Asia

XXX

Frontiers (2012)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 12/07/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Στη ζωή μου έχω ένα motto: Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δεν ονοματίζεσαι έτσι απλά «μεγάλη μπάντα». Σίγουρα ένα συγκρότημα το αποτελούν οι μουσικοί που το απαρτίζουν με τις γνώσεις αλλά και το ταλέντο που έχουν και φυσικά οι συνθέσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αυτοί είναι οι δύο -μάλλον κυριότεροι- λόγοι που οι Asia δεν θέλουν ιδιαίτερες συστάσεις. Εδώ και 30 συναπτά έτη αυτό που κάνουν είναι να προσφέρουν μόνο μουσικές χαρές μέσα από τις νότες τους στους ακροατές που αρέσκονται στο AOR.

Φέτος θέλοντας να γιορτάσουν όλα τα χρόνια που δισκογραφούν κυκλοφόρησαν τη δέκατη τρίτη δουλειά τους με τον απλό τίτλο 30 (το κάθε Χ είναι μια δεκάδα βάσει των λατινικών γραμμάτων), μια προσπάθεια που σίγουρα δεν θα είναι γρουσούζικη. Του εναντίον. Ποιώντας ήδη, μετά την επανένωση του 2006 των αυθεντικών μελών Geoff Downes, Steve Howe, Carl Palmer και John Wetton, άλλα δύο άλμπουμ σαν οι βασικοί συνθέτες όλων των κύριων μεγάλων επιτυχιών έχουν φτιάξει ένα άλμπουμ που «μυρίζει Asia από πάνω ως κάτω». Καταρχήν οι πιο παρατηρητικοί θα δουν ότι ο δράκος που απεικονίζεται φέτος στο εξώφυλλο είναι το ίδιο σχέδιο όπως στο ομότιτλο ντεμπούτο του 1982. Τώρα πια είναι η μετεξέλιξη του μετά από τόσα χρόνια, γεγονός όχι τυχαίο, αφού το 1982 και φέτος είναι χρονιές του δράκου βάσει του κινέζικου ωροσκοπίου. Επίσης έχουν επιστρέψει τα μάτια και η πυραμίδα από τη δεύτερη δουλειά τους. Το εξωτερικό artwork έχει επιμεληθεί για άλλη μια φορά ο Roger Dean, μόνιμος συνεργάτης των Asia, γνωστός για τα υπέροχα έργα τέχνης που έχει φτιάξει στο εξωτερικό δίσκων των Yes, Atomic Rooster, Budgie, Babe Ruth και Uriah Heep, μεταξύ πολλών άλλων. Είναι λογικό να σκεφτείτε ότι «ναι καλά, ένα ωραίο εξώφυλλο τραβάει τον οπαδό». Αυτό όμως που θα υπερισχύσει τελικά θα είναι η μουσική όσο ωραία και αν είναι η βιτρίνα του όταν πατήσεις το play.

Το νέο άλμπουμ θέλει πολλά ακούσματα. Όταν γίνουν, το πρώτο συναίσθημα που θα σου δημιουργηθεί είναι εσωτερική ευμάρεια και άπλετη χαρά. Όλα το κομμάτια έχουν κάτι που θα σε «ανεβάσει» χωρίς να καταλάβεις τι είναι αυτό. Πολύ σημαντικό τουλάχιστον για μένα είναι ότι όλη η προσπάθεια έχει 80s αισθητική κάτι που λογικά θα χαροποιήσει τους πιο μεγάλους ηλικιακά οπαδούς. Οι συνθέσεις είναι η καλύτερη συντροφιά για ένα ταξίδι, για τρέξιμο ή γενικά δραστηριότητες που θέλουν κάποιες φορές μια ηρεμία για συγκέντρωση. Για να μην παρασυρθείτε μην νομίσετε ότι αποτελεί ένα μουσικό χαλί «για να περνάτε την ώρα σας» ούτε διακατέχεται από τάσεις υπνηλίας και βαρεμάρας. Απλά για να το αφουγκραστείτε θέλει την απόλυτη προσοχή σας. Μόνο έτσι θα νοιώσετε την μαγεία των τραγουδιών. Μόνο έτσι θα σας παρασύρουν οι αέρινα παιγμένες μελωδίες που σε τέσσερα κομμάτια συνεχόμενα από το πέμπτο μέχρι το όγδοο ίσως πιστέψετε ότι είναι ένα τραγούδι. Δεν είναι όμως. Το tempo είναι παρεμφερές, όχι η βασική ιδέα του εκάστοτε κομματιού.

