Electric Citizen

Sateen

Riding Easy (2014)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 24/09/2014
Το "Sateen" είναι κομψό και σαλονάτο μέσα στην βαρβαρότητά του και πιστέψτε με, ο τελευταίος υπεύθυνος λόγος γι' αυτό είναι η κοινή καταγωγή του εξώφυλλου με κάποιο της Lana Del Rey
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έπειτα από τον ήπιο καταιγισμό retro rock κυκλοφοριών με γυναικεία φωνητικά, υπήρξε η αναμενόμενη μείωση στα όρια παύσης χωρίς όμως να σημαίνει και τον αφανισμό τους. Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν πρόκειται για σημείο των καιρών μας ή για αβίαστη μουσική δήλωση εκ μέρους των συμμετεχόντων μουσικών, δεν γίνεται όμως να παραβλέψω το ότι τέτοια σχήματα συνέθεταν μουσική τα τελευταία 40 χρόνια και βάλε. Ίσως η έξαρση ή η προβολή των κοντινών μας ημερών να προβλημάτισε εν τέλει και όχι η μουσική τους κατεύθυνση καθεαυτή.

Η εμφάνιση των Electric Citizen στον εν λόγω στίβο πέρα από καλοδεχούμενη αποδείχτηκε και σανίδα σωτηρίας του ιδιώματος για το τρέχον έτος καθότι λειψό, το κυριότερο όμως είναι πως πάει καρφί για τον άτυπο τίτλο του «Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Συγκροτήματος». Αν τώρα πάλι θελήσεις να πείσεις τον διπλανό σου να τους ακούσει, χρειάζεται απλά να τους περιγράψεις σαν Blood Ceremony χωρίς το φλάουτο. Μπακαλίστικος αλλά αποτελεσματικός τρόπος πειθούς, που εν συνεχεία θα εγείρει ερωτήματα για εποικοδομητική κουβέντα.

Το εναρκτήριο "Beggar's Need" είναι Blood Ceremony περισσότερο κι από το εξώφυλλο του δίσκου, με τις πρώτες συγκρίσεις μεταξύ Laura Dolan και Alia O' Brien να κάνουν την εμφάνισή τους.  Άκρως μελωδικές και οι δυο τους, με την Αμερικανίδα να είναι πιο επιθετική λόγω του ήχου των Electric Citizen που είναι η διαφορά εκείνη και δημιουργεί προσωπικότητα στην μπάντα. Έχοντας ως δεδομένα την νοητή παρουσία των Black Sabbath στον δίσκο και τα εισαγωγικά δευτερόλεπτα που παραπέμπουν σε Witchcraft ("Shallow Water" & "Magnetic Man"), ο πρωτόγονος ήχος τους είναι ικανός να τους διαφοροποιήσει και να μην θεωρηθούν ως ακόμα ένα psychedelic / doom rock συγκρότημα.

Τι κι αν τα solo φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Iommi... Είναι αρκετές οι φορές που ο τσαμπουκάς πηγάζει από Budgie ("Savage") και Cream ("Ghost Of Me") με την ομαλή μετάβαση σε πιο λυρικές στιγμές ("Hawk Nightingale") να γίνεται δια μέσω Shocking Blue και κάπως έτσι δίνεται εκ μέρους τους η αφορμή να ασχοληθούμε με την μουσική κι όχι με το είδος. Το "Sateen" είναι κομψό και σαλονάτο μέσα στην βαρβαρότητά του και πιστέψτε με, ο τελευταίος υπεύθυνος λόγος γι' αυτό είναι η κοινή καταγωγή του εξώφυλλου με κάποιο της Lana Del Rey.
  • SHARE
  • TWEET