Ulver

Σημαντικό μέρος του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου προέρχεται από την ανατροφή που έχει λάβει κατά την παιδική του ηλικία από το οικογενειακό του περιβάλλον. Στην σημερινή εποχή οι υποψήφιοι γονείς έχουν την δυνατότητα να λάβουν κάθε είδους πληροφορίες ώστε να αναθρέψουν σωστά, κατά την θεωρία, τα παιδιά τους. Το ίδιο και τα ίδια τα παιδιά έχουν πλέον την ευκαιρία να ενημερωθούν για τα πάντα μονάχα με το πάτημα μερικών πλήκτρων. Αυτό συμβαίνει και με την ενημέρωση περί μουσικής αφού οτιδήποτε επιθυμεί κανείς να ακούσει βρίσκεται με ευκολία μπροστά του. Τα πράγματα όμως δεν λειτουργούσαν πάντα με ανάλογο τρόπο.

Αναπολώντας την παιδική του ηλικία ο Κristoffer Rygg θυμάται την εποχή που μάθαινε για την πλούσια μουσική της δεκαετίας του '60 ακούγοντας δίσκους βινιλίου μαζί με τους γονείς του. Η συνήθεια αυτή συνεχίστηκε και ο mastermind των Ulver δηλώνει ακόμα «κολλημένος» με την συγκεκριμένη μουσική σκηνή μην αφήνοντάς την όμως να τον επηρεάζει παρά μόνο ελάχιστα στο δισκογραφικό παρελθόν του ή τουλάχιστον όχι με τόσο φανερό τρόπο. Θεωρόντας ότι έχει «κερδίσει» πολλά από την μουσική παράδοση των 60s, επιθυμεί να λειτουργήσει ως πρεσβευτής των αδικοχαμένων συγκροτημάτων της εποχής στους σημερινούς ακροατές που αγνοούν το μεγαλύτερο μέρος της ψυχεδελικής/garage σκηνής της συγκεκριμένης δεκαετίας.

Οι Νορβηγοί In The Woods το 2000 στο "Three Times Seven On A Pilgrimage" είχαν ασχοληθεί με ένα παρόμοιο project όπου πρόσθεσαν στην συλλογή τους τέσσερις διασκευές σε ανάλογα κομμάτια προσαρμόζωντας τα όμως στο δικό τους μουσικό ύφος. Οι Ulver στο "Childhood's End" τραβούν τα πράγματα στα άκρα. Επιχειρούν μια βουτιά στα άδυτα της δεκαετίας του '60 (κυρίως στα τέλη αυτής, με μονάχα ένα κομμάτι να έχει ηχογραφηθεί το 1970) και φέρνουν στην επιφάνεια θησαυρούς κρυμμένους για δεκαετίες. Μπορεί οι Jefferson Airplane, οι Troggs, οι 13th Floor Elevators, ακόμα και οι Electric Prunes να είναι ονόματα γνωστά σε όσους ασχολούνται με την μουσική της συγκεκριμένης εποχής αλλά οι «λύκοι» δεν διστάζουν να διασκευάσουν συγκροτήματα ακόμα πιο μυστηριώδη, άσημα αλλά κάθε άλλο παρά ασήμαντα.

Γενικά έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο που αποτελείται από δεκαέξι συνθέσεις, από τις πιο σκοτεινές και περίεργες μιας κατά τα άλλα φωτεινής και πολύχρωμης εποχής. Οι Ulver με σεβασμό κρατούν την βάση των κομματιών ίδια με τα πρωτότυπα ενώ ξαφνιάζει πόσο πολύ ταιριάζουν οι συνθέσεις αυτές στον ηχητικό κόσμο των Ulver. Οι Νορβηγοί επιθυμούν να δώσουν μια πιο dark αισθητική και ως ένα σημείο τα καταφέρνουν. Το "Childhood's End" δεν παύει όμως να είνα το πιο «χαρούμενο» άλμπουμ τους αν και αυτό δεν πιστεύω ότι θα ενοχλήσει κανέναν διότι το αποτέλεσμα κρίνεται πέρα από ικανοποιητικό.

Ένα από τα πιο θετικά στοιχεία του δίσκου είναι το γεγονός ότι πλέον έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε την σαγηνευτική φωνή του Kristoffer Rygg σε όλη της το μεγαλείο, σε πιο απλές και σύντομες συνθέσεις οι οποίες όμως έχουν όλες την δική τους ξεχωριστή ομορφιά. Το βαλσάκι του "Βracelets Of Fingers", το Opeth-ικό "Everybody's Been Burned" (το οποίο αποδεικνύει πόσο έχει επηρεαστεί ο Akerfeldt από την εν λόγω εποχή), το συγκλονιστικό "Today", τα παραμένοντα στο garage ύφος τους "I Had Too Much Too Dream Last Night" και "Street Song". Κάθε σύνθεση περιέχει την δική της προσωπική ιστορία και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενός άκρως επιτυχημένου project.

O Kristoffer Rygg και οι Ulver ξέθαψαν μερικά από τα πιο καλοκρυμμένα μυστικά της δεκαετίας του '60 με σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής στα underground ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας αλλά και να παρακινήσουν τις νεότερες γενιές να εντρυφήσουν στην psychedelic/garage rock σκηνή . Το "Childhood's End" αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αφετηρία αλλά ταυτόχρονα ένα εξαιρετικό tribute άλμπουμ, το οποίο συνδυάζει τις μουσικές ανησυχίες των Νορβηγών με τον απαραίτητο σεβασμό στους δημιουργούς του παρελθόντος.