Year Of The Goat

Angels' Necropolis

Vàn (2012)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 28/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

«All of you are sons & daughters of Lucifer...» - Year Of The Goat

Το 2012 ΔΕΝ σηματοδοτεί το τέλος του κόσμου, διότι ΕΙΝΑΙ η χρονιά του Τράγου που προφανώς και προτιμά την αποθέωση από την ανυπαρξία. Οι Year Of The Goat αν κι έπαιξαν λίγο με την φωτιά, Τον ταρακούνησαν όσο έπρεπε κι εν τέλει του χάρισαν λόγο για ένα ακόμη σατανικό χαμόγελο. Η αναμονή του "Angels' Necropolis" υπήρξε μεγάλη λόγω του εξαιρετικού "Lucem Ferre", ενός EP που έβαλε και πάλι στο προσκήνιο τους Blue Oÿster Cult. «Επιτέλους, μια doom rock μπάντα που έριξε λίγο Blue Oÿster Cult στο κρασί της», απεφάνθη ο Μάνος ο Πατεράκης και το βούλωσα χωρίς να βγάλω άχνα.

Οι Σουηδοί δεν προκαλούν με την σκηνική τους παρουσία, δεν βασίζονται σ' αυτό, μήτε σε γυναικεία φωνητικά. Δεν το έχουν ανάγκη και προτιμούν να εμπιστευτούν τις μουσικές τους δεξιότητες, πιστεύοντας απόλυτα σ' αυτές. Ένας πράος τζουτζούκος με άκρως doom προϊστορία (Griftegård), να ερμηνεύει την ιστορία της ενθρόνισης του θεϊκού αντίπαλου δέοντος, με την πλήρη υποστήριξη μιας σοβαρότατης κι επαγγελματικής μπάντας. Το δημιούργημά τους έχει κανά δυο «παρά»: Ένας «παρά» κάτι μεγαλεπήβολος δίσκος με «παρά» κάτι υπερβολές, που παίζουν με τα νεύρα του Τράγου. Οι τρεις μεγάλης διάρκειας συνθέσεις, φαντάζουν πολλές για ένα τέτοιο εγχείρημα και φέρνουν στο νου την τελευταία δισκογραφική δουλειά των The Devil's Blood. Θεωρώντας πως οι Ολλανδοί πλάτιασαν λίγο με το "The Thousandfold Epicentre", ετούτοι εδώ δεν την πάτησαν ...στο «παρά» κάτι.

Η ομότιτλη σύνθεση σαφώς και θα μπορούσε να είχε λήξει νωρίτερα, τα δεύτερα φωνητικά θα ήταν πιο αρμοστά εάν πατούσαν πάνω στις φωνητικές μελωδίες του Thomas Eriksson και προφανέστατα έπρεπε να υπάρχει το "Vermillion Clouds" στη θέση του "Voice Of A Dragon", αλλά... το συγκρότημα κέρδισε τον σεβασμό μου και σχεδόν εκμηδένισε τις όποιες ατέλειες του "Angels' Necropolis". Έχοντας συνθέσει κι ενορχηστρώσει τραγούδια όπως τα "This Will Be Mine" και "I'll Die For You", δεν γίνεται να παραβλέψεις το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους και την διορατικότητα του Magnus Pelander των Witchcraft αντίστοιχα. Η καθιερωμένη υπόκλιση με το πέσιμο της αυλαίας πραγματοποιήθηκε, αλλά όχι εκ μέρους τους.

Η μετάλλαξη του Eriksson σε τραγ-ικό Απόστολο, είναι πιο spooky και πειστική από οποιοδήποτε horror soundtrack και καταμαρτυρεί ένα και μόνο πράγμα: Η πρώτη ζωντανή εμφάνιση των Year Of The Goat επί ελληνικού εδάφους, επιβάλλεται να λάβει χώρα στο θέατρο «Χυτήριο», όπως ακριβώς επιβάλλεται να ονομαστεί "Virginity Is A Sin" και να αποδοθούν επί σκηνής για ένα δίωρο τα τελευταία τέσσερα λεπτά του αντιχριστιανικού gospel "Thin Lines Of Broken Hopes". Έτσι, για να γελάσει μέχρι κι ο απόγονός Σου ...το παρδαλό κατσίκι.

  • SHARE
  • TWEET