Bury Tomorrow

Runes

Nuclear Blast (2014)
Από τον Αντώνη Τζιράκη, 12/06/2014
Τρίτη δισκογραφική απόπειρα για τους Βρετανούς, είναι όμως και φαρμακερή;
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Χρόνια μετά την είσοδο του metalcore στη ζωή μας τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ, καθώς η μητρόπολη του ιδιώματος έχει πλέον μεταφερθεί στην Μεγάλη Βρετανία. Το έχουν αγαπήσει το είδος οι Βρετανοί και το έχουν εξελίξει, με πρόσφατα παραδείγματα τους εξαιρετικούς δίσκους των Architects, "Lost Forever, Lost Together", και το  "Sempiternal" των  Bring Me The Horizon, που πάνε ένα βήμα παραπέρα το metalcore που γέννησαν οι Αμερικάνοι πρωτεργάτες του. Τώρα είναι η σειρά των Bury Tomorrow να κρατήσουν τον πήχη ψηλά στο Νησί.

Η πεντάδα από το Hampshire ποτέ δεν δέχτηκε την εξέλιξη με ηλεκτρονικά εφέ στον ήχο τους, απέρριψε κάθε προσθήκη εκμοντερνισμού ή ψηφιακών θεμάτων, θέλησε να μείνει πιστή στον τρόπο που παίζει, ποντάροντας στην ποιότητα και όχι σε ηχητικά τρικ. Μετά την αποχώρηση του Mehdi Vismara και την προσθήκη του Kristan Dawson στην θέση του lead κιθαρίστα, ο ήχος τους ήταν επόμενο πως θα αλλάξει, με τον Dawson να είναι πολύ πιο τεχνικός στον τρόπο παιξίματος και σύμφωνα με την ίδια την μπάντα πιο ταιριαστός στο σύνολο. Κάπως έτσι μπήκε το πρώτο λιθάρι για την δημιουργία του νέου τους δίσκου.

Η ανακοίνωση έγινε 6 Ιανουαρίου του 2014 και το άλμπουμ θα έφερε τον τίτλο "Runes" όπου μαζί έγινε και η πρώτη ακρόαση του κομματιού "Watcher". Στις 25 Φλεβάρη κυκλοφόρησαν το επίσημο video για το πρώτο τους single "Man On Fire" και στις 14 του Μαΐου κυκλοφόρησαν το single και video για το κομμάτι "Of Glory", τέλος η ολοκληρωμένη τους δουλειά δόθηκε στο κοινό στις 26 Μαΐου.

Το concept και το όνομα του άλμπουμ είναι επηρεασμένο από τα ρουνικά σύμβολα και τις ιστορίες που περιγράφει το κάθε ένα, με τις ρουνικές ιστορίες να αναφέρονται στην δημιουργία του εκάστοτε συμβόλου και χρησιμεύουν στην απομνημόνευσή του. Πάνω σε αυτή την βάση κινήθηκαν στιχουργικά οι Βρετανοί και εξέλιξαν τις ιστορίες τους, μιλώντας μας για τους εσωτερικούς μας δαίμονες, τις σειρήνες που με το κάλεσμά τους μας σαγηνεύουν προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίζουν, χωρίς να ξεχάσουν να τα βάλουν με αυτούς που λειτουργούν μόνο για το συμφέρον τους.

Μουσικά είναι metalcore παλαιάς κοπής, καθώς κομμάτια όπως τα single "Watcher" και "Man On Fire" έκαναν φανερές τις διαθέσεις τους για το τι θα επακολουθούσε. Με γεμάτες συνθέσεις όπως το "Τhe Torch" (που έχουν διασκευάσει στην bonus έκδοση του δίσκου σε acoustic version με θεαματικά αποτελέσματα), τα "Garden Of Thorns" και "Our Gift" να προορίζονται για ακραίες live στιγμές και φυσικά με κομμάτια σήματα κατατεθέν του είδους -με την ύπαρξη εξαιρετικών breakdown- όπως τα "Of Glory" και "Shadow, A Creator".

Οι εναλλαγές στα φωνητικά των Daniel Winter Bates σε scream και Jason Cameron σε clean vocals είναι χαρακτηριστικά, όμως εδώ έχω την πρώτη και μοναδική μου ένσταση. Πέρα του Bates που έχει πολύ χαρακτηριστική χροιά και ανεβάζει την ένταση στα ύψη, ο Cameron βγάζει μια υπερβολική μελωδία στις τοποθετήσεις του, που σε σημεία μπορεί να φανεί αρκετά εξεζητημένη για το εύρος των φωνητικών του ικανοτήτων. Προφανώς, δεν έχει τα καλύτερα «καθαρά» στην πιάτσα, όμως ίσως αν έμενε σε κάτι πιο απλό τουλάχιστον δεν θα κούραζε. Κατά τα άλλα, η μπάντα είναι σε πολύ καλή φόρμα, με την νέα της προσθήκη στην θέση του lead κιθαρίστα να είναι αντάξια των προσδοκιών και να αποδίδει εξαιρετικά σε όλο το φάσμα των συνθέσεων, από βαριά ογκώδη riff μέχρι κάποια πολύ καλογραμμένα solo.

Εν κατακλείδι, οι Βρετανοί καταφέρνουν να κερδίσουν το στοίχημα που έθεσαν από τον προηγούμενο δίσκο. Έκαναν τις κατάλληλες αλλαγές στο roster τους, πόνταραν στην ποιότητα και έφτιαξαν έναν πολύ καλό metalcore δίσκο, που αποπνέει τον δικό τους αέρα. Οπότε, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως κι αυτοί κρατάνε ψηλά τον πήχη του ιδιώματος στην Μεγάλη Βρετανία.
  • SHARE
  • TWEET