Lamh έχουν δημιουργήσει ένα δίσκο αρκετά ώριμο, με αρχή, μέση και τέλος, ο οποίος είναι πολλά σκαλιά πάνω από την προηγούμενη δουλειά τους. Με την κυκλοφορία αυτή σίγουρα θέτουν εαυτούς στην ελίτ του συγκεκριμένου μουσικού είδους. Έχουν δημιουργήσει ένα δίσκο που ξεφεύγει από τα στενά ελληνικά δεδομένα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις αντίστοιχες κυκλοφορίες των Ευρωπαίων συναδέλφων τους. Θεωρώ ότι τώρα πια οι Airdeg Lamh ανήκουν σίγουρα στις καλύτερες και πιο ποιοτικές ελληνικές μπάντες οι οποίες δυστυχώς είναι πλέον λίγες. Αναμένεται με μεγάλη χαρά η επίσημη κυκλοφορία του album -η οποία εύχομαι να είναι πολύ σύντομα- ούτως ώστε αυτό να ακουστεί ακόμα περισσότερο. Αξίζει ένα μπράβο στα παιδιά για την προσπάθεια που έχουν κάνει...

  • SHARE
  • TWEET