Όποτε φιλοτιμηθεί να γράψει καμιά αράδα, κυρίως έχει να κάνει με το ευρύτερο φάσμα του σύγχρονου punk-rock, αλλά δε θα ντραπεί να κάνει τον ειδήμονα σε πολλαπλά ταμπλό, για τα οποία δεν ξέρει σχεδόν...
Mogwai
Hardcore Will Never Die, But You Will
Rock Action (2011)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 01/02/2011
Επιστροφή. Το "Glasgow Megasnake" μπήκε με φόρα στο νέο έτος, αλλά αυτή τη φορά σα να 'ναι πιο κεφάτο από το 2008. Έβδομη δισκογραφική προσπάθεια για τους Σκωτσέζους, κατόρθωμα μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς το ιδίωμα το οποίο αντιπροσωπεύουν και το πόσο πρωτότυπος μπορεί να είναι κανείς καθώς το αντιπροσωπεύει.
Όπως οι ίδιοι λένε, ο δίσκος αυτός, στα περισσότερα τουλάχιστον κομμάτια του, διαφέρει αρκετά απ' ό,τι μας έχουν παρουσιάσει παλαιότερα, γεγονός που συνήθως επικροτώ, αλλά κατά κάποιον τρόπο νιώθω αρκετά αποστασιοποιημένος από την αλλαγή τους αυτή, κυριώς ως προς τα συναισθήματα που προκαλεί.
Ένω η συναισθηματική φόρτιση των κομματιών τους δε βρισκόταν ποτέ, για παράδειγμα, στα επίπεδα των Mono, πάντα διέκρινες ένα κατιτίς γκριζωπό. Εδώ, όμως, είναι λες και βγήκε ήλιος στη Γλσακώβη (παρόλο που σχεδόν κανείς τους δε μένει πια στη Σκωτία) και το έριξαν στα χαμόγελα. Από το εναρκτήριο -και μέτριο- κιόλας κομμάτι μπορεί κανείς να διακρίνει την αλλαγή αυτή, που προσωπικά μου 'κατσε εδώ, στο λαιμό. Τιτλάρα όμως, σ' αυτόν τον τομέα τους παραδέχομαι.
Στιγμές λοιπόν θα μετρήσω. Μουσικοσυνθετική δεινότητα συναντάμε διάσπαρτη στο δίσκο, όπως για παράδειγμα στα μεγαλειώδη "San Pedro" και "How To Be A Werewolf". Ναι μεν το δεύτερο ακολουθεί κάποια «κλισέ» του χώρου, δεν παύει όμως να εντυπωσιάζει. Προσωπικη αγάπη και single (!) το "Rano Pano", το οποίο παίζει με μια εξαιρετική, σάπια παραμόρφωση, που θυμίζει τον πρώτο μου, χαλασμένο ενισχυτή και προσδίδει μία ατμόσφαιρα που θεωρούσα χαμένη, μιας και είχα καιρό να την εντοπίσω σε κομμάτι των Mogwai.
Κουβαλάνε δυστυχώς (;) μεγάλο βάρος στην πλάτη τους, αυτό του ονόματός τους, και, θέλοντας και μη, έχεις απαιτήσεις που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχες για κάποια νεοσύστατη μπάντα του χώρου, τον οποίο προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην ονομάσω. Από τα σημεία λοιπόν θα πιαστείς, αλλά θα αναγκαστείς μια στο τόσο να χτυπήσεις το skip, γιατί το déjà vu θα 'ναι μεγάλο και η όρεξη μικρή. Εγώ πάντως δηλώνω ακόμα αποχαυνωμένος από το περσινό, τιτάνιο live "Special Moves". Τίμιο σκωτσέζικο γκρίζο.
Όπως οι ίδιοι λένε, ο δίσκος αυτός, στα περισσότερα τουλάχιστον κομμάτια του, διαφέρει αρκετά απ' ό,τι μας έχουν παρουσιάσει παλαιότερα, γεγονός που συνήθως επικροτώ, αλλά κατά κάποιον τρόπο νιώθω αρκετά αποστασιοποιημένος από την αλλαγή τους αυτή, κυριώς ως προς τα συναισθήματα που προκαλεί.
Ένω η συναισθηματική φόρτιση των κομματιών τους δε βρισκόταν ποτέ, για παράδειγμα, στα επίπεδα των Mono, πάντα διέκρινες ένα κατιτίς γκριζωπό. Εδώ, όμως, είναι λες και βγήκε ήλιος στη Γλσακώβη (παρόλο που σχεδόν κανείς τους δε μένει πια στη Σκωτία) και το έριξαν στα χαμόγελα. Από το εναρκτήριο -και μέτριο- κιόλας κομμάτι μπορεί κανείς να διακρίνει την αλλαγή αυτή, που προσωπικά μου 'κατσε εδώ, στο λαιμό. Τιτλάρα όμως, σ' αυτόν τον τομέα τους παραδέχομαι.
Στιγμές λοιπόν θα μετρήσω. Μουσικοσυνθετική δεινότητα συναντάμε διάσπαρτη στο δίσκο, όπως για παράδειγμα στα μεγαλειώδη "San Pedro" και "How To Be A Werewolf". Ναι μεν το δεύτερο ακολουθεί κάποια «κλισέ» του χώρου, δεν παύει όμως να εντυπωσιάζει. Προσωπικη αγάπη και single (!) το "Rano Pano", το οποίο παίζει με μια εξαιρετική, σάπια παραμόρφωση, που θυμίζει τον πρώτο μου, χαλασμένο ενισχυτή και προσδίδει μία ατμόσφαιρα που θεωρούσα χαμένη, μιας και είχα καιρό να την εντοπίσω σε κομμάτι των Mogwai.
Κουβαλάνε δυστυχώς (;) μεγάλο βάρος στην πλάτη τους, αυτό του ονόματός τους, και, θέλοντας και μη, έχεις απαιτήσεις που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχες για κάποια νεοσύστατη μπάντα του χώρου, τον οποίο προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην ονομάσω. Από τα σημεία λοιπόν θα πιαστείς, αλλά θα αναγκαστείς μια στο τόσο να χτυπήσεις το skip, γιατί το déjà vu θα 'ναι μεγάλο και η όρεξη μικρή. Εγώ πάντως δηλώνω ακόμα αποχαυνωμένος από το περσινό, τιτάνιο live "Special Moves". Τίμιο σκωτσέζικο γκρίζο.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ROCKING FEATURED
