Find Me

Όταν πέρσι σχεδόν τέτοια εποχή έγραφα την κριτική του "Bleed And Scream" των Eclipse, ενός άλμπουμ ορόσημου στον hard rock / melodic χώρο, δεν φανταζόμουν ότι θα υπήρχε τόσο σύντομα μια δουλειά που θα με συγκλόνιζε. Το όνομα αυτής "Wings Of Love" και η μπάντα Find Me. Ένα σχήμα που είναι το πνευματικό παιδί της συνεργασίας των Robbie LaBlanc από τους Blanc Faces στα φωνητικά και του Σουηδού παραγωγού και μουσικού Daniel Flores. Από το 2011 ο Flores έγραφε τραγούδια που ήθελε να προκαλέσουν πάταγο στο άκουσμα τους, κινούμενος μουσικά στον μελωδικό χώρο. Ζήτησε την συνθετική βοήθεια κάποιων φίλων του όπως οι Sören Kronqvist (Sunstorm), Erik Mårtensson (Eclipse),  Alessandro Del Vecchio (Hardline), τα αδέρφια Tom και James Martin (Vega), την Issa και τον Mikey Wilson. Πάνω από όλα ήθελε να γράψει τραγούδια που να ταιριάζουν στο λαρύγγι του LaBlanc και να εξυψωθούν από αυτό. Και τα κατάφερε. Όπως και στους Eclipse, έτσι και φέτος θα χρησιμοποιήσω την ιδία λέξη η οποία μόλις με δεκατρία γράμματα αποτυπώνει το πρώτο συναίσθημα που νοιώθεις μετά την ακρόαση: «Αποσβολωμένος».

Δεν σας κρύβω ότι οι Find Me προ ακρόασης ήταν άλλο ένα σχήμα που βρήκα ψάχνοντας ό,τι έχει περιγραφή «hard / melodic rock». Θέλησα να το ακούσω όπως και όλα τα άλλα που αποδίδουν από την δική τους σκοπιά τι εστί για τους ίδιους ο όρος, δυστυχώς χωρίς κάποια να έχουν τρομερό αποτέλεσμα, μια και απειροελάχιστες δουλειές ξεφεύγουν από τον μέσο όρο και τα τραγούδια που ξεχωρίζουν λίγα. Κάπως έτσι πατήθηκε και το play για να λέω «ε, το έχω ακούσει και αυτό». Προ ακρόασης δεν υπήρχε κάποια πληροφορία ή προηγούμενα μουσικά διαπιστευτήρια για την μπάντα πλην των γνωστών ονομάτων που την απάρτιζαν, κάτι που φυσικά δεν ενδιαφέρει πια πολύ γιατί έχουμε ακούσει πολλά super groups που δεν στάθηκαν αντάξια των περιστάσεων και ονομάτων των μελών τους. Ούτε καν η είδηση της κυκλοφορίας της δουλειάς τους δεν μαθεύτηκε. Ή τουλάχιστον εγώ κώφευσα στο νέο.

Από το πρώτο δευτερόλεπτο το συγκρότημα θα σε ξαφνιάζει πολύ παραπάνω από αυτό που φαντάζεσαι. Παρόλο που η διάρκεια του δίσκου είναι σχετικά μεγάλη μια και οι συνθέσεις είναι σε σύνολο δώδεκα, αντί υπό άλλες συνθήκες να κουράσουν, στην εν λόγω δουλειά είναι απολαυστικές. Οι Find Me είναι ο τέλειος συνδυασμός των Eclipse, Pride Of Lions, Η.E.A.T., Hardline και λοιπών συναφών μπαντών. Τώρα θα σκεφτείτε: «Ε, αφού μοιάζουν με όλους γιατί να τους ακούσω;». Η απάντηση είναι απλή. Παρόλο που δεν πρωτοτυπούν μουσικά, συνθετικά όποιος μπει στην διαδικασία να ασχοληθεί με την δουλειά τους, και φυσικά αρέσκεται στον ήχο, θα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Όλα τα τραγούδια είναι σαν ένα θέατρο που η κάθε νότα παίζει τον δικό της πρωταγωνιστικό ρόλο. Το καθένα θα σε ανεβάσει, θα σε ξεσηκώσει και από την πρώτη στιγμή θα σε γεμίσει τρομερή εσωτερική χαρά και διέγερση.

