Serj Tankian

Elect The Dead Symphony

Warner Bros Us (2010)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 05/07/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Κάποια στιγμή ο Serj Tankian αναφέρει ότι η μουσική είναι κάτι που δεχόμαστε ως δώρο από το διάστημα και εκεί επιστρέφει. Δεν μας ανήκει, αλλά μας βοηθάει να επικοινωνούμε. Χωρίς να είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοεί, ούτε αν συμφωνώ ή διαφωνώ, νιώθω ευτυχής που  αυτός ο άνθρωπος επικοινωνεί και μοιράζεται τους προβληματισμούς του μέσω της μουσικής του με τον υπόλοιπο κόσμο. Βρισκόμενος εδώ και μερικά χρόνια σε μοναχική πορεία είναι από τους καλλιτέχνες που κάνει όλους όσους αντιμετωπίζουμε τη μουσική ως κάτι περισσότερο από απλή διασκέδαση να χαιρόμαστε που αποτελεί κομμάτι της δισκοθήκης μας.

Μετά την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου "Elect The Dead", η ζωή έφερε τον τραγουδιστή των System Of A Down να κατοικεί στην Νέα Ζηλανδία, απ' όπου μας παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον εγχείρημα στο πρώτο του ζωντανό CD/DVD. Υποβοηθούμενος από την φιλαρμονική ορχήστρα του τοπικού Auckland, ο Serj Tankian προσαρμόζει τη μουσική του σε εκτελέσεις που περιέχουν πιάνο, ακουστική κιθάρα. Ένα τέτοιο εγχείρημα απαιτεί να απογυμνώσεις τις συνθέσεις και να φέρεις στην επιφάνεια τα βασικά τους χαρακτηριστικά, να τα αναδομήσεις και να δεις αν είναι ικανά να σταθούν και σε αυτή τη μορφή. Αν και ενδέχεται να φανούν όλες οι ατέλειες σε πρώτο πλάνο, η μόνη που διακρίνεται είναι η κάπως μεγαλούτσικη μύτη του Tankian. Κατά τα άλλα είναι σαν να άνοιξε ένα μουσικό κουτί και μέσα από αυτό γέμισε ο χώρος ιδέες, μελωδίες και συναισθήματα που βρίσκονται μέσα στις συνθέσεις του "Elect The Dead" . Με την βοήθεια του ελληνικής καταγωγής John Psathas έδωσε μια σχετικά διαφορετική υφή στα τραγούδια του και το αποτέλεσμα είναι μια ακόμα απόδειξη της ομορφιάς της διαφορετικότητας της μουσικής του Tankian.

Μέσα στο χαρακτηριστικό του πλέον λευκό κουστούμι, ο Serj Tankian είναι ένας δεύτερος μαέστρος πάνω στη σκηνή, δείχνει να το απολαμβάνει, ενώ παραμένει ένας κατά βάση εξωστρεφής performer που μιλάει με το κοινό του και το θέλει ενεργό κομμάτι της συναυλίας. Η ορχηστρική ουρά του "Feed Us" που ανοίγει τη συναυλία, οι μελωδίες που αναδεικνύονται στο "Sky Is Over" και η ξεχωριστή ερμηνεία του στο "Lie Lie Lie" είναι από τις πιο ωραίες στιγμές.  Το "Baby", η στιγμή που μένει μόνος του ο Serj στο πιάνο για να ερμηνεύσει το καινούργιο "Gate 21", αλλά και το "Charades" -  μια από τις καλύτερες συνθέσεις που έχω ακούσει το τρέχον έτος – περιλαμβάνονται επίσης στις θετικές στιγμές. Στο encore του "Empty Walls" ο Serj  παροτρύνει το κοινό να τον συνοδεύσει, λέγοντας πως δεν θα το τραγουδήσει μόνος του σε μια από τις καλύτερες - ομολογουμένως - συνθέσεις του.

Όπως και στο booklet της ειδική έκδοσης του "Elect The Dead", έτσι και ανάμεσα στα κομμάτια της συναυλίας ο Tankian, που δεν έχει κρύψει ποτέ τους κοινωνικούς και πολιτικούς του προβληματισμούς, λέει αυτά που θέλει να πει χωρίς να γίνεται κουραστικός, γραφικός ή πιεστικός.  Γνωρίζει ότι η μουσική είναι το μέσο, αλλά υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ της τέχνης και των πεποιθήσεων / απόψεων, ενώ προσφέρει απλόχερα τροφή για σκέψη, αφήνοντας τον ακροατή να κρίνει αυτός αν θέλει να τις αναζητήσει περεταίρω.

Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα την έκδοση του CD/DVD, αφού ομολογουμένως ως σκέτο μουσικό προϊόν μπορεί να μην τραβήξει την προσοχή σας και να το εκτιμήσετε όπως πρέπει, ενώ το DVD είναι πιο ελκυστικό. Σίγουρα οι συνθέσεις χάνουν σε δύναμη, αλλά αν κι εσείς πετάτε τη σκούφια σας για soundtrack-ικές ή γενικά πλούσιες ενορχηστρώσεις με μουσικά στρώματα από βιολιά θα ευχαριστηθείτε το τελικό αποτέλεσμα. Αν αρέσκεστε στον πιο κλασσικό rock ήχο, το αποτέλεσμα μπορεί και να σας ξενίσει, αλλά και πάλι είναι εμφανές το μουσικό εύρος των συνθέσεων του Tankian. Η εικόνα του DVD είναι καλή χωρίς να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα, ενώ ο 5.1 ήχος βοηθάει στην ανάδειξη της ορχήστρας.

Παρόλο που οι ορχηστρικοί ήχοι είναι αυτοί που υπερισχύουν, η συναυλία έχει μάλλον rock χαρακτήρα, κάτι που επιβεβαιώνεται από τον κανόνα που θέλει την ύπαρξη ενός τουλάχιστον t-shirt των Iron Maiden σε κάθε rock/metal συναυλία. Οι ερμηνείες του Tankian είναι φυσικά υψηλοτάτου επιπέδου και δεν ξέρω αν ανυπομονώ περισσότερο να τον δω live ή να ακούσω το νέο του CD "Imperfect Harmonies". Όσοι έχουν λίγο εκπαιδευμένο αυτί θα έχουν αντιληφθεί τις πινελιές που άφησε η «συναναστροφή» με κλασσικά όργανα στην κανονική εκτέλεση του "Charades", κάτι που αναμένεται να προσδώσει μια επιπλέον διάσταση στις νέες συνθέσεις του. Τελικά, μάλλον ανυπομονώ και για τα δύο το ίδιο!
  • SHARE
  • TWEET