Ένας Moonshiner που δεν πουλάει το παράνομο αλκοόλ που παρασκευάζει και το φυλάει για τον γάμο του. Τις Τρίτες προσπαθεί να κάνει εκπομπή στο Rocking Radio με τον έτερο εκτός νόμου...
"Please give me a name, please give me my peace. Bury my body deep down in the dark soil to rest".
Κλάψε αγαπημένο μου NoMisterάκι, βούρκωσε όσο θες, σε καταλαβαίνω. Κι εγώ τσουτσούριασα που να πάρει και να σηκώσει με το "Myrding". Αναστήθηκε ο Μακαριότατος; Πες τ' όνομά του, σ' εκλιπαρώ. Διάολε κατάρα… Quorthon! Το 'πα. Ευχαριστημένο; Ξαναπές το. Quorthon! Oh-Ooooh! Please say his name…
Δεν είναι δα και κανά καλά κρυμμένο μυστικό. Το δίδυμο των Ereb Altor αποτίει φόρο τιμής στον Bathory (γιατί αυτός είναι, κι όχι ήταν, οι Bathory) από τον πρώτο του δίσκο που σταδιακά και με γοργά βήματα κατέληξε σε κυκλοφορία περιοπής. Το "By Honour" του 2008, άργησε σχετικά ν' ακουστεί αλλά τελικά κέρδισε το όποιο ακροατήριό του και ο διάδοχός του δεν κρύβει ουδεμία έκπληξις. Σουηδικό, επικό doom, μια ανεκτίμητη περιουσία που πλέον δεν καπηλεύεται από επίδοξους κληρονόμους. Οι Ereb Altor είναι τα παιδιά ΤΟΥ κι αλίμονο στον οιονδήποτε που θα τους αμφισβητήσει...
...γιατί θα πέσει φωτιά να τους κάψει. Oh-Ooooh! Έχε χάρη που δεν έβγαλαν το "Myrding" σε 48λεπτη έκδοση, 24 λεπτά την κάθε πλευρά του δίσκου, γιατί θα θρηνούσαμε θύματα άμαχου πληθυσμού. Σώφρονες οι Σουηδοί... Από την άλλη βέβαια, ο τίτλος δεν προϊδεάζει και για την καλύτερη συνέχεια. "The End", και δε μπορώ παρά να σκεφτώ πως το διαλύουν μετά. Καθίστε ρε παλικάρια, η έννοια της τριλογίας σας είναι παντελώς άγνωστη; Ευελπιστώ πως όχι, γιατί δεν έχω πλαντάξει ακόμα στο κλάμα.
Oh-Ooooh! Τι κι αν το "A New But Past Day" κλέβει λίγο, να, τόσο δα από το "Blood And Iron" στο 04:57 και μετά; Από αγάπη είναι κι από σεβασμό. Κακά τα ψέματα, κανείς δεν ξαναγάπησε τα "Hammerheart" & "Twilight Of The Gods" όσο οι Ereb Altor, και κανείς δεν έχει συνθέσει μέχρι τώρα τραγούδια που έμπαιναν με τα μπούνια στους δίσκους αυτούς. Άκου και το "Balder's Fall (The End Part I)", τραγούδα και το στίχο "The One Eyed God, Now He Knew" και θα νιώσεις...
...όπως θα νιώσεις και στο 08:21 του "The Final War (The End Part III)" και θα αναφωνήσεις «αισθάνομαι» πως τα φωνητικά του Isole-ικού διδύμου αν και δεν είναι φάλτσα, πιάνουν το συναίσθημα του μακαρίτη. Oh-Ooooh! Ποτέ άλλοτε δύο δίσκοι δεν ήταν διασκευασμένοι με ολοκαίνουργια τραγούδια στη μορφή του ενός...
"Say my name, please save my soul. Bury me in the dark soil to rest".
Κλάψε αγαπημένο μου NoMisterάκι, βούρκωσε όσο θες, σε καταλαβαίνω. Κι εγώ τσουτσούριασα που να πάρει και να σηκώσει με το "Myrding". Αναστήθηκε ο Μακαριότατος; Πες τ' όνομά του, σ' εκλιπαρώ. Διάολε κατάρα… Quorthon! Το 'πα. Ευχαριστημένο; Ξαναπές το. Quorthon! Oh-Ooooh! Please say his name…
Δεν είναι δα και κανά καλά κρυμμένο μυστικό. Το δίδυμο των Ereb Altor αποτίει φόρο τιμής στον Bathory (γιατί αυτός είναι, κι όχι ήταν, οι Bathory) από τον πρώτο του δίσκο που σταδιακά και με γοργά βήματα κατέληξε σε κυκλοφορία περιοπής. Το "By Honour" του 2008, άργησε σχετικά ν' ακουστεί αλλά τελικά κέρδισε το όποιο ακροατήριό του και ο διάδοχός του δεν κρύβει ουδεμία έκπληξις. Σουηδικό, επικό doom, μια ανεκτίμητη περιουσία που πλέον δεν καπηλεύεται από επίδοξους κληρονόμους. Οι Ereb Altor είναι τα παιδιά ΤΟΥ κι αλίμονο στον οιονδήποτε που θα τους αμφισβητήσει...
...γιατί θα πέσει φωτιά να τους κάψει. Oh-Ooooh! Έχε χάρη που δεν έβγαλαν το "Myrding" σε 48λεπτη έκδοση, 24 λεπτά την κάθε πλευρά του δίσκου, γιατί θα θρηνούσαμε θύματα άμαχου πληθυσμού. Σώφρονες οι Σουηδοί... Από την άλλη βέβαια, ο τίτλος δεν προϊδεάζει και για την καλύτερη συνέχεια. "The End", και δε μπορώ παρά να σκεφτώ πως το διαλύουν μετά. Καθίστε ρε παλικάρια, η έννοια της τριλογίας σας είναι παντελώς άγνωστη; Ευελπιστώ πως όχι, γιατί δεν έχω πλαντάξει ακόμα στο κλάμα.
Oh-Ooooh! Τι κι αν το "A New But Past Day" κλέβει λίγο, να, τόσο δα από το "Blood And Iron" στο 04:57 και μετά; Από αγάπη είναι κι από σεβασμό. Κακά τα ψέματα, κανείς δεν ξαναγάπησε τα "Hammerheart" & "Twilight Of The Gods" όσο οι Ereb Altor, και κανείς δεν έχει συνθέσει μέχρι τώρα τραγούδια που έμπαιναν με τα μπούνια στους δίσκους αυτούς. Άκου και το "Balder's Fall (The End Part I)", τραγούδα και το στίχο "The One Eyed God, Now He Knew" και θα νιώσεις...
...όπως θα νιώσεις και στο 08:21 του "The Final War (The End Part III)" και θα αναφωνήσεις «αισθάνομαι» πως τα φωνητικά του Isole-ικού διδύμου αν και δεν είναι φάλτσα, πιάνουν το συναίσθημα του μακαρίτη. Oh-Ooooh! Ποτέ άλλοτε δύο δίσκοι δεν ήταν διασκευασμένοι με ολοκαίνουργια τραγούδια στη μορφή του ενός...
"Say my name, please save my soul. Bury me in the dark soil to rest".
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
