Antediluvian

Αυτό μας έλειπε τώρα. Μετά τους Mitochondrion, να ξαναπέφτουμε στο μαύρο σκοτάδι. Πάνω που είχα αρχίσει να συνέρχομαι από το σοκ των απανωτών ακροάσεων του "Parasignosis", έρχεται η κούφια η ώρα που το "Through The Cervix Of Hawwah" πέφτει στα χέρια μου και κατρακύλησα πάλι. Ένα άλμπουμ, το οποίο, αν και κυκλοφόρησε στο τέλος του 2011, αφήνει ένα πολύ βαθύ αποτύπωμα σε αυτό.

Προσπερνώντας το γεγονός ότι κυκλοφορεί από την Profound Lore (με την καλή έννοια· δε μπορώ να αποθεώνω πάλι αυτήν την εταιρεία), πρέπει να πω ότι το "Through The Cervix Of Hawwah" είναι το πρώτο full length album των Antediluvian. Και είναι τόσο μάγκες, που με την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά κατέφεραν να συνθέσουν έναν από τους καλύτερους death metal δίσκους της χρονιάς. To "Through The Cervix Of Hawwah", έχοντας πάρει στους ώμους του την κληρονομιά του βαλτωμένου ήχου, της έχει στραπατσάρει τα μούτρα και, έχοντας προσθέσει, ως όφειλε, την Portal «μαγεία», έχει βγάλει έναν ήχο υπόκωφο και μυστηριακό. Παρ' όλα αυτά, δεν ακούγεται παλιακό και παρωχημένο, το αντίθετο μάλιστα, είναι σύγχρονο ως αντίληψη και εκτέλεση, δε φοβάται να πειραματιστεί ούτε με τις δομές των τραγουδιών, ούτε με τα ασύμμετρα riff, φτιάχνοντας μια ατμόσφαιρα ζωντανή και επιβλητική.

Η παραγωγή παίρνει άριστα. Προφανώς και συμβάλλει τα μέγιστα για να αναδειχθούν οι συνθέσεις και η σκατοψυχιά του όλου εγχειρήματος, αλλά πέρα από αυτό χτίζει έναν προσωπικό ήχο για τους Antediluvian. Τραχύς και ογκώδης, καλυμμένος με λάσπη που αφήνει κάποια μέρη ακάλυπτα για να μπορείς να δείς λίγο πιο μέσα. Και αν το κάνεις αυτό, σίγουρα θα ανταμειφθείς με αρρωστημένα riff και αλλοπρόσαλλες μελωδίες μιας ιδανικά στημένης σκοτεινής συνομωσίας. Οι Antediluvian δεν τσιγκουνεύονται τα blastbeat, ούτε φοβούνται τις καμπάνες του doom. Ούτε ακόμα νιώθουν άβολα να μπουκώσουν τον ήχο τους με τις sludge αναφορές. Το ομώνυμο τραγούδι έχει πολλές από τις αρετές των Καναδών μαζεμένες. Ακούστε το και παρατηρήστε την ικανότητά τους να πλάθουν τις ιδέες τους τόσο ομαλά, κάνοντάς το, άσχετα από τις εναλλαγές των tempo, να ακούγεται σα μια ενιαία μουσική σύλληψη που «κατέβηκε» στο κεφάλι του συνθέτη αυτούσια και δεν έγινε κολάζ riff.

Δε μπορείς να το χαρακτηρίσεις old-school death metal το "Through The Cervix Of Hawwah", γιατί αυτόματα του στερείς τη μισή του υπόσταση. Όσο οικείος και αν είναι αυτός ο ήχος, δεν παύει να κουβαλάει και τις καλοδεχούμενες «παραξενιές» του νέου, πιο προοδευτικού death metal. Ο τρόπος που αυτό συμβαίνει σαφώς και παίζει το μείζονα ρόλο και εκεί ακριβώς κερδίζουν την παρτίδα οι Antediluvian. Ξέρουν τον τρόπο.