P.L.F.

Δεν πρέπει να έχουμε παράπονο από  την grindcore κοινότητα μέσα στο 2013. Για ακόμα μια χρονιά μας φιλοδώρησε με πολύ καλούς δίσκους, αποδεικνύοντας στην πράξη την ανοδική τάση του ιδιώματος τα τελευταία χρόνια. Οι P.L.F. ή Pulverizing Lethal Force όπως είναι ολόκληρο το όνομά τους, καθιστούν κάτι παραπάνω από έγκυρη την άποψη αυτή, καθώς το φετινό τους πόνημα είναι πραγματικά σαρωτικό. Παρ' όλο που δραστηριοποιούνται από το 2000, τα σκιώδη μονοπάτια του underground ήταν η κάλυψή τους, κάτι που καλό είναι να αλλάξει μιας και αυτή η μπάντα είναι άξια προσοχής από πολλούς περισσότερους οπαδούς του grindcore.

Απλά πράγματα, παιγμένα όμως με ασίγαστο πάθος, εκτελεστική δεινότητα και συνθετική μαεστρία. Οι P.L.F. δείχνουν τα δόντια τους από το ξεκίνημα και δεν σταματούν για 18 περίπου λεπτά να κινούνται σε ασύλληπτες ταχύτητες χωρίς να πέφτουν ούτε ένα δευτερόλεπτο στην παγίδα του ανούσιου θορύβου. Η μουσική τους βρίθει ποιότητας και τα riff τους είναι ποτισμένα στο δηλητήριο. H μεταλλική καρδιά των τραγουδιών θα ταξιδέψει τον ακροατή στο thrash metal, ενώ σε καμία περίπτωση ο δίσκος αυτός δεν αποκηρύσσει την punk-ίζουσα φιλοσοφία φέρνοντας αναπόφευκτα στο μυαλό τους αδιανόητους Insect Warfare. Τα τύμπανα τα χειρίζεται -ποιός άλλος;- ο Bryan Fajardo. Κοντεύει να γίνει ανέκδοτο η εμπλοκή του με το grindcore. Μιλάμε για τον άνθρωπο που κοπανάει και κοπανιέται στους Gridlink, στους Noisear, στους Kill The Klient και στους Phobia. Στην ελίτ δηλαδή, εκεί που μπαίνουν και οι P.L.F. με αυτόν τον δίσκαρο. Η παραγωγή του άλμπουμ παρά την βρωμιά της είναι αρκούντως διάφανη και μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε χωρίς προσπάθεια τα καταπληκτικά riff, ενώ τα φωνητικά εναλλάσσονται από βοθρέ σε σκισμένα με τα πρώτα να έχουν την μερίδα του λέοντος.

Στακάτος, πωρωτικός, βίαιος, ένας δίσκος άψογα εναρμονισμένος με το grindcore του σήμερα χωρίς να έχει την ανάγκη ξεχειλωμένων πειραματισμών για να ξεχωρίσει. Μην τον προσπεράσετε σε καμία περίπτωση.