Sonisphere Festival UK: Iron Maiden, Iggy & The Stooges, Pendulum, The Cult, Alice In Chains, Slayer @ Knebworth, 01/08/10

Η τελευταία ημέρα του Sonisphere είχε ως επικεφαλής τους Iron Maiden. Η πρώτη μου συναυλιακή εμπειρία ήταν το 1995, με τους Maiden σε ένα club του Leeds, μπροστά σε 1.500 άτομα. 15 χρόνια μετά θα είχα την ευκαιρία να τους δω «εντός έδρας», μπροστά σε 55.000 θεατές, σε μια εμφάνιση όπου τα τραγούδια της θα ήταν επικεντρωμένα κυρίως στην περίοδο της επανένωσης τους και μετά.



Το πρώτο συγκρότημα που είδα την Κυριακή ήταν οι Slayer, στις 3 το μεσημέρι. Φυσικά, είτε τους βάλεις αργά το βράδυ είτε το απόγευμα, ξέρεις ότι οι Slayer θα παίξουν δίχως να τους νοιάξει τίποτα.

Πενήντα λεπτά είχαν στη διάθεσή τους και σε σχέση με την εμφάνισή τους στην Ελλάδα έπαιξαν τρία λιγότερα τραγούδια. Και πάλι όμως η εμφάνιση τους ήταν καταιγιστική. Το μόνο που δεν μπορώ να συνηθίσω είναι το να αφήνει ο Araya τον κόσμο να τραγουδάει τα λόγια στο “Angel Οf Death”. Σημάδι ότι σιγά σιγά ήρθε η ώρα για το τέλος; Ελπίζω πως όχι.



Setlist: South of Heaven / World Painted Blood / Hate Worldwide / War Ensemble / Jihad / Dead Skin Mask / Raining Blood / Mandatory Suicide / Angel of Death

Επόμενο group στη λίστα μου ήταν οι Alice Ιn Chains, το συγκρότημα που σύμφωνα με τις φήμες υπήρχε και στον αρχικό σχεδιασμό του ελληνικού Sonisphere. Τους είχα δει το 2006 στο Download Festival και όπως και τότε έτσι και τώρα η εμφάνισή τους ήταν πάρα πολύ καλή. Ο τραγουδιστής τους, William DuVall, μετά από 5 χρόνια στην μπάντα είναι περισσότερο σίγουρος για τον εαυτό του και οι συνεχείς περιοδείες, καθώς και το πολύ καλό τους album, “Black Gives Way to Blue”, τον έχουν βοηθήσει στο να είναι πια μέρος του συγκροτήματος και όχι απλά ένας «νοικιασμένος» τραγουδιστής. Με μία μίξη από το τελευταίο τους album καθώς και μερικά από τα κλασσικά τους τραγούδια, οι Alice In Chains κέρδισαν το αγγλικό κοινό.

Setlist: Again / Man in the Box / Check My Brain / Them Bones / Rain When I Die / Your Decision / Acid Bubble / Would? / Rooster

Εάν η wikipedia είναι σωστή, η εμφάνιση των The Cult ήταν η πρώτη στην Αγγλία μετά από πάρα πολλά χρόνια. Οι οπαδοί τους δεν τους έχουν ξεχάσει βέβαια σε καμία περίπτωση και αρκετοί είχαν πάει μπροστά στη σκηνή για να απολαύσουν την εμφάνισή τους. Μπορεί να έχουν μεγαλώσει αρκετά πια, αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα. Η φωνάρα του Astbury και η κιθάρα του Duffy είναι ακόμα εδώ. Στα 45 λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους ακούσαμε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.

Setlist: Lil' Devil / Sweet Soul Sister / Phoenix / Rain / Every Man And Woman Is A Star / Fire Woman / Rise / She Sells Sanctuary / Wild Flower / Love Removal Machine



Τελευταίο group πριν από τους Iron Maiden στην Αpollo Stage ήταν οι Pendulum, ένα group που σε εμένα ήταν τελείως άγνωστο. Όπως μου είπαν, στην Αγγλία αυτή την στιγμή είναι «huge», με όλες τις συναυλίες τους να είναι sold out. Οι Pendulum είχαν ξεκινήσει ως ένα drum & bass συγκρότημα για να προσθέσουν στη συνέχεια στον ήχο τους rock / metal στοιχεία, με το τελευταίο τους album το “Immersion” να έχει συμμετοχές από μέλη των Prodigy, Porcupine Tree και In Flames. Πραγματικά με το που άρχισαν την εμφάνισή τους ξεσήκωσαν με τη μία το κοινό, παρασέρνοντας στο ρυθμό τους τους περισσότερους θεατές. Πιο πολύ μου άρεσαν τα αμιγώς dance κομμάτια τους, παρά τα heavy, αλλά και πάλι, ό,τι και να έπαιζαν, το κοινό το απολάμβανε εξίσου.

Στο “Self Vs Self” είχαν τη συμμετοχή και από τον Anders Fridén των In Flames, ενώ δεν έλειψε και η διασκευή τους στο “Voodoo People” από τους Prodigy.

Setlist: Crush / Granite / The Vulture / Voodoo People / Showdown / Witchcraft / Tarantula / Self Vs Self / Propane Nightmares / Blood Sugar / Watercolour

Μετά το τέλος της εμφάνισής τους κατευθυνθήκαμε προς τη Saturn Stage για να δω, για πρώτη φόρα, τους Iggy & The Stooges.



