Prodigy live στο Θέατρο Λυκαβηττού (01/10/04)

Από τον Παναγιώτη Λουκά, 09/10/2004 @ 08:25
Λίγο μετά την κυκλοφορία του καινούριο τους album "Always Outnumbered Never Outgunned" οι Prodigy άρχισαν την ευρωπαϊκή τους περιοδεία στην Ελλάδα με μία εμφάνιση στον Λυκαβηττό. Λίγες μέρες πριν τη συναυλία πληροφορηθήκαμε ότι για πρώτη φορά από το 2000 ο Leeroy Thornhill ξαναγύρισε στις τάξεις του συγκροτήματος και θα άνοιγε την συναυλία με ένα dj set. Πράγματι στις 20:30 το set είχε ξεκινήσει και για την υπόλοιπη 1,5 ώρα ζέστανε το πολυπληθές κοινό που είχε αρχίσει από νωρίς να καταφθάνει στον Λυκαβηττό. Σε ορισμένα σημεία το set του έκανε "κοιλιά", αλλά και οι εναλλαγές των κομματιών δεν ήταν οι καλύτερες. Παρόλ' αυτά καταχειροκροτήθηκε με την έξοδο του και η ώρα που 5.500 θεατές περίμεναν έφτασε. Τα βραχάκια ήταν γεμάτα από κόσμο, ενώ προς το μέσον της συναυλίας καμία 300αρια άτομα μπήκαν από την πίσω μεριά της σκηνής με τους "γνωστούς" τρόπους.

Ο Liam κάνει την εμφάνιση του με τους υπόλοιπους, δίχως όμως τον Leeroy ο οποίος περιορίστηκε στο δικό του set, και οι ήχοι από το "Wake Up Call" ακούστηκαν. Το κοινό εξοικειωμένο με τα καινούρια τους κομμάτια ανταποκρίθηκε αμέσως με το καλύτερο δυνατό τρόπο (ασταμάτητο χορό). Στην συνέχεια ακούστηκε ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι, το "Warning" το οποίο γράφτηκε ειδικά για την περιοδεία τους και ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό το μουσικό ύφος του τελευταίου τους album. Ένα κομμάτι από το παρελθόν, το "Their Law" πήρε σειρά με 2 άλλα καινούρια, τα "Spitfire" και "Girls" να ακολουθούν. Η ώρα για την πρώτη μεγάλη στιγμή του show είχε φτάσει. "Breathe". Ότι και να πεις για αυτό το κομμάτι είναι λίγο. Ο απίστευτος ρυθμός του συνεπαίρνει και τον τελευταίο θεατή. Άτομα που ανήκουν σε διαφορετικό μουσικό ιδίωμα (heavy metal) δε μπορούν να μείνουν αμέτοχοι στον καταιγιστικό ρυθμό του και ξεσπούν σε ένα ξέφρενο χορό. Μια ήρεμη στιγμή, το "Medusa's Path" ακολουθεί, δίνοντας την ευκαιρία στους Keith - Maxim για ολιγόλεπτη ξεκούραση. Ακόμα ένα καινούριο κομμάτι ("Hotride") με τον Keith στα φωνητικά. Οι περισσότεροι συμφωνούσαν ότι το συγκεκριμένο κομμάτι ακούγεται καλύτερα με την φωνή της Jullete Lewis και ο Keith δεν μπόρεσε να το αποδώσει όπως έπρεπε.

Το αδύναμο "They Way It Is" ακολουθεί και καπάκι το "Mindfields" με τον κόσμο να αρχίζει να ζωντανεύει. Τα καλύτερα τα φύλαγαν για το τέλος. Τα πρώτα samples από το "Firestarter" ακούστηκαν από τα speakers και ο Λυκαβηττός πήρε φωτιά. Οι αντιδράσεις του κοινού ταίριαξαν απόλυτα στο aggressive ρυθμό του κομματιού ενώ κάπου εκεί οι Prodigy αποσύρθηκαν για λίγο από την σκηνή για να επανέλθουν σε λίγα λεπτά με το "Poison" και το "Smack My Bitch Up" με το οποίο και έκλεισαν το live τους. Ο κόσμος για 10 λεπτά φώναζε για να επανέλθουν στην σκηνή αλλά οι Prodigy δεν μας έκαναν το χατίρι.

Η συναυλία τους ήταν πολύ καλύτερη από την εμφάνιση τους στο Rockwave του '99 σύμφωνα με τα λεγόμενα ατόμων που είχαν παρευρεθεί στα 2 live. Τα τελευταία χρόνια οι Prodigy απείχαν από συναυλιακές δραστηριότητες (εκτός από μερικές μεμονωμένες συναυλίες, Leeds 2002) και το νέο τους album τους έδωσε την ευκαιρία να ξαναβγούν στο δρόμο. Το set list ήταν δομημένο έτσι ώστε τα κομμάτια του τελευταίου τους album να ταιριάζουν με τα παλαιότερα. H φλόγα καίει ακόμα μέσα τους και αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις τους στο live. Δεν είναι οι επαγγελματίες που έχουν να βγάλουν μια υποχρέωση αλλά ούτε πια και τα οργισμένα νιάτα που ήταν κάποτε. Κάνοντας ένα comeback μετά από 7 χρόνια με ένα album που θέλει χρόνο να το συνηθίσεις, οι Prodigy είχαν το δύσκολο έργο να αποδείξουν ότι είναι ακόμα ζωντανοί. Όπως λέει και ο στίχος από ένα ελληνικό τραγούδι, φάνηκε από το χειροκρότημα που εισέπραξαν από τους θεατές. Το μόνο παράπονο που υπήρξε ήταν ότι θα μπορούσαν να είχαν παίξει ακόμα 1-2 παλιότερα κομμάτια (πχ "No Good", "Out Of Space") και όλοι θα είχαν μείνει απόλυτα ευχαριστημένοι.

Παναγιώτης Λουκάς

  • SHARE
  • TWEET