Toehider

Κατά πάσα πιθανότητα, αν το όνομα των Toehider ή του Mike Mills σας λέει κάτι θα είναι λόγω της συμμετοχής του στο τελευταίο και αρκετά πρόσφατο άλμπουμ των Ayreon. Μάλιστα, στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Arjen Lucassen αναφέρθηκε στον Mills με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια: «Στέκεται εκεί ψηλά με τον Devin Townsend και τον Frank Zappa και τον Neal Morse. Είναι μια ιδιοφυΐα και όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει για αυτόν». Μεγάλες κουβέντες για να μην τραβήξουν το ενδιαφέρον, σωστά;

Ενδεχομένως κάποιοι πιο συστηματικοί και προσεκτικοί αναγνώστες του site μας, ίσως είχαν διαβάσει για την μπάντα λίγο νωρίτερα, συγκεκριμένα στις underground κυκλοφορίες του 2011, όταν ο Μάνος Πατεράκης παρουσίαζε το προηγούμενο άλμπουμ της μπάντας "To Hide Her". Ίσως βέβαια να τους γνωρίζει κάποιος ως μέλη της συνεχούς ακμάζουσας και ιδιαίτερα δημιουργικής σκηνής της Αυστραλίας, που συνεχίζει να εντυπωσιάζει.

Όπως και να έχει, ακόμα κι αν αυτή εδώ είναι η πρώτη επαφή με τους Toehider, αξίζει να ακούσετε στο νέο τους άλμπουμ "What Kind Of Creature Am I?", καθώς δείχνει να αποτελεί την καλύτερη δουλειά που έχει παρουσιάσει ο Mike Mills ως τώρα και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να έρθετε αντιμέτωποι με την πολύπλευρη και σίγουρα πολύ ταλαντούχα αυτή μουσική προσωπικότητα.

Ο Mills ανήκει σε εκείνη την περίεργη κάστα μουσικών που δεν αργείς να αντιληφτείς πως κάτι δεν πάει καλά μαζί τους, παρουσιάζοντας μια μικρή απόκλιση από αυτό που θεωρείται φυσιολογικό. Σαν τον Devin Townsend, σαν τον Frank Zappa, ή σαν τον Daniel Gildenlow ας πούμε, ήτοι μουσικούς με ισχυρή προσωπικότητα, οι οποίοι ακολουθούν το όραμά τους σε βαθμό που καταλήγουν μόνοι τους στο τέλος, προσπαθώντας να εξωτερικεύσουν τον πόλεμο που γίνεται στο κεφάλι τους μέσα από τη μουσική τους. Κάπως έτσι ο Mills αναλαμβάνει τα πάντα στους Toehider (φωνητικά, κιθάρες, πλήκτρα κλπ) νιώθοντας πιο άνετα δουλεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο και το τελικό αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρα προσωπική του υπόθεση.

Η μουσική που συνθέτει είναι αδιαμφισβήτητα progressive, κοντά στην προσέγγιση των προαναφερθέντων ονομάτων, παρουσιάζοντας σημαντικές διαφοροποιήσεις από τραγούδι σε τραγούδι. Άλλοτε πιο rock κι άλλοτε πιο metal, με πολλές επιρροές από Queen (κυρίως ερμηνευτικά), στο "What Kind Of Creature Am I?" παραθέτει οκτώ συνθέσεις που κάθε μια έχει κάτι το ενδιαφέρον, είτε αυτό είναι η πιασάρικη μελωδία του "Whatever Makes You Feel Superior", είτε το απίθανο rollercoaster των παραλλαγών της βασικής μελωδίας του "The Thing With Me", είτε η όμορφη μελωδία του χαλαρού "Spoilt For Joyce", ως τα δώδεκα λεπτά του prog rock έπους "Meet The Sloth", στο οποίο δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει μέχρι και ιρλανδικό μπουζούκι.

Φυσικά, οι δομές των τραγουδιών είναι πειραγμένες, τα περίεργα μέτρα πάνε κι έρχονται και τα τεχνικά θέματα δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν, ενώ στιχουργικά η θεματολογία κινείται μεταξύ του χιουμοριστικού, αυτοσαρκαστικού ως και ελαφρώς διεστραμμένου περιεχομένου, όπως στο εξαιρετικό "Whoa" ή στο κλείσιμο του "Geese Lycan", στο οποίο προφανώς επιχειρεί να σατιρίσει κάποια κακώς κείμενα της metal μουσικής. Κυρίως, όμως, το άλμπουμ στηρίζεται γύρω από τις απίστευτες ερμηνευτικές του ικανότητες και το εύρος της φωνής του Mills, ο οποίος μπορεί τη μια στιγμή να τραγουδάει πολύ χαμηλά ("Under The Future, We Bury The Past") και σε ανύποπτο χρόνο να πετάει σε οκτάβες που ακουμπάνε μόνο τραγουδιστές της συνομοταξίας του Justin Hawkins (The Darkness), με απόλυτη πειστικότητα και ουσία.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να παραθέτω επιχειρήματα για τα οποία θα συνιστούσα να μην προσπεράσετε την εν λόγω κυκλοφορία ελαφρά τη καρδία, αλλά θα σταματήσω εδώ. Ακόμα κι αν κάποια στοιχεία ξενίζουν σε πρώτη επαφή και παρόλο που σε καμία περίπτωση η μουσική των Toehider δεν περιέχει συμβατικές λογικές και συμβιβασμούς, πίσω από αυτή υπάρχει ένα τεράστιο ταλέντο που δεν μπορεί να κρυφτεί. Αν κι εσείς έχετε αδυναμία στα πηγαία ταλέντα, δώστε την ευκαιρία που αξίζει ο Mike Mills και δεν θα το μετανιώσετε.