Rammstein live σε Βαρκελώνη (12/11/09) και Παρίσι (09/12/09)

Από τον Άλκη Κοροβέση, 15/12/2009 @ 00:47
Πέμπτη βράδυ στην καταλανική πρωτεύουσα και ένα από τα, λίγα πλέον, συναυλιακά «γιατί;» της Ελλάδας, ετοιμαζόταν να μας... ψήσει κανονικά. Οι Γερμανοί έχουν ξεκινήσει την περιοδεία για την προώθηση του τελευταίου "Liebe Ist Fur Alle Da" και ο τρίτος σταθμός έγραφε Βαρκελώνη.

Όταν έφτασα, το γήπεδο μπάσκετ της Badalona ήταν ήδη κατάμεστο και για καλή μου τύχη είχαν ξεκινήσει οι Combichrist. Κατάφερα μετά βίας να παρακολουθήσω τρία κομμάτια που φλέρταραν με ένα συνονθύλευμα dark electro, industrial και techno μουσικής σε ένα set με πλήκτρα, τύμπανα, samples και φωνή. Συγνώμη σε πιθανούς φίλους των Νορβηγών, αλλά νομίζω πως ήταν μακράν το πιο αποτυχημένο support που είχαν ποτέ οι Βερολινέζοι. Το set των Combichrist ήταν:

No Afterparty / All Pain Is Gone / Scarred / Get Your Body Beat / Sent To Destroy / Deathbed / Blut Royale / This Shit Will Fuck You Up



Όταν τα φώτα άναψαν, κατάλαβα γιατί η ατμόσφαιρα ήταν τόσο αποπνικτική. Ένα τεράστιο σύννεφο από -αμφιβόλου ποιότητας- καπνό κάλυπτε όλο το στάδιο οπότε, αν δεν τον αντέχετε, μη δείτε ποτέ κλειστή συναυλία στη Βαρκελώνη και στην Ισπανία γενικότερα. Ευτυχώς τα φώτα έκλεισαν και πάλι, και το τεράστιο πανί που κάλυπτε τη σκηνή άρχισε να... γκρεμίζεται κυριολεκτικά στις δύο άκρες από τους Landers και Kruspe, ενώ ο επιβλητικός, δαιμονικός χασάπης Linderman άνοιγε την πύλη στο κέντρο. "Ramm... Stein" και blast-off.



Κάπου εκεί προσπαθούσαμε να βρούμε τη μπάλα, ναι, αυτή που χάσαμε στα πρώτα δευτερόλεπτα. Οι Ισπανοί στην αρένα δε σταμάτησαν να χοροπηδάνε, ενώ στις κερκίδες επικρατούσε κάτι παραπάνω από ενθουσιασμός. Ο ήχος άψογος, με εξαίρεση δύο φορές που κόπηκε τελείως στο "Fruhling In Paris". Από ‘κει και πέρα, show, show, show. Ξεχωριστές παραγωγές σχεδόν για όλα τα κομμάτια. Στο "Weisses Flesich" ο Lorenz χόρευε ενώ στην υπόλοιπη συναυλία έπαιζε πλήκτρα πάνω σε ένα περιστρεφόμενο κυλιόμενο διάδρομο. "Wiender Blut" και δεκάδες κρεμασμένα μωρά με laser στα μάτια, εκρήγνυνται. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, οι φωτιές που εμφανίζονταν πάντα και από παντού, έφτασαν να είναι τόσο δυνατές ώστε να τις νιώθουμε, χωρίς καμία υπερβολή, στο απέναντι από τη σκηνή, πάνω διάζωμα.



Κορυφαίες στιγμές ήταν όταν το μόνιμο θύμα/ατραξιόν που λέγεται Christian Lorenz βρέθηκε δαρμένος σε μια μπανιέρα με τον Till υπερυψωμένο να του ρίχνει λάβα, ή όταν στο "Pussy", ο Till και πάλι, καβάλησε ένα τεράστιο αντρικό μόριο με το οποίο... εκτόξευσε παντού αφρό, ενώ ακολούθησαν αμέτρητα χαρτάκια στον αέρα. Πάντως είναι εκπληκτικό να ακούει κανείς τα "Ich Will", "Keine Lust", "Sonne" ή το "Du Hast" με τη συνοδεία χιλιάδων οπαδών που παραληρούν. Μεγάλο μέρος του setlist κατέλαβε το "Liebe Ist Fur Alle Da" απ’ το οποίο και ακούστηκαν εννέα από τα έντεκα κομμάτια που περιλαμβάνει. Κάποια προηχογραφημένα σημεία ή τα ζορισμένα μερικές φορές, από τους καπνούς, φωνητικά δε φάνηκε να στεναχωρούν κανένα αφού στην Ευρώπη δεν υπάρχουν πολλοί χομπίστες γκρινιάρηδες. Όταν προς το τέλος ακούστηκε το "Seemann", οι προσδοκίες όλων βρήκαν έφορο έδαφος και η συνηθισμένη βαρκάδα του Christian τάραξε τα ήδη ανήσυχα νερά του Pavello Olimpic.



