Mayhem

Ordo Ad Chao

Season Of Mist (2007)
Από τον Φίλιππο Αλέκου, 05/06/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Διπλό come back για τους Mayhem και τι come back! Πρώτη μεγάλη είδηση είναι ότι επιστρέφουν με νέο δίσκο τρία χρόνια μετά το "Chimera". Δεύτερη και σημαντικότερη είδηση είναι η αλλαγή στη σύνθεση του συγκροτήματος. Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού φίλους του "De Mysteriis Dom Sathanas" αφού ο Attila Csihar επιστρέφει στο γκρουπ και παίρνει για δεύτερη φορά τη θέση του πίσω από το μικρόφωνο των Νορβηγών, έτοιμος να στοιχειώσει τα όνειρα μας με τις ερμηνείες του.

Και δω μπαίνει η αναπόφευκτη σύγκριση στο μυαλό τον φίλων του συγκροτήματος. Είναι το "Ordo Ad Chao" ένα νέο "De Mysteriis…"; Και απαντάω εύκολα… Όχι! Δεδομένου ότι κανένας δίσκος των Mayhem δεν έμοιαζε με τον προηγούμενο, έτσι και δω παρακολουθούμε το σχήμα να ακολουθεί ένα νέο εντελώς διαφορετικό μονοπάτι.

Θα παρομοίαζα το νέο δίσκο με soundtrack. Και εξηγούμαι: Ο δίσκος δεν βασίζεται σε ξεκάθαρα riff-based κομμάτια αλλά στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί και στο κλίμα που σε βάζει. Είναι ξεκάθαρο αυτό από την αρχή με το εισαγωγικό "A Wise Birthgiver". Η ατμόσφαιρα του "Ordo Ad Chao" είναι και το δυνατό χαρτί του. Στα σαράντα λεπτά μουσικής του έχουμε οκτώ κομμάτια που κινούνται σε doomy ρυθμούς (ναi,καλά διαβάσατε) με λίγες εξάρσεις και μία εντελώς σάπια, old school παραγωγή που βοηθάει πού στην διαμόρφωση του μαύρου κλίματος του album. Ο Attila προσφέρει μαθήματα τρόμου, αλλάζοντας και γω δεν ξέρω πόσα διαφορετικά φωνητικά μέσα στο δίσκο και σε κάνει νοιώθεις ότι σου τρυπάει την ψυχή με τους ανατριχιαστικούς ψιθύρους του και τα σαλταρισμένα ουρλιαχτά του. Ευχάριστες εκπλήξεις σε σχέση με το παρελθόν, το μπάσο του Necrobutcher που επιτέλους ακούγεται και έχει πιο ενεργό ρόλο στη δομή των κομματιών και ο Hellhammer που αποφάσισε να εγκαταλείψει τα trigger, τα «πλαστικά» drums και τις υπερηχητικές ταχύτητες και τον ακούμε εδώ να παίζει με οργανικά τύμπανα, που προσδίδουν μια ζεστασιά στον ήχο και αποδεικνύει πόσο καλός percussionist είναι.

Συνολικά μπορώ να μιλήσω με ασφάλεια για το πιο black δίσκο των Mayhem ever. Πραγματικά ένα κατάμαυρο διαμάντι, σκοτεινό όσο και το χάος της αβύσσου που κρύβουν οι καρδιές των μελών της μπάντας. O δίσκος είναι σίγουρα πολύ πιο black metal από πολλά κακέκτυπα τους που κυκλοφορούν εκεί έξω και λυμαίνονται το ιδίωμα. Συστήνεται σε όλους όσους θέλουν να ακούσουν πραγματικά σκοτεινή μουσική και όχι απλά τυποποιημένο black metal.

  • SHARE
  • TWEET