Legion Of The Damned

Ravenous Plague

Napalm (2014)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 23/01/2014
Ένα τέλειο παράδειγμα αυτού που λέμε «αναλώσιμο thrash»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Ολλανδοί Legion Of The Damned αποτελούν μία εκ των σταθερότερων αξιών στο σύγχρονο ευρωπαϊκό thrash. Οι κυκλοφορίες τους χαρακτηρίζονται από τρομακτική συνέπεια, το ύφος τους είναι πιστό στις διδαχές των Sodom και Slayer σε βαθμό ξεροκεφαλιάς και γενικώς όσοι τους ακολουθούν ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν.

Το 2014 υποδέχεται την μπάντα με νέο δίσκο -πρώτο στη Napalm Records και έκτο συνολικά- τιτλοφορούμενο "Ravenous Plague". Στο παιχνίδι «βρείτε τις διαφορές» σημειώνουμε την αλλαγή του κιθαρίστα τους (Twan van Geel αντί Richard Ebisch), ενώ στην κονσόλα έχουμε την επαναφορά του «μονιμά» Andy Classen - μετά την παρεμβολή του Peter Tägtgren στο "Descent Into Chaos" του '11. Στην ουσία, όμως, δεν έχει αλλάξει το παραμικρό.

Ο ήχος των Ολλανδών έχει μεν το πλεονέκτημα να είναι αναγνωρίσιμος, κάτι που τονίζεται σθεναρά και απ' την παραγωγή του Classen, το πεδίο δράσης τους, όμως, είναι τόσο περιορισμένο που είσαι σίγουρος ότι δεν ακούς τίποτα καινούργιο. Το thrash τους, από την άλλη, όπως αποτυπώνεται στα "Howling For Armageddon", "Mountain Wolves Under A Crescent Moon", "Doom Priest" και "Summon All Hate", παραμένει ατόφιο, καλοπαιγμένο και γενικώς ισοπεδωτικό, ενώ η μουσική τους, βαριά, βρώμικη και με απόλυτη επιβολή των ρυθμικών σημείων, πλησιάζει πολύ κοντά στο απόλυτο soundtrack εκτόνωσης...

...φτάνουν όμως αυτά προκειμένου να χαρακτηριστεί ένας δίσκος «καλός»; Σίγουρα όχι, όταν το βάρος πέφτει στους ρυθμούς αλλά η ποικιλία αυτών είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Επίσης όχι, όταν τα riff και εν γένει οι συνθέσεις δίνουν την αίσθηση του πανομοιότυπου - όχι μόνο μ' αυτά των πρώτων διδαξάντων, αλλά και με το προγενέστερο υλικό της ίδιας της μπάντας, ενώ και η ανάπτυξή τους δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη.

Για να μην μακρηγορώ, το "Ravenous Plague" είναι ένα απ' αυτά τα άλμπουμ που θα τα ακούσεις ευχάριστα, πιθανώς θα γουστάρεις, ενίοτε θα χτυπηθείς ...αλλά αναπόφευκτα θα αρχίσεις να ξεχνάς μετά από λίγες ακροάσεις. Τουτέστιν, πρόκειται για μία τυπικότατη δουλειά από τους Legion Of The Damned, προορισμένη να μην αποφέρει τίποτα το ουσιαστικό στη δισκογραφία τους. Ένα τέλειο παράδειγμα αυτού που λέμε «αναλώσιμο thrash», δηλαδή.
  • SHARE
  • TWEET