Heathen

The Evolution Of Chaos

Mascot Records (2010)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 10/02/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η πολυαναμενόμενη επιστροφή των Heathen, μίας από τις μεγάλες δυνάμεις του Bay Area thrash, είναι γεγονός. Το demo του '05, που περιείχε τρία νέα κομμάτια, είχε γεμίσει τους απανταχού thrashers με ανυπομονησία. Τι θα καταφέρει άραγε η μπάντα του Lee Altus, σχεδόν δεκαεννέα χρόνια μετά τον τελευταίο ολοκληρωμένο της δίσκο;

Το "Victims Of Deception" του '91 ήταν ένας κλασικός thrash δίσκος, ένα διαμάντι του ιδιώματος, και είχε ανεβάσει κατακόρυφα τις προσδοκίες όλων, σχετικά με το μέλλον του συγκροτήματος. Δυστυχώς όμως κάπου εκεί παγώνουν όλα. Ο Altus μετακομίζει στη Γερμανία, γίνεται μέλος των industrial metallers Die Krupps και δισκογραφεί μαζί τους για το υπόλοιπο της δεκαετίας. Προς το τέλος του '02, συμμετέχει σε ένα reunion των θρυλικών Angel Witch, μαζί με τον Darren Minter, drummer και συνοδοιπόρο του στους Heathen του "Victims…".

Το '04, και αφού ο Altus έχει επιστρέψει στην Αμερική, οι Heathen κυκλοφορούν το "Recovered", ένα δίσκο με επανηχογραφήσεις, διασκευές, καθώς και ένα νέο κομμάτι. Ένα χρόνο μετά, ο Altus αντικαθιστά τον Rick Hunolt στους Exodus, γράφοντας δύο album μαζί τους, ενώ είναι σταθερά μέλος τους μέχρι σήμερα. Αυτό όμως δεν επηρεάζει τους Heathen, που στις αρχές του '10 κυκλοφορούν το "The Evolution Of Chaos". Μπορεί να δουλευόταν πολύ καιρό, και να έπαιρνε απανωτές αναβολές, αλλά η υπομονή άξιζε, και με το παραπάνω.

Ο δίσκος μπαίνει με μία ακουστική εισαγωγή (όπως τότε), και το "Dying Season" χτίζεται πάνω σ' αυτήν την ανατολίτικη μελωδία. Το κομμάτι προέρχεται από το demo του '05, και είναι πραγματικά τέλειο opening, αφού είναι ένα από τα γρηγορότερα του album. Συνέχεια με "Control By Chaos" και οι κιθάρες των Altus / Lum έχουν ήδη πάρει φωτιά. Όμορφες δισολίες, αλλά και τα πρώτα στοιχεία που μαρτυρούν την επιρροή που έχουν οι Exodus στον ιθύνοντα νου των Heathen, κάνουν την εμφάνισή τους. Στο "No Stone Unturned" πάνε να κάνουν κάτι αντίστοιχο του "Heathen's Song" και σχεδόν τα καταφέρνουν. Εντεκάλεπτο, με συνεχείς αλλαγές στο ρυθμό, και μία thrash κορύφωση στα τελευταία τρία λεπτά, όμως δεν πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό του. Το ότι θυμίζει πολύ Metallica δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί είναι καλύτερο από Metallica, όμως η μεγάλη του διάρκεια μοιάζει λίγο επιτηδευμένη, σαν δύο διαφορετικά κομμάτια που ενώθηκαν εκ των υστέρων.

Το "Arrows Of Agony" που ακολουθεί, είναι το δεύτερο που υπήρχε στο demo, και πρόκειται για έναν αυθεντικό Bay Area ύμνο. Κυκλοθυμικό, τραχύ και μελωδικό, με θέματα βγαλμένα από το NWOBHM, απλά άψογο. Το "Fade Away" είναι απλά ένα κλασικό κομμάτι Heathen, κι αυτό τα λέει όλα. Το επόμενο, "A Hero's Welcome" είναι μάλλον η παραφωνία του δίσκου, και πραγματικά δε θα με πείραζε αν έλειπε. Παραπέμπει σε Manowar(!), όσον αφορά στη θεματολογία, αλλά και στο μουσικό του ύφος. Cheesy, που λένε και οι Αμερικάνοι… Το "Undone", όμως, έρχεται να επανορθώσει με τα παλιομοδίτικα riff του και τα πωρωτικά φωνητικά του David White. "Bloodkult", και ο δίσκος όσο προχωράει τόσο δυναμώνει. Με φανερές επιρροές από Testament και Exodus, κι έναν χείμαρρο από riff που σου κολλάνε στο μυαλό, αποτελεί προσωπικό αγαπημένο, και συγκαταλέγεται σίγουρα στις κορυφαίες στιγμές του "The Evolution Of Chaos".

Ένα ακόμα τραγούδι που μοιάζει να ταξίδεψε στο χρόνο, και να ήρθε απ' ευθείας από το '91 και το "Victims Of Deception", είναι το επόμενο, "Red Tears Of Disgrace". Πώς γίνεται ένα συγκρότημα να επανέρχεται με καινούριο δίσκο μετά από δεκαεννέα χρόνια, και να μην έχει αλλάξει τίποτα; Και όμως γίνεται. Ξεκινάει σαν μπαλάντα, και εξελίσσεται σε μία φανταστική mid-tempo σύνθεση με εθιστικές μελωδίες. Και για το τέλος, ίσως το καλύτερο. "Silent Nothingness", το τρίτο κομμάτι από το demo, γνωστό και αγαπημένο από το '05, ως "Empty Nothingness" τότε. Το thrash metal στα καλύτερά του, επιθετικό και γρήγορο, αλλά και με πανέμορφες δισολίες, απλά τέλειο για το κλείσιμο ενός τόσο μεγάλου album.

Συμπέρασμα; Εκπληκτικό comeback από μία ανέκαθεν εκπληκτική μπάντα, που φαντάζει πιο δυνατή από ποτέ. Το "A Hero's Welcome" δεν είναι ικανό να μετριάσει το αποτέλεσμα, το οποίο είναι θεόρατο και αντάξιο της ιστορίας ολόκληρης της σκηνής του Bay Area thrash. Όποιος γουστάρει το thrash, θα αγαπήσει τους Heathen, και όποιος αγαπάει τους Heathen, θα λατρέψει το "The Evolution Of Chaos".
  • SHARE
  • TWEET