Kelis

Ας πιάσουμε το ζήτημα από εκεί που πρέπει. Κατά την διάρκεια της περιόδου 2006 με 2010 βρίσκουμε την μελλοντική μας chef να σπουδάζει part time έτσι ώστε να αποφοιτήσει από το περίφημο «σχολείο» Le Cordon Bleu με την ιδιότητα του saucer. Κατά τα επόμενα χρόνια το συγκεκριμένο θέμα θα μπει στην άκρη...ώσπου φτάνουμε στο 2013 και η Kelis (ναι ρε, για αυτή μιλάμε) λες και θέλει να αξιοποιήσει μαζεμένα και να χαρεί ότι δεν πρόλαβε αρχίζει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις της πάνω στην τέχνη του φαγητού, με κάθε τρόπο.

Η συνταγή είναι παραδοσιακή, τα συστατικά χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν ως έχουν, το μαγείρεμα κρίνεται άκρως ικανοποιητικό, το αποτέλεσμα του "Food" εν τέλει αποδεικνύεται απολαυστικό. Τώρα όσον αφορά την εμπορική επιτυχία, ε αυτή ίσως να μην έρθει, ωστόσο για το έκτο άλμπουμ της Kelis υπάρχουν πιθανές υποψίες πως είναι το «καλύτερό» της και σίγουρα ένα από τα κορυφαία στο είδος του για την φετινή χρονιά!

Όμως, πέρα από το βασικό όνομα που φιγουράρει στον δίσκο, ποιός άλλος ευθύνεται για αυτό το επιτυχημένο δημιούργημα; Δύο οι παράγοντες, με τον πρώτο και σημαντικότερο να ακούει στο όνομα Dave Sitek και τον δεύτερο να αποτελεί την βαριά υπογραφή Ninja Tune στην κυκλοφορία του δίσκου.

Το πολύπειρο, δραστήριο και συνάμα μεγάλο μυαλό (⅕ των TV on the Radio) λοιπόν, αυτό που επιδιώκει στο "Food" είναι τόσο απλό αλλά και από την άλλη τόσο έξυπνο. Χωρίς πολλά πολλά προσπαθεί να ενσωματώσει μια μορφή της blue eyed soul στα στιβαρά afro στοιχεία της Kelis με το απόσταγμα να καταλήγει πάνω σε κάτι που θα αποκαλούσες indie RnB και όχι alternative με την μοντέρνα έννοια του. Έτσι, από τα δεκατρία τραγούδια του δίσκου περνούν λογιών λογιών ομορφίες με το βασικότερο προς μεγάλη μας ευχαρίστηση το ότι ολάκερη η παρελθοντική pop πολυχρωμία έχει πάει περίπατο. Η Kelis καταφέρνει με ευκολία και μεταμορφώνεται από ντίβα της Mowtown ή της Stax (δίχως να φαντάζει retro) σε μια τροπική version της Nagano και από εκεί σε μια πιο σοβαρή και έμπειρη Santigold... ακόμα και δίχως να χάνει το παραμικρό από την ικανότητα της να μετατρέπει δύο-τρεις λέξεις σε κολλητικό refrain!

Τώρα για την υπογραφή της Ninja Tune που ανέφερα παραπάνω εμφανέστατα μπορούμε να πούμε πως παίζει μπάλα σε δύο τομείς. Ο ένας βρίσκεται απλά στην παρουσία του ονόματος  και αυτό διότι δεν γίνεται να μην κινήσει την περιέργεια κάποιου που γνωρίζει τα βασικά και θα αναγνωρίσει την συνύπαρξη του αταίριαστου των δυο ονομάτων. Ο άλλος εντοπίζεται στα τραγούδια της deluxe edition, στα remix που αποτινάζουν με τσαμπουκά τις παρελθοντικές edm συνεργασίες με την βοήθεια των experimental, post dubstep, glitch αλλά και house που ανεβάζουν στροφές.

Η Kelis χαρακτήρισε το "Food" ως ένα μανιφέστο αγάπης. Eγώ από την άλλη θα το προσδιόριζα ως μια εντυπωσιακή αλλαγή κατεύθυνσης για αυτή αλλά και ίσως τον καλύτερο γυναικείο soul / RnB δίσκο που άκουσα την φετινή χρονιά.