Automaton

Echoes Of Mount Ida (reissue)

Self Released (2015)
Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 14/09/2015
Ισοπεδωτικό post-metal που, αν και χάνει σε πρωτοτυπία και φρεσκάδα, κερδίζει εν τέλει χάρη στις αποπνικτικές ατμόσφαιρες και τις παρανοϊκές ψυχεδέλειές του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Το "Echoes Of Mount Ida" είναι το ντεμπούτο των Αθηναίων Automaton και πρωτοκυκλοφόρησε το 2013 από την Trailblazer και επρόκειτο για ένα σάπιο, βαλτώδες και υπερογκώδες ηχητικό τείχος που εκ πρώτης όψεως έμοιαζε να εξυμνεί τους Sleep περνώντας τους όμως μέσα από ένα πιο ατμοσφαιρικό πρίσμα. Εν έτει 2015, οι Αθηναίοι επανακυκλοφορούν το ντεμπούτο τους, κόβοντας το παράλληλα για πρώτη φορά σε βινύλιο. Αξίζει όμως να γίνει review σε έναν δίσκο που στην ουσία κυκλοφόρησε πριν από περίπου δύο χρόνια; Σαφώς και ναι. Καταρχάς, ο δίσκος δεν είχε παρουσιαστεί τότε, μιας και δεν τον είχα πάρει χαμπάρι αμέσως, οπότε ορίστε μια τέλεια ευκαιρία για να παρουσιαστεί τώρα. Κατά δεύτερον, οι Automaton δεν καταφεύγουν σε μια απλοϊκή επανέκδοση αλλά στην ουσία πρόκειται για έναν επαναπροσδιορισμό του ντεμπούτου. Η αλήθεια είναι ότι, αν και πρόκειται για τον ίδιο δίσκο, τελικά είναι αρκετά διαφορετικός.

Για αρχή, στα τρία κομμάτια του ντεμπούτου, έχει προστεθεί άλλο ένα, ενώ επίσης οι συνθέσεις ξαναδουλεύτηκαν από την αρχή, αποπνέοντας έναν διαφορετικό αέρα και πλέον έχουμε δύο τεράστια κομμάτια, 45 λεπτών περίπου (το ντεμπούτο ήταν γύρω στα 30). Η σημαντικότερη ειδοποιός διαφορά όμως είναι ότι οι συνθέσεις λειτουργούν πλέον μέσα σε ένα παρανοϊκά ψυχεδελικό πλαίσιο αφού γι’ αυτό ζήτησαν τη βοήθεια και έβαλε το χεράκι του ο Dr. Space των Σκανδιναβών (κατά κύριο λόγο η κολλεκτίβα απαρτίζεται από Δανούς και Σουηδούς, εκτός από τον εν λόγω κύριο που είναι Αμερικανός), Øresund Space Collective, ο οποίος με τα synthesizer του, πλημμύρισε με εκπληκτικές ψυχεδελικές ατμόσφαιρες τη βαλτώδη μουσική των Automaton, προσδίδοντας μια άκρως ενδιαφέρουσα διάσταση στο post-metal των τελευταίων.

Αν και σε σημεία το ατμοσφαιρικό sludge των Automaton, ακούγεται τυποποιημένο, αντλώντας επιρρόες από τα αργά, βαριά και μαστουριάρικα ηχοτοπία των Sleep αλλά και από την ατμοσφαρική εγκεφαλικότητα των Neurosis, τελικά αυτές τις επιρροές τους, τις δένουν καλά. Το δεύτερο κομμάτι μοιάζει στην ουσία να χωρίζεται σε τρία μικρότερα μέρη και εκτός του ότι τελικά χάνει λίγο σε συνοχή, είναι και αρκετά κατώτερο του πρώτου, αφού ειδικά στα δύο πρώτα προανεφερθέντα «μικρά» μέρη προσεγγίζουν περισσότερο το καθαρόαιμο doom / sludge, έχοντας μια πιο έντονη τραγουδιστική διάθεση η οποία όμως δεν τους ταιριάζει. Στο τρίτο επαναφέρουν τις στοιχειωτικές ατμόσφαιρες και τα βαριά και αλλόκοτα riff κλείνοντας εντυπωσιακά τον δίσκο. Το πρώτο κομμάτι , παρ' όλα αυτά είναι ένα μηδενιστικό, δαιδαλώδες μνημείο που συναρπάζει χάρη στις εκκωφαντικές ατμόσφαιρες του, τα κοφτά εθιστικά riff και τις όμορφες εναλλαγές που προσδίδουν μια μεγαλοπρέπεια.

Εν κατακλείδι, αυτή η τροποποιημένη επανέκδοση του "Echoes Of Mount Ida" έχει τα πάνω του και τα κάτω του. Από τη μια δεν καταφέρνουν, οι Automaton, να σπάσουν τα στενά και περιορισμένα στεγανά του είδους αλλά από την άλλη, προσφέρουν μια εξαιρετική διάσταση στο ατμοσφαιρικό sludge με μερικά φανταστικά riff και με τις αρρωστημένες ψυχεδέλειες που δεσπόζουν στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου. Το σίγουρο είναι ότι με τέτοια βελτίωση σε ένα ήδη υπάρχον υλικό, ο επόμενος δίσκος τους αναμένεται ακόμα πιο θηριώδης. Προσωπικά, ανυπομονώ.
  • SHARE
  • TWEET