Goatess

Blood And Wine

Svart (2019)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 13/08/2019
Είναι τέτοια η ποιότητα του δίσκου που δεν σου κάνει καρδιά να μην τον αγοράσεις σε όλες του τις μορφές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Goatess είναι μια αγάπη και μισή. Είναι η μπάντα εκείνη που προσφέρει ανιδιοτελώς όλα όσα περιμένεις ν’ ακούσεις από το αγαπημένο σου είδος μουσικής. Κάποιο το λένε stoner-o-doom. Κάποιοι άλλοι το βάφτισαν ψυχεδελικό doom. Δεν θα κολλήσουμε όμως στις ταμπέλες.

Θα κολλήσουμε στο περιεχόμενο του "Blood And Wine", στον trademark πλέον ήχο του που εν πολλοίς έχει να κάνει με τον Niklas και την κιθάρα του. Γιατί κακά τα ψέματα, έπειτα από την αποχώρηση του Christian Linderson, το πολυεπίπεδο καλλιτεχνικό βάρος έπεσε στους ώμους του.

Ο ερχομός του άσημου Karl Buhre στα φωνητικά ήταν ένα ρίσκο, μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία. Αν τους βγήκε; Και με το παραπάνω μην σου πω. Μπορεί να χάνει σε λυρισμό σε σχέση με τον προκάτοχό του, κερδίζει όμως σε τσαμπουκά και σε ενέργεια. Ένας μικρός Ben Ward θα σου έλεγα.

Και κάπου εδώ μπαίνει δυναμικά στην εξίσωση ο Niklas. Η εισαγωγή του "Dunerider" είναι ο απόλυτος ήχος των Goatess. Δεν χρειάζεσαι παρά ελάχιστα μόνο δευτερόλεπτα προκειμένου να τους αναγνωρίσεις. Ο λυρισμός που λέγαμε πριν; Μετακόμισε από τις φωνητικές χορδές του Chritus στο τάστο και στις χορδές της κιθάρας.

Η αίσθηση της minimal μελωδίας παραμένει εκπληκτική, όπως ακριβώς παραμένει σταθερός κι ο groovy ρυθμός. Οι Goatess έχουν αναπτύξει στον υπέρτατο βαθμό το μουσικό δίπολο doom & fuzz και το πράττουν με απαράμιλλη φυσικότητα. Αβίαστα κι απελευθερωμένα. Με το ντέφι να γίνεται κι αυτό μέρος μιας οικείας μυσταγωγίας. Η ψυχεδέλεια που λέγαμε...

... και που θα ξαναπούμε, καθώς το 14λεπτο "Blood And Wine" που κλείνει τον δίσκο, παραδίδει δωρεάν μαθήματα προς τον κάθε έναν επίδοξο doomster. Από το πώς να μην κουράσει μέχρι το πώς γίνεται hit μια σύνθεση μεγάλης διάρκειας. Δεν είναι εξωπραγματικό, καθώς το έχουμε ξανασυναντήσει το εγχείρημα αυτό. Είναι όμως σεμιναριακό.

Όπως άλλωστε είναι ολόκληρος ο δίσκος. Πώς το λένε; Ούτε μια περιττή νότα; Αυτό. Κι αν πάλι σας αρέσουν οι ίντριγκες, δεν θα διστάσω στιγμή να διαλέξω μεταξύ αγαπημένων μουσικών και συγκροτημάτων: Συμπαθάτε με Lord Vicar, αλλά η άτυπη φετινή σας μονομαχία με τους Goatess έβγαλε νικητές τους δεύτερους. Αβίαστα.

  • SHARE
  • TWEET