Ola Englund

Master Of The Universe

Self Released (2019)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 27/03/2019
Όχι αυτό που περιμένεις από τον πολυπρόσωπο και πολυάσχολο ταλαντούχο κιθαρίστα που μας καλεί να αφουγκραστούμε το δικό του σύμπαν μουσικής αντίληψης
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Πολυπράγμων ο κ. Englund. Από τη μια ιδρυτικό μέλος των Feared, βασικός κιθαρίστας των The Haunted και πρώην μέλος των Six Feet Under. Από την άλλη επιχειρηματίας, YouTuber και με τη δική του εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών κιθάρων παρακαλώ. Πρόκειται βασικά όμως για έναν εξαιρετικά ταλαντούχο και έξυπνο μουσικό που ανάμεσα στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, την παραγωγή βίντεο με ανάλυση ενισχυτών, κιθαρας, συνεντεύξεων με λίγες δόσεις reality αλλά και φυσικά τη συμμετοχή του στα προαναφερθέντα συγκροτήματα, κατάφερε και βρήκε λίγο χρόνο και σύνθεσε το πρώτο του self-released instrumental αλμπουμ με τον πομπώδη τίτλο που φανερώνει το χιούμορ του: "Master Of The Universe".

Είναι πανέξυπνος και αυτό φαίνεται και στον δίσκο. Εξαιρετική παραγωγή, τρομερή τεχνική (το περιμέναμε) αλλά το έξυπνο είναι ότι αυτό που ακούς δεν είναι Haunted, είναι κάτι ολόδικο του, είναι η ψυχή του Englund και το πώς αυτός αντιλαμβάνεται τη μουσική. Δεν είναι ένα ‘βαρύ’ άλμπουμ. Θα το χαρακτήριζα περισσότερο progressive rock. Θα ακούσεις πιάνο, σαξόφωνο, jazz ήχους διάχυτους. Φυσικά θα ακούσεις ηλεκτρικά riff που δένουν αρμονικά με όλα τα παραπάνω και με το τρόπο τους διηγούνται μια ιστορία. Πάρτε για παράδειγμα το "Solar Part 2" που για μένα είναι το ομορφότερο instrumental που έχω ακούσει φέτος. Ξεκινάει με μια δυνατή progressive ραχοκοκαλιά που εξελίσσεται σε εναλλασσόμενα σόλο και κλιμακωτά επίπεδα που τελικά σε οδηγούν σε μια jazz κλιμάκωση με το πιάνο και το σαξόφωνο σε πρώτο ρόλο σε μια πραγματικά εξαιρετική ενορχήστρωση.

Δεν ξέρω γιατί αποφάσισε να ονομάσει το πρώτο κομμάτι "Pizza Hawaii", ίσως επειδή του αρέσει ο ανανάς, ίσως πάλι επειδή απλά σκεφτόταν την αγαπημένη του πίτσα όταν έγραψε αυτό το κομμάτι. Η πίτσα αυτή μπορεί να αποτελεί ιεροσυλία αλλά το κομμάτι αδιαμφισβήτητα οχι. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ. Ο Englund δεν προσπαθεί να μας δείξει πόσο υπεργαμάτος κιθαρίστας είναι και πως χειρίζεται την εφτάχορδη. Ειλικρινές και αγνό metal παλαιότερης κοπής με φρεσκάδα και χιούμορ το οποίο αντιλαμβάνεται κανείς και από τα ονόματα των κομματιών ("Cerberus", "That YouTube Song").

Το "Master Of The Universe" είναι ένα όμορφο άλμπουμ που ναι μεν δεν αποτελεί κάτι ρηξικέλευθο αλλά μας δείχνει μια άλλη πλευρα του Englund και προς τιμήν του και μπράβο κατάφερε να παράξει κάτι μόνος του που ακούγεται εξαιρετικά και φαντάζομαι θα βγάλει μια ντουζένια βιντεάκια στο YouTube αναλύοντας τις ταμπλατούρες των κομματιών και συνομιλώντας με τους χιλιάδες subscribers του. Το άλμπουμ (με το εξαιρετικό εξώφυλλο παρεμπιπτόντως) βγαίνει στις 24 Μαρτίου και μπορείτε να το προ-παραγγείλετε εδώ.

  • SHARE
  • TWEET