Όλο το άλμπουμ πλην μιας σύνθεσης, που είναι η μπαλάντα του δίσκου, αγγίζει την τελειότητα. Δυναμικές hard rock συνθέσεις γεμάτες μελωδία με catchy ρεφρέν που σου θα κολλήσουν στο μυαλό, αποτελούν τον σκελετό της νέας προσπάθειας. Μάλλον η σύμπραξη τόσων καταξιωμένων μουσικών στον συνθετικό τομέα τυχαία δεν ήταν όπως επίσης δεν είναι και καθόλου τυχαίο το πόσο ταλέντο τους διέπει όλους. Έχουν τον τρόπο τους να γράφουν τραγούδια που χαρακτηρίζουν ένα ολόκληρο είδος και πάνω από όλα τέτοια κομμάτια, τόσο ξεσηκωτικά, που όπως και ένα χρόνο πριν έτσι και τώρα θα σου ταρακουνήσουν πολλές χορδές του σώματός σου δημιουργώντας ποικίλα συναισθήματα. Αυτό είναι το μαγικό συστατικό της κάθε σύνθεσης. Χωρίς να το καταλάβεις θα θέλεις να κάνεις τις νότες εικόνες για να τις συνδυάσεις με στιγμές της καθημερινής ζωής σου. Με το που τελειώσει το άλμπουμ, θα ακούς συγκεκριμένα τραγούδια ανάλογα με το τι βιώνεις την εκάστοτε στιγμή και πια συναισθήματα σε διακατέχουν. Όπως πχ θα κάνεις και όταν ακούσεις το "Eternally", ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια των τελευταίων ετών. Χωρίς να είναι δακρύβρεχτο εξυμνεί τον έρωτα και τα παρελκόμενα του, κινούμενο μουσικά στα μονοπάτια υψηλής ποιότητας κομματιών του είδους.

Οι Find Me και οι όποιοι μελλοντικοί Find Me, ίσως να ήταν ένα σκαλί πιο κάτω αν πίσω από το μικρόφωνο υπήρχε μια μέτρια φωνή κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει εδώ. Οι πιο μυημένοι τον ξέρουν ήδη. Οι υπόλοιποι ας φανταστούν ότι είναι ένα μείγμα από τους Mårtensson, Gronwall, Leckremo, Hitchcock δηλαδή μια βελούδινη, καθαρή φωνή που απλά σε παρασύρει «ανεβάζοντάς» σου άμεσα την λίμπιτο. Ο τρόπος που ερμηνεύει είναι πραγματικά καθηλωτικός για τον ακροατή.

Όπως έχω ξαναγράψει το σημαντικό σε έναν μελωδικό hard rock δίσκο που θα ξεχωρίσει αισθητά από τους άλλους είναι η μουσική που θα εμπεριέχεται να σε αναγκάσει καθ' όλη τη διάρκειά του να έχεις άπειρες στιγμές ηχητικής ευχαρίστησης. Το εν λόγω άλμπουμ είναι γεμάτο από τέτοιες όντας μια δουλειά άρτια από κάθε άποψη με τραγούδια που κανένα δεν υστερεί σχετικά με τα άλλα. Τραγούδια όπως "Road To Nowhere", "Fireflight", "One The Outside", "One Soul", "Bottom Of My Heart" και "Unbreakable" θα συντροφεύουν για πάρα πολλά χρόνια κάθε οπαδό που αγαπάει το ποιοτικό, μελωδικό hard rock. Για τους υπέρμετρα φανατικούς να αναφερθεί ότι στην ιαπωνική έκδοση θα υπάρχει σαν bonus μια άλλη εκτέλεση του "Your Lips" σε ακουστική μορφή.

Το "Wings Of Love" θα καταγράφει στην ιστορία σαν ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα συγκροτημάτων. Σίγουρα πάντως για την χρονιά που θα μας αφήσει σε περίπου τρεις μήνες είναι η καλύτερη δουλειά που βλέπει το φως της δημοσιότητας. Όσοι είστε οπαδοί αυτού του ιδιώματος, επιβάλλεται καταρχήν να ακούσετε το άλμπουμ και μετά να το αγοράσετε. Και αυτό το άλμπουμ έχει γίνει κλασικό από την πρώτη στιγμή κυκλοφορίας του. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι για όλα τα υπόλοιπα χρόνια καριέρας τους. Το 2012 ήταν οι Eclipse, to 2013 οι Find Me, το 2014 λέτε να μας απασχολήσουν πολύ κάποιοι που το πρώτο γράμμα του ονόματός τους να ξεκινάει από G; Για να δούμε...