Moa Bones

Spun

Inner Ear (2015)
Από την Τόνια Πετροπούλου, 29/10/2015
Μα αυτό είναι πολύ καλό για ελληνικό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα της επιπόλαιας και μειωτικής φράσης «είναι πολύ καλό για ελληνικό». Πόσο μάλλον όταν την χρησιμοποιείς για έναν καλλιτέχνη που προσπαθεί, σκληρά, να αποκρύψει τα στοιχεία που προδίδουν την ελληνική του ταυτότητα.

Ο Moa Bones βρήκε την κενή θέση folk τραγουδοποιού στην εγχώρια σκηνή και αποφάσισε να την εκμεταλλευτεί. Αξιοποιώντας την νοτιοαμερικανική προφορά του και την μελέτη του πάνω στα μουσικά είδωλα του παρελθόντος δημιούργησε έναν βιωματικά «ζεστό» και οικεία συντροφεύσιμο δίσκο, υπό μία σύγχρονη αντίληψη του είδους. Τα υποείδη, όμως, της americana, με τα οποία καταπιάνεται, είναι από μόνα τους θερμά, ενώ το οικείο συναίσθημα που προκαλείται προέρχεται απ' την επιτηδευμένη αντιγραφή των αγαπημένων του, αυτών, ειδώλων. Έτσι, λοιπόν, το "Spun" καταλήγει να εγκλωβιστεί στα κλισέ που τόσο ήθελε να αποφύγει, ευτυχώς, χωρίς να παρασύρει μαζί του και το εξόφθαλμα περίσσιο ταλέντο του Moa, το οποίο είναι ικανό να «κοντράρει» singer-songwriters διεθνούς φήμης.

Η lo-fi παραγωγή φανερώνει μία αγνότητα που αναδεικνύει τις ερμηνείες. Αναλυτικότερα, το παιχνιδιάρικο "Journey", με τις synth πινελιές, θέτει την clap-along ατμόσφαιρα που θα χρειαστεί ο Mississippi-κός  ρυθμός του "Hey" με τις γρατζουνιές του washboard και την παθιασμένη φυσαρμόνικα να λειτουργούν σαν ενεργειακό ποτό στο σώμα σου. Το banjo κλέβει την προσοχή σου στο "Long For A Change", ενώ, την αιχμαλωτίζει στο "Skopelitis", τη στιγμή που τα βραχνά φωνητικά των ρομαντικών "Old Days" και "Wake Up" επιδρούν σαν «γλυκό» υπνωτικό. Τα "Once Upon A Time" και "Come On" είναι πιο ανάλαφρα απ' αυτά που επιλέγει να συγκρατήσει η μνήμη σου, ενώ αντιθέτως, η στιχουργία του "Take It All Away" θα καταφέρει να εισχωρήσει.

Η περίπτωση του "Spun" είναι η κλασική του δεύτερου μεταβατικού δίσκου. Διαφοροποιημένος απ' τον προκάτοχό του, δείχνει την εξέλιξη του δημιουργού και προϊδεάζει τις δυνατότητες του τρίτου και κομβικού δίσκου. Αν η μελλοντική συνέχεια ανταποκριθεί στις προσδοκίες και συμπληρωθεί απ' το «χαμένο» συστατικό του μείγματος, τότε ο Moa Bones δεν θα πιάσει απλώς την άδεια θέση, αλλά θα την κατοχυρώσει.
  • SHARE
  • TWEET