John Mayall

A Special Life

Forty Below (2014)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 27/11/2014
Μουσικοί όλου του κόσμου, ιδού το πρότυπό σας!
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχει περάσει τα 80 χρόνια ζωής, τα 60 άλμπουμ και τα 50 χρόνια δισκογραφίας αλλά συνεχίζει απτόητος. Περιοδεύει συνεχώς και μόνο το πρόγραμμά του από τον Σεπτέμβρη ως το Νοέμβρη του 2014 περιελάμβανε πάνω από 50 εμφανίσεις. Δεν έχει manager και τεχνικούς για τις συναυλίες, τις οποίες βγάζει όρθιος και χωρίς διαλλείματα παίζοντας φυσαρμόνικα, πλήκτρα και κιθάρα, ενώ αλλάζει συχνά το τι θα παίξει το συγκρότημα κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Όλη τη δουλειά την τρέχει ο ίδιος και το συγκρότημα του, ακόμα και την πώληση των CD στο χώρο της συναυλίας. Δεν έκανε ποτέ την πολύ μεγάλη επιτυχία, αλλά βοήθησε τις καριέρες πολλών καλλιτεχνών και έβγαλε μουσική - οδηγό για τους πολλούς συνεχιστές της blues παράδοσης.

Στο "A Special Life" συναντάμε κάποιες συνηθισμένες σταθερές στις δουλειές του Mayall. Ο συνδυασμός των νέων συνθέσεων με τα blues στάνταρ για παράδειγμα, με τις πρώτες μάλιστα να κλέβουν την παράσταση. Η ισορροπία μεταξύ του Memphis και του Chicago blues. Και φυσικά η μίξη των επιρροών και το απόσταγμα αυτών που τελικά καθορίζουν εδώ και μισό αιώνα τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη. Αυτό όμως που ξεχωρίζει είναι το πάθος του ως ερμηνευτή, η ζηλευτή του ικανότητα στην φυσαρμόνικα και το γλυκό δέσιμο μεταξύ των μελωδικών πλήκτρων του και της σκληρής κιθάρας του Rocky Athas. Έτσι κι αλλιώς το δέσιμο του συγκροτήματος είναι αξιοσημείωτο και τα χρόνια που έχουν περάσει από το "Tough" του 2009 έχουν «γράψει» στο DNA του συγκροτήματος.

Στα καινούργια τραγούδια ο Mayall μιλά για το σήμερα με τη φωνή του ανθρώπου που ζει, κινείται και αφουγκράζεται και όχι του αποτραβηγμένου γέροντα φιλόσοφου. Φυσικά οι δυνατότητες τις φωνής του είναι περιορισμένες αλλά το απόθεμα ψυχής ενός ανθρώπου που πραγματικά ζει την μουσική που γράφει και κοινωνεί.

Με το υπέροχο "Just A Memory" να κλείνει το άλμπουμ εντυπωσιάζοντας, δεν μπορώ παρά να κατατάξω το άλμπουμ ανάμεσα στα καλύτερα του μεγάλου Βρετανού και να εξαίρω την συμβολή του σημαντικού κιθαρίστα Rocky Athas (ακούστε πόσο παθιασμένος και συνάμα μετρημένος είναι στο σόλο του "Speak Of The Devil") στο όλο αποτέλεσμα. Για τον John Mayall και την στάση του απέναντι στην καριέρα του θα απευθυνθώ σε όλους τους μουσικούς που διαβάζουν αυτό το κείμενο: Κύριοι και κυρίες, ιδού το πρότυπό σας!
  • SHARE
  • TWEET