Liberteer

Ο τίτλος αυτής της κυκλοφορίας είναι μια φράση σήμα κατατεθέν του Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο οποίος οργάνωσε τον απελευθερωτικό στρατό του Νότου (Liberation Army of the South) και συμμετείχε στην Μεξικανική επανάσταση. Θυμίζει λίγο το δικό μας «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»...!

Ο δίσκος καθαυτός προτάσσει αναρχικές ιδέες στους στίχους των κομματιών και τα «χώνει» σε κράτος, εκκλησία, οικονομικούς άρχοντες, καθώς προωθεί την καταπολέμηση των δυναστών των προσωπικών μας ελευθεριών. Η μουσική είναι grindcore και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συγκινήσει οπαδούς άλλων μουσικών ρευμάτων πέραν αυτών των hardcore, punk και grind. Ανά σημεία υπάρχουν μελωδικά συμφωνικά περάσματα που είναι τουλάχιστον εμετικά. Βέβαια εδώ θα έπρεπε να εστιάσω και να πω ότι ορίστε, υπάρχει grindcore μπάντα που έχει μελωδία. Ε! Όχι, δεν ταιριάζει. Δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό και δεν κάνει την μουσική αυτή καλύτερη.

Οι συνθέσεις είναι 17, αρκετά μικρές σε διάρκεια, ιδιαίτερα πολιτικά φορτισμένες και γρήγορες. Μανιακές, επιθετικές και απότομες, όπως θα έπρεπε να είναι, με μια βάναυση και σκληροτράχηλη ωμότητα που ταιριάζει στο είδος. Οι εμετικές συμφωνικές ενέσεις προσπαθούν να γίνουν διαλείμματα ανάσας μέσα στην κτηνωδία. Ατυχώς βέβαια, αλλά τι να κάνουμε... Τα φωνητικά δεν μπορώ να πω ότι είναι και τα πιο βρόμικα «χειρότερα» του είδους, καθώς εκφράζουν ένα πιο hardcore και punk ύφος παρά το Napalm Death-ικό που σπέρνει στο διάβα του. Ίσως το μεγάλο του ατού είναι μερικά κιθαριστικά περάσματα τα οποία είναι όμορφα και παραδόξως αρκετά εύγευστα και κομψά!