ASG

Έξι χρόνια έχουν περάσει από το τελευταίο πόνημα των ASG, "Win Us Over" (2007), το οποίο αποτελεί και τη μοναδική -μέχρι πρότινος- ενασχόλησή μου με τη συγκεκριμένη μπάντα, από τα πέντε συνολικά που έχουν κυκλοφορήσει. Θυμάμαι είχαν μια χιτάρα, ονόματι "Dream Song", με ένα ρεφρέν γλυκό, μπαρουτοκαπνισμένο και εθιστικό όσο δεν πάει, αλλά από εκεί και πέρα δεν υπάρχει τίποτα άλλο να θυμάμαι.

Στο "Blood Drive" επιστρέφουν χωρίς να απέχουν και πολύ από τα κατατόποπια του προκατόχού του, παρά την εξαετή απόσταση μεταξύ των δύο. Stoner, καλοκαιρινοί ήχοι και blues ψυχεδέλειες, μετουσιώνονται σε ένα heavy rock πάρτυ, που άλλοτε παραπέμπει στους Queens Of The Stone Age, άλλοτε στο hard rock up-tempo ύφος των Audrey Horne και άλλες φορές, ανεβάζουν τα γκάζια θυμίζοντας έντονα το ψυχεδελικό, sludge-άτο stoner metal των Kylesa.

Ο δίσκος κυλάει όμορφα, χωρίς πολλές εκπλήξεις ή συγκλονιστικές στιγμές, αλλά κρατάει τον ακροατή με μια σειρά από πιασάρικα ρεφρέν, μελαγχολικές μελωδίες και έκρυθμα περάσματα. Πρωταγωνιστής σε αυτό το πάρτι είναι ο χαρισματικός τραγουδιάρης με την ελαφρώς θηλυπρεπή χροιά, ο οποίος εναλάσσεται ανάμεσα σε γλυκόπικρες μελωδικές γραμμές και καλοδεχούμενα σκισίματα ("Castlestorm"). Το στιβαρό rhythm section πλαισιώνει άψογα τις δύο κιθάρες οι οποίες στήνουν ένα γαϊτανάκι πανέμορφων μελωδιών με μια σειρά από άκρως ενδιαφέροντα riff. Σε κάποια σημεία όπως το "Blues For Bama", ρίχνουν τους τόνους βγάζοντας ένα έντονο συναισθήμα, με «ζεστές» γραμμές που ευωδιάζουν Σουηδία και Asteroid ή Blowback. Αυτό το συναίσθημα φτάνει σε κορύφωση ακριβώς πριν την αυλαία του δίσκου, στο μεγαλειώδες "Good Enough To Eat", με τις κιθάρες να κεντάνε, μακριά από οποιοδήποτε fuzz.

Ο δίσκος ακούγεται εξαιρετικά ευχάριστα και μου φαίνεται ότι βγήκε και την πλέον κατάλληλη εποχή, αφού πρόκειται για κατεξοχήν καλοκαιρινό άκουσμα, την ώρα που αράζεις, λιάζεσαι και πίνεις μια παγωμένη μπύρα (φουλ στερεότυπο, αλλά έτσι είναι). Δεν ανακαλύπτει τον τροχό, ούτε κρύβει κάποια εγκαφαλικότητα. Είναι για να απολαμβάνεται στις μικρές, χαλαρές στιγμές της ζωής. Έτσι, την κάνει μια χαρά τη δουλειά του.

Τέλος, να πούμε ότι το εξώφυλλο είναι μια ομορφιά και υπεύθυνος αυτού είναι η ομάδα Malleus (το σχεδιαστικό alter ego των Ufomammut).