Septic Flesh, Slavebreed @ Stone Bar (Πάτρα), 07/11/08

Από τον Άλκη Κοροβέση, 11/11/2008 @ 03:50
Η συναυλία των Septic Flesh στην Πάτρα είναι από μόνη της ένα σημαντικό γεγονός για τη μικρή μεταλλική κοινότητα της πόλης. Πόσω μάλλον όταν εμφανίζονται μετά από σχεδόν 6 χρόνια, το αξέχαστο τότε βράδυ του Φεβρουαρίου του 2003, όταν και έπαιξαν μαζί με τους Primordial (!) σε μια από τις σπάνιες συναυλιακές εκλάμψεις της επαρχιακής πόλης.

Ώρα έναρξης 21:30 και λίγο πριν τις 22:00 εμφανίστηκαν στη σκηνή του Stone Bar οι Αθηναίοι Slavebreed, τους οποίους, όπως οι ίδιοι αποκάλυψαν, κάλεσαν οι Septic Flesh να παίξουν μαζί τους. Αν και αρκετά διαφορετικό το στυλ τους, το κοινό φάνηκε να εκτιμά το ακραίο grindcore, το οποίο με άψογη τεχνική απέδωσαν για περίπου μισή ώρα. Μικρά σε διάρκεια κομμάτια που σπάνια ξεπερνούσαν τα 2 με 3 λεπτά, όπως επιβάλλει το είδος, με απίστευτο drumming και εναλλασσόμενα black/death φωνητικά από τον κιθαρίστα και τον τραγουδιστή. Κοφτά, απανωτά riffs σε υπερυψηλές ταχύτητες, που ενίοτε διακόπτονταν από hardcore breaks. Καφρίλα και groove και πάλι καφρίλα είναι τα συστατικά που αποτελούν τη μουσική των Slavebreed, κάτι που είναι εμφανές και από τις επιρροές που αναφέρει η μπάντα (Napalm Death, Disavowed, Terrorizer, Blockheads, Severe Torture ). Οι λάτρεις του είδους καλά θα κάνουν να ακούσουν τον πρόσφατο δίσκο τους ή έστω να τους τσεκάρουν στο http://www.myspace.com/slavebreed.

Μετά από ένα σχετικά μεγάλο διάλειμμα, καιρός ήταν να εμφανιστούν και πάλι στην πόλη από την οποία κατάγεται ένα από τα βασικότερα μέλη τους, μόνιμος απών τα τελευταία χρόνια από τα live του συγκροτήματος, Σωτήρης. Υπό τους ήχους του "Behold The Land Of Promise" από το "Sumerian Daemons" η τετράδα των Septic Flesh έλαβε τις θέσεις της πάνω στη σκηνή. Σπύρος, Χρήστος, Φώτης και ο session κιθαρίστας απλώθηκαν στο ιδιαιτέρως πλατύ βάθρο, ενώ ο πρώτος είχε μπροστά του το μικρόφωνο, που θα αποτελούσε τον πιστό συνοδοιπόρο του για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Μετά την εισαγωγή, η λογική συνέχεια επέβαλλε "Unbeliever" από τον ίδιο δίσκο, το οποίο ξεσήκωσε το κοινό, αν και ο ήχος δε βρισκόταν και στα καλύτερα του. Με μια στάση στο industrial "Revolution DNA" και το "Chaostar", επανήλθαν στο "Sumerian Daemons" με το επιβλητικό "Faust". Ακολούθησαν 10 ακόμα κομμάτια, κανένα εκ των οποίων δεν προερχόταν από τα εξαιρετικά πρώτα albums, περιορίζοντας την αναδρομή μέχρι το "Revolution DNA" προς μεγάλη απογοήτευση των παλιότερων φίλων του συγκροτήματος που ίσως περίμεναν κάτι από το "Esoptron", το "Mystic Places Of Dawn", το "Ophidian Wheel" ή έστω το πιο πρόσφατο από τα τέσσερα, "A Fallen Temple".