Σε μια εμφάνιση του Iggy περιμένεις τον Iggy γυμνό από τη μέση και πάνω, τον Iggy να επιτρέπει σε θεατές να ανεβαίνουν στη σκηνή και να κατεβαίνει ο ίδιος και να τραγουδάει μέσα από τα κοινό. Στην μία ώρα που είχε στην διάθεσή του μας ταξίδευσε τότε που μεσουρανούσε με τους The Stooges και είμαι σίγουρος ότι όσα χρόνια και εάν περάσουν, ο Iggy είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, θα είναι έτοιμος να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να δίνει δυναμικές ζωντανές εμφανίσεις.

Setlist: Raw Power / Search And Destroy / Gimme Danger / Shake Appeal / 1970 / Night Theme / Beyond the Law / Fun House /  I Got A Right /  I Wanna Be Your Dog / Your Pretty Face Is Going To Hell / Open Up And Bleed / Death Trip / No Fun



Για το τέλος του φετινού Sonisphere festival είχαμε τους Iron Maiden. Λίγες ημέρες πριν κυκλοφορήσουν το νέο τους album, οι Maiden περιόδευσαν με το setlist τους να αποτελείται από κομμάτια που κυκλοφόρησαν από το 2000 και μετά, καθώς και μερικά πιο κλασσικά. Όπου έφτανε το μάτι σου έβλεπες σημαίες από διάφορες χώρες, ενώ δεν έλλειψε και η ελληνική σημαία, μαζί μάλιστα με μια σημαία του Άρη! Είναι ωραίο το συναίσθημα να βλέπεις πιτσιρίκια 4-5 χρονών μέσα στα καροτσάκια τους με μπλουζάκια των Maiden και από πίσω να ακολουθούν οι γονείς τους με ανάλογη ενδυμασία. Όταν στα ηχεία του festival ακούς το “Doctor Doctor”, ξέρεις ότι μετά από 3 λεπτά οι Maiden θα είναι στη σκηνή για να πιστοποιήσουν για άλλη μια φορά ότι στις ζωντανές τους εμφανίσεις δεν έχουν αντίπαλο.



Ήταν τύχη για εμένα που τους είδα πριν κάνουν αλλαγές στο set list τους, καθώς με την κυκλοφορία του “The Final Frontier” θα υπάρχουν σίγουρα διαφοροποιήσεις.

Στο “El Dorado” ο Bruce μας έκανε την πρώτη αναφορά για το επερχόμενο τους album, τονίζοντας με έμφαση ότι η έκδοση του “El Dorado” στο δίσκο, σε σχέση με αυτό που είχε κυκλοφορήσει πριν από καιρό, θα ήταν εντελώς διαφορετική. Το “Blood Brothers” ήταν αφιερωμένο στο Dio και όταν ήρθε η ώρα για τα κλασσικά τους κομμάτια, έγινε ο αναμενόμενος χαμός. Για το τέλος “Running Free” και με αυτό το τραγούδι ολοκληρώθηκε το Αγγλικό Sonisphere.



Setlist : The Wicker Man / Ghost Of The Navigator / Wrathchild/ El Dorado / Dance Of Death / The Reincarnation Of Benjamin Breeg / These Colours Don't Run / Blood Brothers / Wildest Dreams / No More Lies / Brave New World / Fear Of The Dark / Iron Maiden / The Number of the Beast / Hallowed Be Thy Name / Running Free

Στις τρεις ημέρες του Αγγλικού Sonisphere πήραν μέρος πάνω από 100 συγκροτήματα, σε 4 διαφορετικές σκηνές του, καλύπτοντας σχεδόν όλα τα παρακλάδια του metal. Ξεκινώντας από τις 11:00 το πρωί και τελειώνοντας στις μεγάλες σκηνές στις 23:00 το βράδυ, παρακολουθήσαμε μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της rock / metal σκηνής. Στην Αγγλική ιστοσελίδα του Αγγλικού Metal Hammer υπάρχει ένα δημοψήφισμα για τα καλύτερα  group του festival. Με χαρακτηριστική άνεση κέρδισαν οι Iron Maiden και μετά ακολουθούν οι Rammstein και ο Corey Taylor.



Στα μάτια μου, οι μεγάλοι νικητές ήταν οι Skunk Anansie με τους Europe και Iron Maiden να ακολουθούν, ενώ μεγάλη απογοήτευση ήταν οι Rammstein. Με την ευγενική προσφορά του Adam Sagir, εκ των διοργανωτών του festival, είχα την ευκαιρία να παραβρίσκομαι backstage και να έχω αρκετές συζητήσεις με πολλούς δημοσιογράφους από πολλές χώρες. Όλοι μου είπαν τα καλυτέρα λόγια για τον Gus G. και χάρηκαν πραγματικά που είναι ο νέος κιθαρίστας του Ozzy. Επίσης o Adam Sagir μου είπε τα καλύτερα λόγια για τους δικούς μας Suicidal Angels. Μήπως θα έπρεπε τα δικά μας «προϊόντα», είτε αυτά είναι group, είτε κιθαρίστες, είτε festival, να αρχίσουμε να τα εκτιμούμε καλύτερα;

Το να παρακολουθήσεις ένα τέτοιο μεγάλο festival στο εξωτερικό είναι μια πολύ καλή εμπειρία. Μέσα από το πλήθος των συγκροτημάτων θα βρει ο καθένας τουλάχιστον 15-20 group που θα θέλει οπωσδήποτε να παρακολουθήσει. Το κόστος είναι σεβαστό, αλλά με έναν καλό προγραμματισμό μπορεί το ταξίδι να καταστεί εφικτό.

Λίγες ημέρες μετά την λήξη του festival και έχει αρχίσει ψηφοφορία για τους επόμενους Headliners. Για να δούμε τι θα βγάλει η κάλπη!

Φωτογραφίες:
Brennan Topley / www.brennantopleyphotography.com
http://uk.sonispherefestivals.com
http://www.facebook.com/pages/Sonisphere-Festival/49362431266

Παναγιώτης Λουκάς