Robert Jon & The Wreck

Glory Bound

Self released (2015)
Από τον Κώστα Πολύζο, 27/11/2015
Αφού δεν βρίσκεσαι κοντά σε κάποιο bayou του Dixie για να κάθεσαι στην ξύλινη βεράντα με μια μπύρα στο χέρι και το ζεστό απογευματινό αεράκι να φυσάει, βάλε ένα ουίσκι και το "Glory Bound" δυνατά. Το ίδιο κάνει...
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μπορεί οι απόψεις περί southern rock να διαφέρουν από ακροατή σε ακροατή, αλλά το μόνο σίγουρο που μπορούμε να πούμε είναι πως οι περισσότερες από αυτού τους είδους της μπάντες είναι δουλευταράδες. Οι Robert Jon & The Wreck δεν αποτελούν εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα. Σχηματίστηκαν πριν από δύο χρόνια, περιόδευσαν πολύ σε Ευρώπη και Αμερική, βγάλανε το EP "Rhythm Of The Road" και τώρα ήρθε η ώρα για το full length ντεμπούτο τους.

Έχω την εντύπωση πως το southern / blues rock που παίζουν οι Robert Jon & The Wreck δεν έχει να κάνει με το διαφορετικό. Ποτέ άλλωστε-πλην ελάχιστων περιπτώσεων- το είδος αυτό δεν είχε να κάνει τόσο με την εξέλιξη του ήχου και την καινοτομία ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Δεν μπορείς δηλαδή να πεις πως αυτό που ακούς στο "Glory Bound" δεν το έχεις ξανακούσει. Φυσικά και τα πάντα θυμίζουν κάτι. Όμως αυτό που πραγματικά κάνει την διαφορά δε μια τέτοια κυκλοφορία είναι τα τραγούδια και το "Glory Bound" είναι γεμάτο από καλά τραγούδια, που ο κάθε οπαδός του ήχου θα ευχαριστηθεί. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα ιστορικά Sunset Sound Studios και στην καρέκλα του παραγωγού κάθισε ο Warren Huart και το αποτέλεσμα είναι υπέρ του δέοντος ικανοποιητικό.

Το εναρκτήριο "The Devil Is Your Only Friend" δείχνει ξεκάθαρα πως η μπάντα το κατέχει το άθλημα των southern / blues και το ηλεκτρισμένο του riff σε συνδυασμό με το ωραίο του ρεφρέν θα σε ροκάρει καλά. Ουίσκι, δρόμος, λάσπες, γυναίκες, θάνατος είναι κάποια από τα αναμενόμενα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο δίσκος και αυτό δεν θα εκπλήξει κανέναν. Το "Glory Bound" είναι γεμάτο από πιασάρικες μελωδίες και ρεφρέν που σου μένουν, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το "When I Die". Άλλο ένα τραγούδι που σου καρφώνεται κατευθείαν στο μυαλό είναι η επανεκτέλεση του "Georgia Mud" με ωραίο groove και ρεφρέν το οποίο θυμίζει σύγχρονους Lynyrd Skynyrd. Το ομώνυμο θα αποτελέσει ένα από τα highlight του άλμπουμ λόγω της ταξιδιάρικη slide κιθάρας, του ήρεμου ρυθμού και την παραπονιάρικη διάθεση στην ερμηνεία του Robert Jon ελέω και των στίχων.

Μπορεί λοιπόν κάποια από τα δέκα τραγούδια να ξεχωρίζουν περισσότερο στην νέα δουλειά των Robert Jon & The Wreck, αλλά και στα 45 λεπτά που διαρκεί το "Glory Bound" δεν θα βρείτε ούτε μια αδύναμη σύνθεση. Αν σου αρέσουν τα σύγχρονα southern / blues οφείλεις να τσεκάρεις τούτα τα παλικάρια από το Orange County της Νότιας Καλιφόρνια. Επιπλέον, αφού δεν βρίσκεσαι κοντά σε κάποιο bayou του Dixie για να κάθεσαι στην ξύλινη βεράντα του σπιτιού σου με μια μπύρα στο χέρι και το ζεστό απογευματινό αεράκι να φυσάει, βάλε ένα ουίσκι και το "Glory Bound" δυνατά. Το ίδιο κάνει...

  • SHARE
  • TWEET