Ulcerate

Vermis

Relapse (2013)
Από τον Τόλη Δόση, 23/09/2013
Η τέλεια ισορροπία έχει επέλθει και το "Vermis" είναι στοιχειωτικό από την αρχή μέχρι το τέλος του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τα δύο χρόνια που πέρασαν από την κυκλοφορία του θηριώδους "The Destroyers Of All" δεν έκαναν τίποτε λιγότερο από το να γιγαντώσουν το εκτόπισμα αυτού και να απολαύσει αυτή η μπάντα μαζικότερη αναγνώριση από τους οπαδούς του ακραίου ήχου, οι οποίοι όπως και εγώ, στον ήχο των Ulcerate αφουγκράζονται το death metal στην αρτιότερη του έκφανση. Η Relapse έκανε την μεταγραφή και τώρα το φετινό "Vermis" το οποίο κυκλοφορεί μέσω αυτής της ιστορικής εταιρείας, φαντάζει ιδανικός συνεχιστής μιας σχετικά μικρής σε χρόνο αλλά τεράστιας σε αξία μουσικής πορείας.

Προσπαθώντας να περιγράψω τον ήχο των Ulcerate στα δύο προηγούμενα τους άλμπουμ, η αλήθεια είναι πως βαρύγδουπες λέξεις όπως δυσαρμονία και παρεμβατικότητα σε συνδυασμό με κάποιες ελαφρώς δυσνόητες εκφράσεις για τον ακανόνιστο τρόπο ύφανσης των riff, μπορεί να ξένισαν κάποιους. Τώρα πια όμως, πολλοί περισσότεροι από εσάς έχετε έρθει σε επαφή με το έργο τους και καταλαβαίνετε ότι οι Ulcerate όχι μόνο αναπαράγουν αυτόν τον μυώδη και ταυτόχρονα περίπλοκο ήχο με αμίμητο τρόπο, αλλά πέρα από αυτό είναι ικανοί να χτίζουν ατμόσφαιρες συναισθηματικά φορτισμένες, μουσικά θέματα που αγκαλιάζουν τον ακροατή με ένα μαύρο πέπλο μελωδιών που είναι δύσκολο να αντισταθεί.

To "Vermis" είναι ο δίσκος ο οποίος θα μας κάνει να σταθούμε λίγο παραπάνω στη λέξη ατμόσφαιρα. Το συγκρότημα επενδύει όσο ποτέ άλλοτε σε αυτήν του την ικανότητα. Να ζωγραφίζει θλιμμένα τοπία και να αφήνει εμάς τους υπόλοιπους να παίζουμε πρωταγωνιστικό ρόλο απλά και μόνο παρατηρώντας τα. Όχι δεν χάθηκε η ορμή τους, ή δύναμη των τραγουδιών τους, το πάθος των συνθέσεών τους. Το τεχνικό death metal τους παραμένει στιβαρό, καταιγιστικό, δεν μπορούσε να αλλάξει αυτό άλλωστε, οι ψυχές τους όμως από την άλλη μαύρισαν παραπάνω και καταπλάκωσαν περισσότερα σημεία του ήχου τους. Αυτό είναι όλο. Αλλά από τη άλλη δεν είναι και λίγο. Επιπλέον πειραματισμοί έστω και υπόκωφοι σε έναν τόσο προσωπικό ήχο είναι επικίνδυνοι αλλά εν τέλει το αποτέλεσμα τους δικαιώνει πανηγυρικά. Η τέλεια ισορροπία έχει επέλθει και το "Vermis" είναι στοιχειωτικό από την αρχή μέχρι το τέλος του.

Ακούω τις κιθάρες των Ulcerate και, όσο και αν οι Deathspell Omega παραλληλισμοί είναι ανεμπόδιστοι, δεν γίνεται να μην θαυμάσω για ακόμα μια φόρα τον τρόπο έκφρασής τους, την ικανότητα να μιλάνε μεταξύ τους οι κλίμακες και πως όλο αυτό το καλλιτέχνημα πλαισιώνεται με τα αριστουργηματικά παιγμένα τύμπανα ενός πραγματικού βιρτουόζου του Jamie Saint Merat ο οποίος υπογράφει και την εξαιρετική παραγωγή. Αν και το "Vermis" λειτουργεί αυστηρά σαν ενιαίο σύνολο, η αναφορά μου στο τραγούδι "Weight Of Emptiness" είναι αναπόφευκτη μιας και αντανακλά ιδανικά τον χαρακτήρα της μπάντας στο παρόν, αγκαλιάζοντας τα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω.

Δεν μπορώ να πω ότι περίμενα κάτι λιγότερο από τους Ulcerate. Τη θέση τους στο δικό μου πάνθεον του death metal την έχουν καπαρωμένη χρόνια τώρα. Στην διαδρομή αυτής της μπάντας που πηγαίνει μπροστά και φωνάζει τις υπόλοιπες να την ακολουθήσουν, εγώ θα είμαι συνοδοιπόρος. Το ίδιο ελπίζω να κάνετε και όλοι εσείς.
  • SHARE
  • TWEET