Δυστυχώς όσα και να διαβάσει κανείς, ή όσα βίντεο κι αν δει στο youtube δεν είναι αρκετά. Χωρίς να ήμουν ποτέ fan της μπάντας, πιστεύω πως το όλο θέμα είναι εμπειρικό. Οι Rammstein είναι ένα από τα συγκροτήματα που πρέπει να δει κάποιος πριν σταματήσει να πηγαίνει σε συναυλίες. Ένα απόλυτα χορταστικό live-παράσταση δεκαεννέα κομματιών με 43€ εισιτήριο για θέση ή αρένα, δε θα μπορούσε παρά να σκορπίσει χιλιάδες χαμόγελα κατά την έξοδο.


Setlist:
Rammleid
B********
Waidmanns Heil
Keine Lust
Weisses Fleisch
Feuer Frei
Wiener Blut
Frühling In Paris
Ich Tu Dir Weh
Liebe Ist Für Alle Da
Benzin
Links 2-3-4
Du Hast
Pussy
----------------
Sonne
Haifisch
Ich Will
----------------
Seemann
Engel


Λάμπης Παρταλάς




Η προσμονή για την ενάτη του Δεκέμβρη ήταν μεγάλη, μιας και επιτέλους ένα συναυλιακό απωθημένο θα γινόταν πραγματικότητα. Rammstein επι σκηνής και φυσικά όχι στην Ελλάδα, αλλά σε μια αγαπητή χώρα των Γερμανών τη Γαλλία, λαμβάνοντας υπόψη ότι το "Völkerball" βιντεοσκοπήθηκε εδώ. Μπορεί να μην ήταν άνοιξη, όπως αναφέρουν σε ένα κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου, αλλά παρόλο το κρύο, βρήκαν τον τρόπο να ζεστάνουν ένα ολόκληρο γήπεδο για δεύτερη συνεχομένη βραδιά. Η οποία ξεκίνησε κάπως έτσι γύρω στις οκτώ.

Την συναυλία άνοιξαν οι Νορβηγοί Combichrist, παίζοντας ένα μείγμα electro μουσικής με industrial στοιχεία. Χωρίς ίχνος κιθάρας, τον πρωταγωνιστικό ρόλο κατείχαν τα πλήκτρα/samples καθώς και τα δύο σετ drums. Με αρκετά ενδιαφέρουσες ιδέες, αν και υπήρξαν και οι αδιάφορες στιγμές, τα 40 περίπου λεπτά που διήρκησε το set των Combichrist, αποτέλεσε ένα αρκετά δυνατό ξεκίνημα για την ολοκληρωτική καταστροφή που θα ακολουθούσε.

Combichrist setlist: Electrohead / Blut Royale / Fuck That Shit / Today I Woke To The Rain Of Blood / What The Fuck Is Wrong With You / All Pain Is Gone

Και ακριβώς στις εννιά, το σκηνικό που σχημάτιζε ένας τοίχος άρχισε να σπάει και μέσα από το εκτυφλωτικό φώς που ξεπρόβαλλε από τις σχισμές, ξεπηδούσαν τα μέλη της μπάντας, με τελευταίο τον Till, ο οποίος χρησιμοποιώντας οξυγονοκόλληση, έκοψε το μεταλλικό τοίχος που τον χώριζε από τους υπόλοιπους και βγήκε και αυτός στη σκηνή.



