Blessed By A Broken Heart

«The old sleaze metal is dead, long live the new sleaze metal...»

Με μια δόση υπερβολής, η παραπάνω φράση θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τον μουσικό χαμό που αφήνει πίσω του η ακρόαση του νέου άλμπουμ των Blessed By A Broken Heart, "Feel The Power". Αυτό το άλμπουμ είναι η επιτομή της μόδας που μπασταρδεύει ήχους και μπλέκει το προχθές με το σήμερα, καθώς αποσαφηνίζει το όραμα που ξεκίνησε στον προκάτοχό του, "Pedal To The Metal". Εδώ, βρίσκουν την ισορροπία μεταξύ του μελωδικού metalcore και του sleaze metal των 80s και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει.

Μπαρουτοκαπνισμένο, σε υψηλές ταχύτητες και γεμάτο μελωδίες, το "Feel The Power" είναι σα να πήρες τους Avenged Sevenfold, τους Atreyu και τους Reckless Love και να ομογενοποίησες το μίγμα που βγάζουν. Η τεχνική, οι ταχύτητες και το κιθαριστικό shredding των πρώτων, οι εναλλαγές στις μελωδίες των φωνητικών των δεύτερων, η αισθητική και το image των τελευταίων συνυπάρχουν αρμονικά (όλως παραδόξως) εδώ. Διαθέτουν, δε, ως μπάντα κάποια εξέχοντα προσόντα.

Πρώτο προσόν: έχουν μελωδιάρες. Και συνεπώς τραγουδάρες. Τέτοια είναι το εναρκτήριο "Deathwish" με την κολλητική φράση «mama sold her soul to the devil», τέτοιο είναι το πρώτο video του "Forever", τέτοιο είναι και το "Sleepless Nights" που κλείνει τον δίσκο.

Δεύτερο προσόν: έχουν feel good διάθεση. Άκου το "Rockin' All Night" και θα σου φτιάξει τη διάθεση. Είναι τραγούδι που θες να ακούσεις πριν βγεις για rock μπαρότσαρκα Παρασκευή βράδυ, ενώ μπορώ να φανταστώ πολλές μπάντες, στις καλές εποχές του sleaze, που θα ήθελαν να είχαν γράψει το "Shut Up And Rock". Είναι οι Steel Panther, χωρίς το κιτς που κουράζει.

Τρίτο προσόν: έχουν έναν απίστευτο shredder. O Shred Sean είναι ψευδώνυμο και πράγμα! Απολαυστικός κάθε φορά που παίρνει φόρα και δεν ξέρει τι κατεβάζει. Η ταχύτητα, τα sweeps, η καθαρότητα στον ήχο του, ακόμα και οι δισολίες που γράφει είναι όλα εξαιρετικά, με το άλμπουμ είναι γεμάτο από αυτά. Το αποκορύφωμα, δε, έρχεται στο κλείσιμο του άλμπουμ -που μάλλον έχει ζεσταθεί για τα καλά- με το "Sleepless Nights" να είναι όργιο.

Θα μπορούσα να πω πως είναι επιπρόσθετο προσόν το ότι ακούγοντας το δίσκο, σου έρχονται στον νου οι Journey, οι Motley Crue, οι Firehouse και την ίδια ώρα οι Bullet For My Valentine, οι Killswitch Engage και οι Taking Dawn, με το metalcore στοιχείο να είναι εμφανώς περιορισμένο στην ποσόστωση και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο έχουν συνδυάσει όλα αυτά τα ετερόκλητα χαρακτηριστικά.

Το θέμα με τους Blessed By A Broken Heart είναι πως όταν είναι καλοί είναι εκθαμβωτικά καλοί, αλλά όταν είναι κακοί είναι απογοητευτικά κακοί, με ενδεικτικό παράδειγμα την μπαλάντα "I’ve Got You", που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο cheesy πράγματα που έχω ακούσει τελευταία, ενώ οι στίχοι γενικότερα δε θα έμπαιναν στα ατού της μπάντας. Αν και δεν ήταν ποτέ στα ατού αυτού του μουσικού ύφους, υπάρχουν οι στιγμές που αναπόφευκτα μετριάζουν -έστω και ελάχιστα- το τελικό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον αυτοί προσπαθούν και δημιουργούν έναν δικό τους ήχο και δεν αναλώνονται στο να παρουσιάζουν αναμασημένες ιδέες μιας άλλης εποχής.

Εν πάση περιπτώσει, αν τα περισσότερα από τα ονόματα που παρελαύνουν στις παραπάνω γραμμές αρέσουν σε κάποιον, βρίσκω πολύ δύσκολο να απογοητευτεί από τη μουσική που περιέχει το "Feel The Power" και πολύ πιο πιθανό να ενθουσιαστεί. Φρέσκοι, μοντέρνοι, αλλά με παλιακά συστατικά στοιχεία, οι Blessed By A Broken Heart κάνουν ένα τεράστιο βήμα προς τα μπροστά και προς την αναγνώριση. Οι απαιτήσεις ανέβηκαν και, αν στο επόμενο άλμπουμ έχουν ανάλογη βελτίωση, θα μιλάμε για μεγάλα πράγματα. Ως τότε, μην κάνετε το λάθος να προσπεράσετε αυτή τη δουλειά ελαφρά τη καρδία.