Gun Barrel

Brace For Impact

Massacre (2012)
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 20/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τέσσερα χρόνια μετά τη τελευταία τους δισκογραφική απόπειρα, "Outlaw Invasion", οι Γερμανοί Gun Barrel επιστρέφουν με το νέο τους, πέμπτο κατά σειρά studio άλμπουμ, "Brace For Impact". Στο ενδιάμεσο, μεσολάβησε το 2010 μία ζωντανή κυκλοφορία και ο θάνατος του τραγουδιστή Xavier Dexler (R.I.P.). Με νέο «όπλο» τον Patrick Sühl πίσω από το μικρόφωνο, μοναδικό ιδρυτικό μέλος τον κιθαρίστα Rolf Tanzius (ο άλλος Rock 'n' Rolf της γερμανικής μεταλλικής σκηνής), και σταθερό rhythm section από το 2005, φιλοδοξούν να κάνουν το βήμα παραπάνω στη καριέρα τους.

Ακούγοντας το άλμπουμ, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν καταφέρνουν να πρωτοτυπήσουν, για να μην πούμε ότι αυτός είναι και ο βασικός σκοπός τους από το ξεκίνημά τους. Η μοναδική πρωτοτυπία και συνειδητή επιλογή τους όλα αυτά τα χρόνια είναι το ύφος που ακολουθούν, δηλαδή κλασικό, τευτονικό heavy metal με rock 'n' roll διάθεση. Υπάρχουν στιγμές όπου στο ίδιο κομμάτι τη μία νομίζεις πως ακούς hard rock και την άλλη power metal! Εφαρμόζοντας λοιπόν και εδώ τη βασική τους συνταγή, δηλαδή την καλώς εννοούμενη μουσική αλητεία των Motörhead και των AC/DC σε συνδυασμό με τις βασικές διδαχές των Accept και των Running Wild, παρουσιάζουν για άλλη μια φορά απλό και διασκεδαστικό hard 'n' heavy.

Σε όλη τη διάρκεια του "Brace For Impact" φαίνεται ότι την βασική γραμμή δίνουν τα τύμπανα, με τη κιθάρα να συμπληρώνει είτε με απλά και συνηθισμένα riff, είτε με σύντομα και καλοπαιγμένα σόλο με μπόλικο wah-wah. Τα κομμάτια είναι πάνω-κάτω μοιρασμένα σε αυτά που κυριαρχούν οι υψηλές ταχύτητες και σε εκείνα που είναι πιο ρυθμικά, ενώ υπάρχει και η καθιερωμένη μπαλάντα (συν άλλη μία σαν bonus track). Τα φωνητικά μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά, ταιριάζουν όμως απόλυτα στο γενικότερο κλίμα με αποκορύφωμα φυσικά τα κλασσικά φωνακλάδικα ή χορωδιακά ρεφρέν. Χωρίς να υπάρχει κομμάτι που να υπερέχει ιδιαίτερα έναντι των άλλων, θα ξεχωρίσω το ομώνυμο του δίσκου, το οποίο σαν εναρκτήριο και ίσως λόγω τίτλου τραβάει λίγο περισσότερο τη προσοχή, το "Diamond Bullets" γιατί διαθέτει ρεφρέν βγαλμένο από τις καλές εποχές των Priest και το "Big Taboo" όπου η μπάντα προσπαθεί αξιοπρεπώς να ξεφύγει για λίγο από τα καθιερωμένα. Η παραγωγή του άλμπουμ, τέλος, μπορεί να μην είναι αψεγάδιαστη, δεν έχει όμως κάποια χτυπητή αδυναμία, γεγονός που προσθέτει πόντους στο τελικό αποτέλεσμα.

Τις περισσότερες φορές μάλλον ισχύει ο κανόνας που λέει ότι «το τι θα λάβεις εξαρτάται από το τι θες να ζητήσεις». Στη περίπτωση των Gun Barrel, αν θέλεις πρωτοτυπία, φρέσκιες ιδέες και κόλπα για να εντυπωσιαστείς, καλύτερα να τους αποφύγεις και να ψάξεις κάπου αλλού. Αν πάλι ζητάς κάτι κλασσικό και δοκιμασμένο, δεν θα απογοητευτείς. Αν όμως είσαι οι Gun Barrel, καλό θα ήταν να ξέρεις πως αυτό που κάνεις θα πρέπει ή κάπως να το εξελίξεις ή να το κάνεις πάρα πολύ καλά, γιατί διαφορετικά δύσκολα θα βρεθεί ή θα θέλει κάποιος να σε αναζητήσει.
  • SHARE
  • TWEET