Crashdiet

Το 2013 από ότι φαίνεται θα είναι πολύ καλό για το αμερικάνικου ύφους hard/glam rock. Απόδειξη η νέα δουλειά των Σουηδών Crashdiet, ενός σχήματος που δεν χρειάζεται συστάσεις ειδικά σε όσους ασχολούνται ενδελεχώς με το προαναφερθέν ιδίωμα. Αν είναι η πρώτη σας επαφή με την μπάντα, σημειώστε ότι υφίστανται από το 2000 και έχουν κάνει πολύ μεγάλο ντόρο γύρω από το όνομά τους μιας και το ντεμπούτο τους, "Rest In Sleaze", του 2005 αντιμετωπίστηκε κατά κάποιον τρόπο σαν το νέο "Appetite For Destruction". Όχι σαν διάδοχη κατάσταση αλλά βάσει του πόσο γρήγορα αγαπήθηκε και ανέδειξε την μπάντα, από όλους, και όχι άδικα. Άριστο δείγμα αμερικάνικου hard/glam rock με συνθέσεις που «σε έστελναν» αγκαλιάστηκε άμεσα από το κοινό, αφού κάτι τέτοιο είχε χρόνια να ακουστεί. Έκτος αυτού ο θάνατος του τότε τραγουδιστή, Dave Lepard, γνωστοποίησε πιο πολύ την ύπαρξή τους.

Αισίως η νέα χρόνια τούς βρίσκει να κυκλοφορούν την τέταρτη δουλειά τους με τίτλο "The Savage Playground", προσπαθώντας σίγουρα να διατηρήσουν καλά το όνομα και τη φήμη που έχουν όλα αυτά τα χρόνια. Ευτυχώς το καταφέρνουν χωρίς πολύ μεγάλη προσπάθεια, αλλά εξαιτίας του περίσσιου ταλέντου που έχουν. Βασιζόμενοι στον ήχο που έχουν φτιάξει στις προηγούμενες προσπάθειές τους, παίρνουν τη σκυτάλη από αυτές και μας δίνουν ό,τι ακριβώς θέλουμε. Πολύ καλές συνθέσεις glam/hard rock που θα μας κάνουν παρέα σε πολλές στιγμές της ημέρας και ανάλογα τη διάθεση που θα έχει ο καθένας. Mötley Crüe, Skid Row, Guns N' Roses, Hanoi Rocks θα σου έρθουν στο μυαλό με την πρώτη ακρόαση αν αυτό είναι το παρθενικό σου ραντεβού μαζί τους. Αν είσαι πιο παλιός ακροατής / οπαδός τους δεν θα χρειαστεί να σου πω πιο πολλά, τους ξέρεις ήδη και ό,τι ακούσεις είναι αναμενόμενο.

Τα τραγούδια τους όταν δεν έχουν το βρώμικο και αλήτικο mid tempo groovy στοιχείο τους, δίνουν γκάζια μοναδικά που θα σου αρέσουν γιατί για ακόμα μια φορά θα σε ξεσηκώσουν και θα σε διασκεδάσουν. Αυτό θέλουν και αυτό πετυχαίνουν. Μια party αίσθηση σε κάθε κομμάτι τους, κάτι που τους βγαίνει εύκολα και αβίαστα. Ο δίσκος σίγουρα έχει κάποια τραγούδια που δεν θα σε τρελάνουν πολύ, άλλα σε γενικές γραμμές και σύνολο είναι μια δουλειά που ξεχωρίζει. Άλλωστε μετά την πρώτη δουλειά τους που περιείχε μόνο ύμνους, όλες οι επόμενες είχαν μια ηχητική ανισότητα μια και υπήρχαν τα δυο άκρα: τρομερά τραγούδια και πιο μέτρια, σίγουρα όχι όμως αδιάφορα. Το ίδιο στυλ έχει και το "The Savage Playground". Τα "Change The World", "Cocaine Cowboys", "Anarchy", "Circus", "Sin City", "Got A Reason", "Drinkin' With You", "Damaged Kid" αποτελούν κομμάτια που θα ακούγονται για πάρα πολλά χρόνια αφού η ποιότητα είναι υψηλή. Το πολύ σημαντικό που διαχωρίζει την νέα δουλειά από τις προηγούμενες, πλην της πρώτης που τίθεται εκτός συναγωνισμού, είναι ότι το σύνολο των καλών κομματιών υπερτερεί των κάπως πιο μέτριων. Το επίσης άξιο λόγου και αναφοράς είναι ότι τα κομμάτια που έχει και αυτό το πόνημά τους αντιπροσωπεύουν και χαρακτηρίζουν ένα είδος μουσικής που πια δεν έχει και τόσους πρεσβευτές που να χαίρουν αναφοράς.

Δυστυχώς σε κάθε νέα προσπάθεια των Crashdiet γίνεται μια σύγκριση με την πρώτη προσπάθειά τους, κάτι που προσωπικά το θεωρώ άδικο. Η μπάντα υπηρετεί ευλαβικά έναν χώρο που μέχρι στιγμής ό,τι δείγμα έχει δώσει είναι κάτι παραπάνω από θετικό. Τουλάχιστον για μένα ανήκουν στην ελίτ του είδους και αξίζουν να μείνουν εκεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το άλμπουμ πρέπει να το ακούσετε, ειδικά αν είστε οπαδοί του glam.