Redemption

Snowfall On Judgment Day

Inside Out (2009)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 10/12/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Redemption είναι από τα συγκροτήματα που σου προκαλούν νοσταλγία, είναι αφορμή να κοιτάξεις ξανά πίσω με μεγάλη ευχαρίστηση σε μια μουσική σκηνή που βρέθηκε στην ακμή της την προηγούμενη δεκαετία. Ρωτήστε έναν άνθρωπο που λάτρεψε την κλασσική έννοια του όρου progressive metal βασισμένη στην αγία τριάδα των Dream Theater, Queensryche, Fates Warning και αν σας πει ότι δεν του αρέσουν οι Redemption δεν υπήρξε ποτέ πραγματικά οπαδός του ήχου. Μπάντα που χαρακτηρίζεται από συνέπεια, αξιοπρέπεια και μια ποιότητα που θα πιστοποιούσε και το ο πιο αυστηρός έλεγχος «μουσικού ISO».

Εδώ και μερικά χρόνια οι Redemption (που ουσιαστικά είναι ο συνθέτης / κιθαρίστας / πληκτράς Nick Van Dyk) έχουν την τύχη να περιλαμβάνουν στις τάξεις τους ένα από τα καλύτερα λαρύγγια στην πιάτσα, τον Ray Alder. Ο Jim Matheos έχει αλλού το νου του, οι Engine δεν έπιασαν, αλλά οι Redemption είναι εδώ και μας χαρίζουν άπλετα το ερμηνευτικό ταλέντο του τραγουδιστή των Fates Warning. Ο Nick ξεδιπλώνει το συνθετικό του ταλέντο και η συναισθηματική, δυνατή μουσική είναι βούτυρο στο ψωμί του Ray. Στον τρίτο δίσκο που κυκλοφορούν παρέα είναι προφανές πως η χημεία μεταξύ τους δουλεύει καλά, ενώ το επίπεδο συνθέσεων παραμένει σε σταθερά υψηλά επίπεδα.

Στο "Snowfall on Judgment Day", ο ήχος δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον προκάτοχό του, "The Origins Of Ruin". Πρόκειται για progressive metal παραδοσιακής συνταγής με συνθέσεις μέσης, έως σχετικά μεγάλης διάρκειας. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι δυνατές, τεχνικές κιθάρες, οι πολλές μελωδίες και φυσικά τα φωνητικά, ενώ και η δουλειά που έχει γίνει στα πλήκτρα φαίνεται ιδιαίτερα δυνατή τόσο όταν αυτά παίζουν υποστηρικτικό ρόλο, όσο και όταν έρχονται σε πρώτο πλάνο. Οι παραλληλισμοί με τους Fates Warning είναι αναπόφευκτοι, αλλά η διαχωριστική γραμμή είναι παραπάνω από εμφανής και στον μη εξειδικευμένο ακροατή. Τραγούδια σαν το εναρκτήριο "Peel" και το "Walls" δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα, έχουν πολύ δυνατές μελωδίες. Το "Black And White World" αν του δώσεις χρόνο θα μεγαλώσει μέσα σου και στο "Another Day Dies" ο James LaBrie προσθέτει κομμάτι της δικής του προσωπικότητας ως εκλεκτός καλεσμένος. Το κλείσιμο του δίσκου με το "Love Kills Us All / Life In One Day" είναι τόσο όμορφο, που απλά προμηνύει την επόμενη ακρόαση. Η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλή, στιχουργικά η δουλειά που έχει γίνει είναι για μια ακόμα φορά πολύ προσεγμένη, ενώ πανέμορφο είναι και το εξώφυλλο του δίσκου. Φαίνεται πως τα πολλά προβλήματα δεν μπορούν να λυγίσουν την Inside Out στο επίπεδο ποιότητας των κυκλοφοριών.

Οι Redemption είναι ένας από τους λόγους που προκαλούν χαμόγελο στα χείλη των οπαδών του progressive metal όταν ακούνε τους άλλους να κατηγορούν ότι η τεχνική κατάρτιση λειτουργεί εις βάρος του συναισθήματος. Χαμόγελο από αυτά που υπονοεί πως τόσα ξέρουν, τόσα λένε. Σε μια συζήτηση που έχουν κουραστεί να εξηγούν το λάθος της εντύπωσης αυτής, μπορούν να τους παραπέμψουν στο "Snowfall On Judgment Day" και να μη χρειαστεί να επιχειρηματολογήσουν περαιτέρω.
  • SHARE
  • TWEET