Soul Cages

Moon

Self Released (2013)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 20/09/2013
Το "Moon" αποτελεί έναν θρίαμβο του σύγχρονου progressive metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Αλήθεια, πόσοι γνώριζαν ότι οι Soul Cages επρόκειτο να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο, και μάλιστα με τέτοια συνοχή και συνθετική δύναμη που θα τους επανέφερε στο (prog metal πάντα) προσκήνιο, σα να μην πέρασε μια σχεδόν δεκαπενταετία από το προηγούμενο άλμπουμ του συγκροτήματος, "Craft"; Και όχι μόνο αυτό, αλλά η αναμενόμενη κυκλοφορία του, έχει σχεδόν συμπέσει με την εμφάνισή τους στην Αθήνα, στα πλαίσια των εμφανίσεων που θα δώσουν επ' αφορμή του νέου άλμπουμ, "Moon".

Από την πρώτη κιόλας ακρόαση γίνεται αντιληπτή η διάθεση και ικανότητα των ανανεωμένων Soul Cages, αφενός μεν να παραδώσουν μετά από τόσο καιρό ένα αψεγάδιαστο άλμπουμ στους οπαδούς τους και αφετέρου να διατηρήσουν τη μοναδική ζεστασιά στις μελωδικότατες συνθέσεις τους, ένα χαρακτηριστικό του ήχου τους που τους ανέδειξε και τους έκανε μοναδικούς. Έτσι λοιπόν, ο ακροατής που θα δώσει ευκαιρίες στο νέο αυτό δισκογραφικό βήμα των Γερμανών, θα βρεθεί προ εκπλήξεως με ένα ήχο που θα του φανεί οικείος, γνώριμος και σταθερά αναγνωρίσιμος. Οι μελωδίες πρωταγωνιστούν εξ' αρχής και οι Rush επιρροές πιο εμφανείς από ποτέ, αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο τα κομμάτια (ιδίως το ομώνυμο "Moon") και τα μετατρέπουν σε μια ιδανική πρόταση περί σύγχρονου προοδευτικού metal, με την αναγκαία παραπομπή στα 90s. Οι Soul Cages δεν φείδονται προσπαθειών και αναλαμβάνουν σε κάθε σημείο του άλμπουμ να υπενθυμίσουν στον πεπειραμένο οπαδό της μουσικής τους ότι ο ορθός συγκερασμός εκτελεστικής δεινότητας με διάθεση για περίπλοκα σημεία και μελωδιών - σήμα κατατεθέν τους, οδηγεί σε θριαμβολογίες. Γιατί επί της ουσίας το "Moon" και η κυκλοφορία του μετά από αναβολές, αλλά και αναλογιζόμενοι το διάστημα της απουσίας των Soul Cages από το προσκήνιο, αποτελεί έναν θρίαμβο του σύγχρονου progressive metal.

Η οικειότητα που αισθάνεται ο ακροατής με κομμάτια σαν το "Beautiful" ή το "Tomorrow" απέναντι σε ένα συγκρότημα, το οποίο απουσίαζε για τόσο καιρό από τα μουσικά δρώμενα είναι ακόμα ένα κερδισμένο στοίχημα των Soul Cages και εφαλτήριο για μια επανεκκίνηση στις φιλόδοξες προσπάθειές τους. Η ατμόσφαιρα που αποπνέει συνολικά το "Moon" θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι παρεμφερής με εκείνη του μνημειώδους "Moments" και οι εναλλαγές από τα πιο σκοτεινά περάσματα στις υπέροχες μελωδίες, παρουσιάζουν τους Soul Cages με μια πρωτοφανή καλλιτεχνική συνέπεια και συνέχεια. Χωρίς μεγάλες κουβέντες και χωρίς το παραμικρό promotion, το συγκρότημα επανέρχεται με εντυπωσιακό τρόπο στο προσκήνιο και αποφασισμένο να αδράξει της ευκαιρίας και του ταλέντου του και να κερδίσει την αναγνώριση που του αναλογεί. Καταπληκτικός δίσκος, αξιοπρεπής επιστροφή και ένα συγκρότημα που στο νέο του ξεκίνημα φαίνεται ικανό και διατεθειμένο να πρωταγωνιστήσει και να συμβάλλει στην αίγλη ενός ήχου, του οποίου αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο. Always meet twice.
  • SHARE
  • TWEET