Το συστατικό της επιτυχίας είναι ότι στην νέα δουλειά έχουν επαναφέρει πιο πολλά μουσικά στοιχεία σήματα κατατεθέντα της αρχής της καριέρας τους. Το πιάνο είναι για αυτούς ότι η κιθάρα για τους σκληροπυρηνικούς ροκάδες, βασικό συστατικό. Φυσικά και υπάρχει κιθάρα σε όλα τα κομμάτια, σε μερικά σημεία εκ των οποίων θα σου έρθει αυτή η ερωτική διάθεση του πάντα αισθησιακού και ερωτογενούς στυλ του "Still Got The Blues" του «μάγου» της εξάχορδης Gary Moore. Μετά τις πολλές ακροάσεις θα νιώσεις αυτή την υποβόσκουσα ατμόσφαιρα που αποπνέει από κάθε σύνθεση και σαν αράχνη σε τυλίγει στον ιστό της. Κομμάτια σαν το "Faithfully" που, όταν ξεπεράσεις το πρώτο σοκ της ανατριχίλας, θα το βάζεις σε κάθε συλλογή για να το ακούς συνέχεια. Εκτός αυτού και τα υπόλοιπα έχουν μια μοναδική υφή που θα σου εξιτάρει όλες τις αισθήσεις. Είναι δομημένα με πολλά «ανεβαστικά» up tempo μέρη με βασικό γνώμονα όμως την υπέρμετρη μελωδία που όσο και να μην το θέλεις θα σε καθηλώσει δημιουργώντας πολλές εικόνες εντός και εκτός εγκεφάλου. Μην περιμένεις να βρεις καινούρια "Heat Of The Moment", "Sole Survivor", "Only Time Will Tell" κλπ γιατί θα προσμένεις άδικα, γιατί τέτοια δεν ξαναγράφονται ποτέ. Θα συναντήσεις όμως εννέα κομμάτια που βασίζονται στην μελωδία και στο πώς να σου κρατήσουν καλή παρέα καθ' όλη τη διάρκειά τους. Όταν ωριμάσουν μουσικά, ίσως και μετά από χρόνια να θεωρούνται κλασικά. «Άδειασε» το μυαλό και άσε τον εαυτό σου να νιώσει το πετάρισμα των νοτών πάνω από το κεφάλι σου. Χαλάρωσε και θα ανακαλύψεις ότι υπάρχουν ακόμα μουσικοί που θα σου ξυπνήσουν πολλά θαμμένα και κρυμμένα συναισθήματα. Θα σου βγουν χωρίς να το περιμένεις, έτσι άξαφνα. Για τους φανατικούς των συλλεκτικών εκδόσεων, να σημειώσουμε ότι η deluxe έκδοση έχει δυο κομμάτια παραπάνω καθώς και ένα DVD με δυο video clip και making of του δίσκου.

Τα μέλη των Asia έχουν πια γεράσει. Όχι όμως εσωτερικά αλλά μόνο -άκρως φυσιολογικά- εξωτερικά. Με την νέα τους αυτή προσπάθεια γιορτάζουν και με το παραπάνω τα έτη παραμονής τους στην μουσική. Το "XXX" ίσως είναι η απαρχή μιας νέας μεγάλης πορείας. Πάντως τα θεμέλια έχουν μπει βαθιά. Όπως έχουν τραγουδήσει και οι ίδιοι, "Only Time Will Tell".
  • SHARE
  • TWEET