Portugal. The Man

Οι Portugal. The Man αποτελούν μία από τις πιο υγιείς περιπτώσεις μπάντας στον indie χώρο. Τα εν λόγω παλικάρια από την Αλάσκα έχουν βαλθεί να δίνουν ακατάπαυστα συναυλίες και να συμμετέχουν σε όσο το δυνατόν περισσότερα φεστιβάλ, βγάζοντας τουλάχιστον ένα άλμπουμ τον χρόνο - μετρούν ήδη οχτώ full-length δίσκους από το 2006, όταν και κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Από το χύμα και αρκετά κιθαριστικό ντεμπούτο τους, "Waiter: "YouVultures!"", έχουν μεσολαβήσει πολλά για να φτάσουμε στο φετινό "Evil Friends", όπου ως ιδανική αντιπαράθεση προσέλαβαν τον σύγχρονο Μίδα της κονσόλας Danger Mouse να τους δώσει αψεγάδιαστη, γυαλισμένη παραγωγή, λίγα πλήκτρα και drums που παίζει ο ίδιος και φυσικά κάμποση από την εμπορική αστρόσκονή του, προσφορά του καταστήματος.

Το μυστικό που κάνει όλες τις κυκλοφορίες των Portugal. The Man ιδιαιτέρως ευχάριστες είναι η ικανότητά τους να γράφουν εξαιρετικές μελωδίες, οι οποίες βρίσκουν καταφύγιο κυρίως στα ανακουφιστικώς όμορφα ρεφρέν τους, καθώς επίσης και τα δυο-τρία χιτάκια που καρφώνονται στο μυαλό, είτε με την μελιστάλαχτη γλυκύτητα, είτε με την χαρωπή ανεμελιά τους. Φερ' ειπείν, ακόμα κολλάμε με το à la-Oasis "People Say" από το εξαιρετικό "The Satanic Satanist" του 2009. Ακόμα τη βρίσκουμε με το "So American" από το τελευταίο τους άλμπουμ (μπορείτε να το δείτε σε φετινή εκτέλεση με σκεύη κουζίνας (!) εδώ), το οποίο ταυτόχρονα με μουσική που θα ταίριαζε σε τίτλους τέλους ρομαντικής κομεντί δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει και κάπως πιο σκεπτικούς στίχους. Από το "Evil Friends" θα βρούμε πάλι τα κομμάτια που θα απαιτήσουν το repeat. Ενδεχομένως να είναι το εντελώς pop "Modern Jesus" με το ευφορικά χορωδιακά. Ή το μελαγχολικό "Sea Of Air" που σε προσκαλεί να σιγοτραγουδήσεις ασυναίσθητα μαζί του.

Ο μισός δίσκος κινείται σε psychedelic pop μονοπάτια, ορισμένες φορές μάλιστα χωρίς το «psychedelic». Θα rock-άρουν βέβαια στα υπόλοιπα κομμάτια, εντός ορίων πάντα, όπως στο δυναμικό ομώνυμο τραγούδι (με το επίσης εξαιρετικό ρεφρέν) ή στο "Hip Hop Kids". Εκεί που συναντιούνται οι Grizzly Bear, οι Of Montreal, οι Alt-J και το λοιπό συνάφι της αφρόκρεμας του indie pop / rock, οι Portugal. The Man δικαιολογούν για ακόμη μια φορά την ύπαρξή τους και τις ακροάσεις που τους χαρίζουμε. Όλα αυτά τα καταφέρνουν με όπλο τις εθιστικά όμορφες μελωδίες τους και την πληθωρική παραγωγή του Danger Mouse, ο οποίος, κακά τα ψέματα, σίγουρα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το ότι το συγκρότημα έβγαλε έναν από τους πιο αβίαστα όμορφους δίσκους της καριέρας του.