Steak Number Eight

Τρίτος δίσκος για τους νεαρούς Βέλγους που υπάρχουν από το 2005 και φέτος γράφουν στην Indie (Cult Of Luna, Kvelertak). H πορεία τους σταθερή και ανοδική. Ο ήχος τους συνονθύλευμα sludge, hardcore, post-rock και progressive metal συνδυασμών. H κατάληξη αυτών είναι ένα όμορφο και καλοκουρδισμένο ατμοσφαιρικό sludge metal που πατάει πάνω σε πολύ μοντέρνες γραμμές.

Συνθέσεις σαν το "Black Eyed" και το "Push/Pull" ξεχωρίζουν αμέσως και δείχνουν ξεκάθαρα τις επιρροές του συγκροτήματος που κυμαίνονται από Isis, Cult Of Luna και Neurosis μέχρι Deftones, Baroness και Mastodon ιδέες. Τα φωνητικά σε αρκετά σημεία καταφέρνουν να γίνουν ιδιαίτερα πιασάρικα και φέρνουν στο μυαλό κάτι από όλες τις μπάντες που κατέγραψα παραπάνω. Το "Ashore" είναι το καλύτερο κομμάτι της κυκλοφορίας από όλες τις απόψεις και το "Rust" το πιο επικό και ατμοσφαιρικό της δισκογραφίας τους γενικά. To "Tearwalker" μάς αποδεικνύει ότι αυτοί οι πιτσιρικάδες ωριμάζουν, μαθαίνουν και εξελίσσονται ταχύτατα.

Καλά καλά δεν έχουν κλείσει τα είκοσί τους και συνθέτουν κομματάρες σαν το "Cryogenius" που σε εισάγει εκστατικά στο "The Hutch" και θα ζήλευαν πολλές μπάντες όχι μόνο της ηλικίας τους. Μια μικρή κοιλία μεταξύ των κομματιών "Pilgrimage Of A Black Heart" και "Exile Of Our Marrow" δεν θα χαλάσει την άποψη μου γι' αυτούς και δεν θα μπορέσει να κόψει την επιθυμία μου να απολαμβάνω τις μουσικές τους και τις φρέσκιες ιδέες τους.

Ιδού λοιπόν μια από τις πιο ελπιδοφόρες μπάντες του χώρου. Δώστε τους μια ευκαιρία. Αξίζουν.