Carcass

Surgical Steel

Nuclear Blast (2013)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 27/08/2013
Μεγαλειώδης η επιστροφή των Carcass μετά από αδράνεια 17 ετών
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

To 1996, πριν ακόμα και από την κυκλοφορία του εξαιρετικού “Swansong”, οι Carcass διαλύθηκαν, εξαιτίας διάφορων αξεπέραστων εμποδίων. Τα 17 χρόνια που πέρασαν είναι πολλά, πάρα πολλά, στη ζωή ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον στην καριέρα ενός μουσικού συγκροτήματος. Ένας παλιός οπαδός ενδέχεται να μην ασχολείται καν με το συγκρότημα που κάποτε αγάπησε και νέοι οπαδοί είναι δύσκολο να ανέβουν στο άρμα χωρίς κάποια δισκογραφική παρουσία στο μεσοδιάστημα. Η ίδια η μπάντα από την άλλη υφίσταται την πίεση να ξεπεράσει όλο αυτό το χρόνο αδράνειας και να προσφέρει κάτι αξιόλογο, τουλάχιστον.

Όσο και αν η θέση τους στην ιστορία του ακραίου ήχου είναι εξασφαλισμένη, η απόπειρα που κάνουν οι Carcass για επάνοδο το 2013 προκαλεί το ενδιαφέρον, αλλά και την αγωνία/απορία για το τι μπορούν να προσφέρουν μετά από τόσα χρόνια απουσίας, που πάντα ενέχει ένα κίνδυνο. Θυμηθείτε τι συνέβη με τους Morbid Angel.

Προσωπικά περίμενα αυτή την επιστροφή με αδημονία. Οι Carcass είναι ένα από τα συγκροτήματα που συνέδεσα τα χρόνια της ακμής τους με τα εφηβικά μου χρόνια και παραμένουν μέχρι και σήμερα σε εικόνισμα, μαζί με κάποιους άλλους. Οι φορές που τους παρακολούθησα ζωντανά από το 2008 και μετά ήταν σημαντικές, αλλά δεν αρκούσαν.

Στην συνέντευξη που είχαμε πρόσφατα με τον Jeff Walker και τον Bill Steer, εκτός των άλλων, εξέφρασαν την αμφιβολία τους για το κατά πόσο το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν επιτυχές. Μπορώ ανεπιφύλακτα να δηλώσω εξ΄ αρχής ότι η επιστροφή των Carcass μετά από ένα κενό 17 ετών είναι μεγαλειώδης. Θα μπορούσα να την παραλληλίσω με την αντίστοιχη των Celtic Frost πριν από μερικά χρόνια, όταν πριν την κυκλοφορία του “Monotheist” κρατούσαμε όλοι την αναπνοή μας αναμένοντας την συντριβή, αλλά τελικά μας πήραν το κεφάλι. Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και τώρα.

Το εισαγωγικό “1985” παραπέμπει στην ίδρυση και πρώιμη περίοδο της μπάντας. Η σαρωτική και επιθετική συνέχεια με το δίλεπτο “Thrasher’s Abattoir” αποτελεί μια από τις πρώτες συνθέσεις της που μπορεί να βρεθεί μόνο σε ένα rehearsal της εποχής. Αυτά τα δύο πρώτα κομμάτια συνδέουν το μακρινό παρελθόν με την δισκογραφική επαναδραστηριοποίηση της μπάντας το 2013.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι το groove του βασικού riff του “A Congealed Clot Of Blood”, το χαρακτηριστικό αργό και μελωδικό lead στο 2.10 και το κλασσικο-rock solo που ακολουθεί συνθέτουν ένα κομμάτι που θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στο “Heartwork”. Ενώ το “The Master Butcher’s Apron” με την καταιγιστική έναρξη, το groov-ατο riff και τα πολλαπλά κιθαριστικά layers θα ταίριαζε περισσότερο στο “Necroticism: Descanting The Insalubrious”.

Θα έλεγα ότι το άλμπουμ κινείται ανάμεσα στα δύο προαναφερθέντα αριστουργήματα των Carcass, με μια σημαντική διαφορά: δεν επαφίεται σε αυτά, αλλά αποτελεί συνέχεια τους, τοποθετώντας την μπάντα στη σύγχρονη metal σκηνή. Προσωπικά αισθάνομαι ότι το “Surgical Steel” στηρίζεται περισσότερο στην τεχνοτροπία και στη λογική του “Heartwork”, αλλά διακατέχεται από την αύρα του “Necroticism ...”.

Οι Carcass δεν αφήνουν κανένα, μα κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση. Παίζουν ποιοτικό και υψηλού επιπέδου, τεχνικό death metal. Το άλμπουμ είναι γεμάτο μελωδίες που ξεφυτρώνουν ανάμεσα σε διάφορα ξεσπάσματα και εναλλάσσονται με groove περάσματα και riff που σου κολλάνε στο μυαλό, ενώ διανθίζονται με ιδιαίτερα δουλεμένα, γεμάτα συναίσθημα solo με έντονες μελωδικές γραμμές. Όλα αυτά τοποθετημένα ιδανικά και στις κατάλληλες αναλογίες, έτσι ώστε να μην επιτραπεί στον ακροατή να κουραστεί, να βαρεθεί, να αδιαφορήσει.
Η δουλειά του Bill Steer στις κιθάρες είναι εκπληκτική. Δίνει την αίσθηση ότι του έλειψαν οι metal και όχι μόνο ημέρες και έδωσε όλη του την ψυχή και δημιουργικότητα, μετατρέποντας την ακρόαση του άλμπουμ σε μια εθιστική διαδικασία.

Από την άλλη ο Jeff Walker, μαζί με τον καινούριο drummer, Dan Wilding, έχουν επιφορτιστεί με το να συνεισφέρουν στις πιο έντονες στιγμές του δίσκου. Ο Dan Wilding βασανίζει τα τύμπανα, δείχνοντας ευχέρεια και ανταποκρίνεται με άνεση στις απαιτήσεις και βέβαια αναπληρώνει το κενό του Ken Owen (συμμετέχει σε δεύτερα φωνητικά) επαρκέστατα.

Ο ήχος είναι σύγχρονος και η παραγωγή καθαρή, κρυστάλλινη και ισορροπημένη επιτρέπει να αναδειχθούν όλες οι λεπτομέρειες των συνθέσεων, δίνοντας το στίγμα των Άγγλων το 2013.

Το “Surgical Steel” είναι ένας δίσκος τεχνικά άρτιος. Δεμένος, δουλεμένος και προσεγμένος σε κάθε του λεπτομέρεια. Άψογες συνθέσεις, χωρίς κάποιο κενό ή φλυαρίες, χωρίς κάτι ανούσιο, περιττό ή επιτηδευμένο. Το τελικό αποτέλεσμα ακούγεται ολοκληρωμένο, τόσο που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δεν θα γινόταν καλύτερα. Κάθε νότα έχει τη θέση της, εξυπηρετεί ένα σκοπό και αποτελεί κομμάτι ενός συμπαγούς δίσκου που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις από την αρχή μέχρι το τέλος και με χαρακτηριστική άνεση παίρνει θέση ανάμεσα στις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Σε κάθε περίπτωση οι Carcass είναι και πάλι μαζί μας, δυνατοί, αποφασισμένοι, σπουδαίοι, εθιστικοί, φιλόδοξοι να συνεχίσουν να γράφουν ιστορία. Δεν μου αφήνουν άλλη επιλογή από το να τους λατρέψω εκ νέου το 2013.

  • SHARE
  • TWEET