Ξεκινώντας με το αναμενόμενο "Rammlied", για τα επόμενα εκατό λεπτά, η πραγματικότητα 17000 περίπου θεατών διαδραματιζόταν σε έναν κόσμο φτιαγμένο από ατσάλι και φωτιά. Μια ατμόσφαιρα που μόνο οι Rammstein μπορούν να δημιουργήσουν. Σε αυτές τις κάτι λιγότερο από δύο ώρες, λοιπόν, οι Γερμανοί στάθηκαν κυρίως στην πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους, το "Liebe Ist Für Alle Da", αλλά έφτασαν έστω και από υποχρέωση μέχρι και το πρώτο τους, το "Herzeleid". Αξιομνημόνευτη στιγμή η επιστροφή του "Flake" στην πλαστική βάρκα που έπλεε στη λαοθάλασσα, όχι στο "Seemann" αλλά στο νέο "Haifisch", αλλά και ο εορτασμός των γενεθλίων του Paul Landers στο τέλος του ίδιου κομματιού.



Είναι γεγονός και μόνο όσοι έχουν παρακολουθήσει ένα τέτοιο live, μπορούν να το επιβεβαιώσουν, πώς τα κομμάτια των Rammstein χάνουν πολύ όταν τα ακούς από το δίσκο σε σύγκριση με τη ζωντανή απόδοση τους. Και αυτό διότι εξ ακοής αντιλαμβάνεται κανείς μόνο το 50% των συνθέσεων, των οποίων το υπόλοιπο μισό στηρίζεται στο οπτικό μέρος τους, που αναπαράγεται επί σκηνής από την μπάντα. Ένα πράγμα αρκετά εντυπωσιακό, ακόμα και με όσα έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τις εμφανίσεις των Rammstein. Δεν είναι λίγο πράγμα να αλλάζει κάθε τόσο το σκηνικό και τα κοστούμια των μελών, λες και παρακολουθείς μια θεατρική παράσταση, αν και το δυνατό σημείο τους κρύβεται σε ένα από τα πέντε στοιχεία της φύσης, που δεν είναι άλλο από τη φωτιά.



Το στοιχείο αυτό φαίνεται πώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το όνομα Rammstein και η άνεση με την οποία το χειρίζονται είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Πέρα από τα διάφορα «εκρηκτικά» εφέ που κάθε άλλο παρά εφέ ήταν, και τη συνεχόμενη χρήση φλογοβόλου όπλου από τον Till, κατά καιρούς είχες την εντύπωση ότι η σκηνή κυριολεκτικά είχε παραδοθεί στις φλόγες. Το «ατύχημα» με τον κασκαντέρ που φούντωσε επί σκηνής, είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο το συγκρότημα τιθάσευε αυτό το τόσο επικίνδυνο και απρόβλεπτο στοιχείο.



Ζώντας μια εμπειρία όπως αυτή της παρακολούθησης μια συναυλίας των Rammstein, μπορώ να πω ότι αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες συναυλιακές εμπειρίες της ζωής μου. Αν από την μία έχεις μια μπάντα, που αναπαράγει τα κομμάτια επί σκηνής, τι παραπάνω να ζητήσεις όταν οι Γερμανοί σου φέρνουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα στον οποίο διαδραματίζονται τα όσα με τα κομμάτια τους εξιστορούν, μπροστά στα μάτια σου; Όταν στην κυριολεξία ανατριχιάζεις παρόλη την υπερβολική θερμότητα ενός πύρινου κύματος που σε αγγίζει ακόμα και στα 150 μέτρα από τη σκηνή, μέχρι που μπορούν να φτάσουν το live show τους; Μπορεί να υπήρξαν κάποια μικροπροβληματάκια όσον αφορά τη φωνή κυρίως στον κατά τα άλλα άψεγάδιαστο ήχο, καθώς και μερικά παράπονα για την έλλειψη συγκεκριμένων αγαπητών κομματιών, αλλά οι Rammstein έδωσαν τουλάχιστον το 100% του εαυτού τους και αυτό φάνηκε. Προσωπικά θα πρότεινα σε όποιον έχει την ευκαιρία να τους δει, να μην τη χάσει. Τέτοια live σπάνια γίνονται και ακόμη σπανιότερα στην Ελλάδα. Rammstein über alles!


Setlist:
Rammlied
B******
Waidmanns Heil
Keine Lust
Weißes Fleisch
Feuer Frei
Wiener Blut
Frühling In Paris
Ich Tu' Dir Weh
Liebe Ist Für Alle Da
Benzin
Links 2,3,4
Du Hast
Pussy
----------------
Sonne
Haifisch
Ich Will
----------------
Engel
Ohne Dich (instrumental outro)



Άλκης Κοροβέσης
  • SHARE
  • TWEET