Ozzy @ National Ιndoor Arena (Birmingham), 06/07/07

Σχεδόν έναν μήνα μετά την εμφάνιση του στο Λονδίνο, ο Ozzy Osbourne επιστρέφει στην πατρίδα του, το Birmingham, για μία ημέρα η οποία θα περιλάμβανε πολλά περισσότερα από μια απλή συναυλία.

Μόλις κατά την άφιξή μας στην πόλη ενημερωθήκαμε τυχαία ότι το Birmingham Walk Of Stars, Broad Street θα τιμήσει τον Ozzy για την προσφορά του στη μουσική. Πρόκειται για μια σειρά βραβεύσεων καλλιτεχνών η οποία ήταν απόλυτα φυσιολογικό να έχει ως πρώτο τιμώμενο τον πιο γνωστό ντόπιο rock star.

Η ώρα ήταν 4:00 και ο κόσμος είχε πλέον μαζευτεί στην Centenary Square. Οπαδοί του Ozzy κάθε ηλικίας, από 10χρονα παιδάκια μέχρι ηλικιωμένοι ακόμα και 65-70 ετών. Όλα ήταν έτοιμα. Το κόκκινο χαλί ήταν στρωμένο, οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες πήραν τις θέσεις τους, οι οπαδοί το ίδιο και μέσα σε πανζουρλισμό ο πρίγκηπας του σκότους έκανε την εμφάνιση του.

Το πρώτο μισάωρο πέρασε με τον Ozzy να υπογράφει αυτόγραφα σε οπαδούς, να απανταέι σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και να ποζάρει για τα διάφορα κανάλια. Συνέχεια με τη βράβευση από τον δήμαρχο του Birmingham και την εμφάνιση του αστεριού που αργότερα θα έπαιρνε τη θέση του στη Broad Street.

Παρόντες στην εκδήλωση οι μουσικοί που συμμετέχουν στη μπάντα του καθώς και ο υιός του Jack. Αυτοί που δεν εμφανίστηκαν ήταν ο Zakk Wylde και η γυναίκα του, η Sharon (γεγονός που προσωπικά δε με στενοχώρησε καθόλου). Συγκρότημα και κόσμος όμως έπρεπε να αποχωρήσουν για να μεταφερθούν 10 λεπτά δυτικά, στο National Ιndoor Arena.

Πρώτο συγκρότημα της βραδιάς ήταν οι Headspace οι οποίοι δε γνωρίζω με πιο μέσον κατάφεραν να χωθούν εδώ, διότι ήταν από βαρετοί ως απαράδεκτοι. Ενώ στα Ozzfests εμφανίζονται συνήθως πάντα σύχρονα ονόματα, ανεξαρτήτου βεληνεκούς, αυτοί ήταν μια τραγική αντιγραφή Queensryche της κακής περιόδου τους.

Επόμενοι οι συνήθεις ύποπτοι Black Label Society. Το πρώτο που παρατήρησα είναι ότι στην Αγγλία πλέον όλοι οι οπαδοί του Ozzy έχουν γίνει οπαδοί και των BLS, με εξαίρεση ίσως των πολύ μεγάλων (ηλικιακά) παρευρισκομένων. Οι εμφανίσεις τους είναι λίγο πολύ παρόμοιες, αλλά η συγκεκριμένη μου φάνηκε πολυ πιο ευχάριστη από αυτή με τους Sabbath στο Terra Vibe. Τα βλέμματα πάνω στον Zakk Wylde, οι μπύρες να πηγαινοέρχονται στο κοινό αλλά και πάνω στη σκηνή και καλύτερες στιγμές τα απανωτά "Bleed For Me" και "Suicide Messiah".

Μετά από ένα βίντεο που τον παρουσιάζε με το γνωστό καυστικό χιούμορ του σε διάφορες πόζες, παριστάνοντας από γνωστούς ηθοποιούς ως και τον εραστή της βασίλισσας, είχε πλέον έρθει η ώρα του Ozzy Osbourne! The Prince of Darkness, The Madman... πείτε τον όπως θέλετε!

Από τις πρώτες νότες του "Bark At The Moon" όλα τα παραπτώματα είχαν σβήσει. Το Osbournes δεν υπήρξε ποτέ, η Sharon δεν έπαιρνε απόφασεις για τη ζωή του και όταν η μικρή Kelly τραγούδησε το "Changes" στο μπάνιο, ο πατέρας της έκανε το καθήκον του και την τιμώρησε με βρεγμένη σανίδα.



Επιστροφή στην πραγματικότητα, η οποία είναι εξίσου ονειρεμένη, ακούγοντας το "Mr. Crowley" και το "Not Going Away" από το πρόσφατο "Black Rain". Συνέχεια με "War Pigs", το οποίο ο τεράστιος Mike Bordin "έχει" πολύ εύκολα από τα τέλη του '80, όταν και το διασκεύαζε με τους Faith No More.

Γενικά το setlist ήταν άψογο. "Believer", "Road To Nowhere" και "Suicide Solution" πριν από ένα μακροσκελές σόλο του Zakk Wylde, απαραίτητο για τις ανάσες του Οzzy, βαρετό για μένα. Το "I Don't Know" όμως είναι το καλύτερο ξυπνητήρι... Από τα δύο τραγούδια που αφιέρωσε στην αγαπημένη του, "Here For You" και "Μama, I'm Coming Home", σίγουρα όλοι προτιμούμε το δεύτερο. "Ι Don't Want To Change To World" και φυσικά "Paranoid" για το κλείσιμο, μέσα σε πανικό σε αρένα και κερκίδες.

Κάποια πράγματα φυσικά δε μπορούσαν να λείψουν. Let's go fucking crazy, κουβάδες με νερό στον κόσμο κτλ κτλ. Όλα αυτά που μας κάνουν να αγαπάμε τον τρελόγερο ακόμα. Η ζωντάνια και ο ενθουσιασμός του μας κάνουν να συγχωρούμε ακόμα και το φαλτσάρισμα σε ορισμένα σημειά. After all it's only rock 'n' roll!