Οι Flesh έδωσαν μεγαλύτερη βάση στην death πλευρά τους, αν και μας προσέφεραν κάποια μελωδικά κομμάτια, όπως τα "Anubis", "Science" και "Virtues Of The Beast". Ο κόσμος προσπάθησε να ανταποκριθεί όπως μπορούσε στο βίαιο κάλεσμα τους, αλλά η διαμόρφωση του χώρου δεν ευνοούσε τις άγριες διαθέσεις. Η μπάντα απέδωσε αρκετά καλά, με τον Σπύρο να χειρίζεται άψογα το μικρόφωνο, παράλληλα με το μπάσο του, και να καθοδηγεί το κοινό με τις θεατρικές κινήσεις του, παρακινώντας το να ξεσηκωθεί.

Δυστυχώς, όμως, το σημαντικότερο σημείο σε ένα live, ο ήχος, δεν κατάφερε, πέρα από ελάχιστες στιγμές, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της μπάντας. Πότε τα προηχογραφημένα πλήκτρα ακούγονταν εκτός τόνου, πότε χάνονταν οι μελωδίες της κιθάρας, ενώ όταν τα bpm ανέβαιναν, έβγαινε ένα συνονθύλευμα ήχων και θορύβων που με δυσκολία αναγνώριζες τα κομμάτια. Δεν ήταν συνέχεια έτσι η κατάσταση, αλλά σε γενικές γραμμές ο ήχος ήταν προβληματικός.

Η προσέλευση του κόσμου ήταν ικανοποιητική και σε αυτό συνέβαλε η χαμηλή τιμή του εισιτηρίου, αλλά ομολογώ πως μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήξερα την ακριβή ώρα έναρξης, ούτε το αντίτιμο του εισιτηρίου. Μου έκανε εντύπωση πως για μια τέτοια μεγάλη συναυλία, για τα συναυλιακά δεδομένα της πόλης, δεν υπήρχε μεγαλύτερη προώθηση, με αποτέλεσμα το Stone Bar να είναι γεμάτο, αλλά ταυτόχρονα και αρκετά άνετο.

Συγκριτικά με την εμφάνισή τους το 2003, αυτή της 7ης Νοεμβρίου 2008 ήταν σαφώς κατώτερη και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το συγκρότημα καθεαυτό, το οποίο έπαιξε για ελάχιστη ώρα, περίπου 1 ώρα και 10 λεπτά και για μια ακόμα φορά με ελλιπές line up. Οι γενικότερες συνθήκες δεν υπήρξαν ιδανικές για να μπορέσουμε όλοι οι παρευρισκόμενοι να απολαύσουμε το μεγαλείο των Septic Flesh.

Αξιόλογη προσπάθεια για να ανέβει το καταποντισμένο επίπεδο των συναυλιών στην ξεχασμένη Πάτρα και σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να είμαστε αχάριστοι, παραπονούμενοι για κάτι που σπάνια βλέπουμε πλέον. Ας έχουμε πρώτα συναυλίες και μετά ας απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες, αν και η παρούσα κατάσταση μόνο ευοίωνη δε φαντάζει. Με μόλις έναν κατ' ανάγκη συναυλιακό χώρο, η Πάτρα φαντάζει πολύ μακριά για τους επίδοξους καλλιτέχνες που θα επιθυμούσαν να ευχαριστήσουν το κοινό τους. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον τα πράγματα να αλλάξουν. Είναι το λιγότερο, αλλά δυστυχώς το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε.



Setlist:
Behold The Land Of Promise (Intro) / Unbeliever / Chaostar / Faust / Communion / The Virtues Of The Beast / We, The Gods / Sumerian Daemon / Lovecraft's Death / Anubis / DNA / Persepolis / Science / Red Code Cult

Άλκης Κοροβέσης
  • SHARE
  • TWEET