Potergeist

Αυτό είναι το  τέταρτο άλμπουμ των Potergeist μετά τα "Southwads", "Muddy Mermaids" και το πιο πρόσφατο "Swampires". Δίσκοι που μας άρεσαν ανεξαιρέτως και έχουν δείξει την επαγγελματικότητα αλλά και την όρεξη της μπάντας όλα αυτά τα χρόνια. Σταθεροί λοιπόν στο ραντεβού τους, έρχονται σύντομα με άλλη μια κυκλοφορία γεμάτη Νότο, σκόνη, λάσπες και Pantera.

Η παραγωγή, η μίξη και το master του δίσκου έγιναν από τον Pete Rutcho στην Αμερική. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο πασίγνωστος  Justin Kamerer 'Angry Blue'. Η δουλειά στον ήχο και σε όλο το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι αξιοθαύμαστη. Τα παλικάρια ξέρουν να παίζουν μουσική και δείχνουν ότι άμα το παλεύεις μπορείς να είσαι σταθερά σε υψηλό επίπεδο και να δείχνεις την διαφορετικότητα από την μάζα. Ο Alex στα φωνητικά συνεχίζει να φτύνει την a la Anselmo βραχνάδα του αξιόλογα πάνω στα grooves των κομματιών. Η μπασόγραμμή με τα τύμπανα, κλασικά, ξεφεύγουν και αποδίδουν εκπληκτικά και τα riff αποδεικνύουν λεπτό με το λεπτό ότι εδώ έχουμε κάτι heavy. Λασπωμένο, βαρύ, σάπιο metal, γεμάτο ένταση και ρυθμό. Στο κομμάτι "The Preacher And The Witch" αξίζει να αναφέρουμε ότι τα guest φωνητικά είναι από την Πηνελόπη Αναστασοπούλου και τον Φώτη Benardo. Οκτώ συνθέσεις που έχεις την εντύπωση ότι σε χτυπούν αλύπητα. Ακούραστα ρυθμικά περάσματα και οχετός στις χορδές. Διασκεδαστικό metal. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το ονομάσω, καθώς δεν σε αφήνει ήσυχο, σου προκαλεί έντονες τάσεις για κοπάνημα, χτύπημα και χορό και σε κρατάει στην τσίτα διαρκώς. Θα επέλεγα το "Atonement" σαν το πιο ηλιόλουστο κομμάτι τους. Τα "Crocodile Tears" και "Visit From A Swampire" αφήνουν την πιο thrash γεύση. Το "What Then" έχει τον ήχο που τους χαρακτηρίζει και νομίζω τους ταιριάζει απόλυτα. Στα "Eve" και "Last Punk Standing" βρίσκω τις πιο γηπεδικές τους στιγμές. Τέλος το "Truth" είναι μάλλον το riff-άτο χιτάκι που ξερνάει πάνω σου heavy metal.

Το συγκρότημα διατηρεί μια σταθερά καλή ποιότητα στις κυκλοφορίες του. Δεν με νοιάζει να συγκρίνω όμως τις δουλειές τους, μεταξύ τους. Με νοιάζει αν περνάω καλά με τα κομμάτια τους και αν φτιάχνομαι από τον ήχο τους. Και ναι, αυτό μου συμβαίνει. Παρότι, σε σχέση με τα παλιά, δυσκολεύτηκα να βρω μυρωδιές blues και stoner και στέκονται εντελώς σε heavy στοιχειά και groovy ρυθμούς, εγώ, γουστάρω. Άκουσε μια από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες, να γουστάρεις κι εσύ.

Υ.Γ.: Το release live του δίσκου είναι προγραμματισμένο για το Σάββατο 9 Μαΐου 2015 στο An Club στα Εξάρχεια.