Martyr

Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι είναι καλύτερα για ένα συγκρότημα να μένει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να μην ανοίγει το καπάκι. Ειδικά όταν ως μπάντα έχεις δώσει δύο άλμπουμ, τα "For The Universe" και "Darkness At Time's Edge", που έχουν χαρακτηριστεί μόνο από καλά λόγια, μνημονεύοντας το όνομα σου είναι άξιο απορίας γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να ηχογραφήσεις νέο υλικό όταν δεν υπάρχει έμπνευση.

Οι Ολλανδοί Martyr έχουν μείνει στην ιστορία και τις καρδιές των απανταχού μεταλλάδων ως μια μπάντα που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '80 άλμπουμ ατόφιου heavy metal. Αυτά και μόνο αυτά τους έχουν δώσει την υστεροφημία που τους άξιζε, διατηρώντας το όνομα τους στους metal κύκλους ενεργό όλα τα χρόνια. Το "Circle Of 8" είναι ένα άλμπουμ που δεν έπρεπε να κυκλοφορήσει. Αποτελείται ναι μεν από metal συνθέσεις, πάρα πολύ βαρετές δε. Τραγούδια χωρίς ουσία, χωρίς καν μια μελωδία που θα σε κάνει να τους δώσεις λίγη σημασία, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Τα όργανα απλά συνυπάρχουν, εξάγοντας από τα ηχεία κομμάτια που σου προκαλούν το εξής: Τρελή ανία, συνοδευόμενη από -ανά στιγμές- χασμουρητά και συνεχή θέληση να πατήσεις το next στο ηχοσύστημα σου.

Προσπαθούν και καλά να παίξουν metal, αλλά δεν τα καταφέρνουν ούτε στο 10%, αφού πουθενά δεν υπάρχει μια αρμονία και μια μουσική και ηχητική συνέχεια. Που είναι εκείνες οι συνθέσεις που έσφυζαν από δύναμη και τσαμπουκά και, θέλοντας και μη, έκανες συνεχώς headbanging, μιας και η παραδοσιακή χροιά τους δε σου άφηνε άλλα περιθώρια; Μάλλον θαμμένες. Όλες οι συνθέσεις ηχούν σαν ένα μουσικό συνονθύλευμα, μόνο και μόνο για να πούμε ότι βγάλαμε δίσκο. Σε κάποια τραγούδια προσπαθούν ατυχώς να συμβαδίσουν με την τωρινή κατάσταση στο ευρύτερο metal στερέωμα και έτσι ο τραγουδιστής κραυγάζει ή οι υπόλοιποι «βαράνε» χωρίς λόγο. Το μόνο τραγούδι που στέκει αξιοπρεπώς είναι το "Insensible Scream", αλλά τι να το κάνεις, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Απόδειξη των παραπάνω είναι το επανηχογραφημένο "Speed Of Samurai", που ακόμα και τώρα αποτελεί δείγμα του τι ήταν η μπάντα και τι είναι τώρα αλλά και πόσο απέχει το παλιό υλικό από την τωρινή τραγελαφικότητα. Απορώ γιατί δεν άκουσαν καλύτερα το παρελθόν τους.         

Η ακρόαση του άλμπουμ (μια μόνο φορά, γιατί δεν αντέχεται δεύτερη) θα δημιουργήσει πολύ άσχημες εικόνες στους μεγαλύτερους σε ηλικία και δη σε αυτούς που έχουν ακούσει τους δυο προαναφερθέντες δίσκους. «Κρίμα» είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει το αποτέλεσμα του "Circle Of 8". Ίσως είναι πρέπον να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για το ηχητικό τερατούργημα που υποστήκανε τα αυτιά μας. Εύχομαι και ελπίζω σύντομα να κυκλοφορήσουν κάτι που θα αποκαταστήσει τη φήμη τους, θέλοντας η νέα αυτή δουλειά να είναι μόνο μια κακή παρένθεση.