Loma Prieta

Δε θα κρύψω ότι την συγκεκριμένη μπάντα την έμαθα μόλις υπέγραψε στην αμερικάνικη Deathwish Records, αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο hot ονόματα hardcore δισκογραφικών παγκοσμίως. Δε θα κρύψω ακόμη πως όταν πρωτοάκουσα τον συγκεκριμένο δίσκο δεν ξετρελάθηκα. Επειδή όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, η επανάληψη είναι η μητέρα κάθε μαθήσεως, τα έβαλα κάτω, τα λογάριασα και κατέληξα στο έξης πόρισμα: ότι σίγουρα ο τρίτος ολοκληρωμένος δίσκος των Καλιφορνέζων Loma Prieta, είναι από τα πιο ενδιαφέροντα άλμπουμ που άκουσα μέχρι τώρα, μιλώντας πάντα για την φετινή χρονιά.

Η αρχική αρνητική εντύπωση που είχα για τον δίσκο, οφείλεται μάλλον στην εξαιρετική γεύση που μου άφησαν τα περσινά διαμάντια των Touche Amore, La Dispute και Defeater. Είχα όμως άδικο, κάθως στο νέο τους άλμπουμ με τίτλο "I.V." oι Loma Prieta αποδεικνύουν πως ξέρουν και αυτοί να παίζουν συναισθηματικό hardcore, κατά κόσμον screamο, και μάλιστα πολύ καλά. Πολύ πιο σκληροί από τους προηγούμενους τρεις, και μάλλον στον δρόμο που χάραξαν οι θρυλικοί -πλέον- Orchid, συνέθεσαν δώδεκα κομμάτια οργισμένου hardcore, γεμάτο με πολύ έντονα συναισθηματικά ξεσπάσματα. Βαριά riff αλληλοσυμπληρώνονται άρτια με όμορφες μελωδίες στις κιθάρες, ουρλιαχτά και τύμπανα που αρνούνται να συμβιβαστούν μ' ένα σταθερό ρυθμό σε κρατάνε σε εγρήγορση, και τέλος παραμορφωμένο μπάσο γεμίζει υπέροχα το σύνολο κανοντας πραγματικά αισθητή την παρουσία του, κάτι ασυνήθιστο για το συγκεκριμένο είδος.

Ο δίσκος ξεκινάει με το πολύ δυνατό "Fly By Night", που στην πορεία του καταλαγιάζει κι ενσωματώνει αυτές τις ατμοσφαιρικές μελωδίες που αγαπήσαμε από τους Ιάπωνες Envy, κάτι που δυστυχώς δεν επαναλαμβάνεται στο υπόλοιπο του δίσκου. Η γνωριμία όμως με την μπάντα έχει ήδη πραγματοποιηθεί και η συνέχεια είναι κάτι παραπάνω από ένδοξη. Οι Αμερικανοί τα δίνουν όλα, με αποκορύφωμα την σειρά κομματιών "Trilogy 4, 5, 6", όπου ανεβάζουν κατακόρυφα ταχύτητες και ειλικρινά παίζουν δίχως αύριο, αγγίζοντας τα όρια του powerviolence, μίας δηλαδή πιο grind εκδοχής του screamo. Όλα αυτά μέχρι τον μελωδικό επίλογο του δίσκου, ο οποίος θα' λεγα ότι περιλαμβάνει και τα καλύτερα κομμάτια του, "Aside From This Distant Shadow, There Is Nothing Left" και "Biography", με το δεύτερο να ξεχωρίζει από την πρώτη κιόλας άκροαση. Μελωδίες που σε αγγίζουν στ' άληθεια και σου μένουν στα αυτιά.

Εκεί που πιστεύω πως υστερεί λιγάκι ο δίσκος είναι η κάπως επιτηδευμένα θορυβώδης παραγωγή του, που θεωρώ πως δε του ταιριάζει ιδιαίτερα, παρά την επιθυμία μάλλον της μπάντας να προσεγγίσουν την γνωστή «βαβούρα» των τεράστιων Pg. 99. Ωστόσο δεν έχει και τόση σημασία αυτό καθώς η ουσία είναι, ότι χωρίς να κάνω λόγο για το masterpiece του ιδιώματος, οι Loma Prieta κατάφεραν με το πάθος τους και με το hardcore τους, από κει που δε τους γνώριζα σαν όνομα, να τους σημειώσω στις μπάντες που μελλοντικά θα ψάχνω.