Valet Parn

Αρχικά θέλω να δηλώσω ευθαρσώς πως ουδέποτε ένιωσα το «ηθικό χρέος» να γράψω εγκωμιαστικά λόγια για μία κυκλοφορία, μόνο και μόνο επειδή προέρχεται από ελληνική μπάντα. Το πρώτο δισκογραφικό βήμα των Valet Parn ήρθε από το πουθενά, με σκοπό να αναταράξει τα ύδατα στον εκτενή χώρο του mainstream metal. Και απλά τυχαίνει να έχει ελληνική προέλευση, η οποία όμως δεν προδίδεται σε κανένα σημείο, όπως συμβαίνει σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά...

Τους Valet Parn δημιούργησαν το 2006 οι George Emmanuel (κιθάρα) και Stathis Ridis (μπάσο), έχοντας ως έδρα τους την Αθήνα. Στην πορεία στρατολόγησαν τον -γνωστό από τη θητεία του στους Airged L'amh- τραγουδιστή Steve Venardo, τον κιθαρίστα Jimmy Haursen και τον drummer George Canavari (πρώην Wastefall). Το συγκρότημα ηχογράφησε το "Riddle Figure" στα Devasound Studioz, η μίξη και το mastering έγιναν στην Σουηδία από τους Fredrik Nordstrom και Henrik Udd, ενώ ο Fotis Benardo των Septicflesh συνέβαλε στην επιμέλεια της παραγωγής. Μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων ο Canavari αποχώρησε για προσωπικούς λόγους και τη θέση του συμπλήρωσε λίγο αργότερα ο Socratis Panagouleas.

Η δουλειά που έγινε στους σημαντικούς τομείς της παραγωγής, της προώθησης και της συνολικής εικόνας της μπάντας είναι πραγματικά υποδειγματική, με τα πάντα γύρω από το άλμπουμ να φανερώνουν μία σύγχρονη επαγγελματική αντίληψη. Στο καθαρά ηχητικό κομμάτι, οι Valet Parn ακούγονται ανανεωτικοί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι, χωρίς ωστόσο να κάνουν κάτι το τρομερά επαναστατικό. Με γρήγορα, κοφτά, ενίοτε και πολύπλοκα, riff και τα drums να ακολουθούν από κοντά, συνδυάζουν έξυπνα την «pop-metal-τσαχπινιά» των Bullet For My Valentine με την οξυδέρκεια των Nevermore και τη νεο-σουηδική εμπορικότητα του melodeath, προσθέτοντας και λίγη από την «αμερικανιά» του τσαμπουκά των Killswitch Engage και Disturbed. Τα -ως επί το πλείστον καθαρά- φωνητικά του Steve Venardo πατάνε πάνω σε ευφάνταστες μελωδίες, ενώ όταν παραχωρούν τα ηνία στα υπόλοιπα όργανα αποκαλύπτεται μία περιπετειώδης και γνήσια προοδευτική διάθεση που εκπροσωπείται από πλήθος αλλαγών και άκρως θελκτικών κιθαριστικών θεμάτων.

Το σημαντικό πλεονέκτημα της μπάντας είναι ότι καταφέρνει να προσεγγίζει διαφορετικούς ήχους σχεδόν σε κάθε τραγούδι, ενοποιώντας τους όμως κάτω από τη δική της προσωπικότητα. Έτσι, το ομότιτλο "Riddle Figure" μοιάζει σα να ξεπήδησε από το "A Sense Of Purpose" των In Flames, το "Till We Rise" με το κολλητικό refrain βρίσκεται ακριβώς στο σημείο συνένωσης των Sentenced και των HIM, ενώ το "Morpheus Fever" αποτελεί την πιο χαρακτηριστική προσπάθεια του συγκεράσματος που επιχειρείται.

Μπορεί τα μόλις 34 λεπτά της διάρκειάς του και η έλλειψη του μεταδοτικού στοιχείου σε κάποια τραγούδια να διακρίνονται ως μικρές ατέλειες στο δίσκο, όμως η φρεσκάδα, το νεύρο και η εκτεταμένη συνθετική ποικιλία είναι πολύ πιο αποτελεσματικά εφόδια για τους Valet Parn. Λαμβάνοντας όλα αυτά υπ' όψιν, το "Riddle Figure" είναι ένα πολλά υποσχόμενο ντεμπούτο, μέσω του οποίου η μπάντα ορθώνει το ανάστημά της, ατενίζοντας με θράσος τη διεθνή σκηνή του μοντέρνου προοδευτικού metal.